Νόμοι και κανονισμοί

Η Ινδία είναι ομοσπονδιακή δικαιοδοσία: τα τυχερά παιχνίδια εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών.

Το βασικό πλαίσιο είναι η κληρονομιά του Νόμου περί Δημοσίων Τυχερών Παιχνιδιών του 1867 και των μεταγενέστερων κρατικών νόμων, όπου το κλειδί παραμένει η διάκριση μεταξύ «παιχνιδιών δεξιοτήτων» (επιτρεπόμενα) και «τυχερών παιχνιδιών» (απαγορευμένων).

Σε αυτή τη βάση, οι ιπποδρομίες και ορισμένα παιχνίδια φαντασίας/δεξιοτήτων αναγνωρίζονται ως νόμιμα σε μια σειρά κρατών, ενώ τα διαδικτυακά καζίνο και οι ιδιωτικές υπηρεσίες στοιχημάτων απαγορεύονται ή δεν επιτρέπονται.

Τα καζίνα αποτελούν νομικό σημείο: υπεράκτιες και χερσαίες εγκαταστάσεις στην Γκόα, εγκαταστάσεις στο Sikkim και στο Daman/Diyu - με χωριστές άδειες και αυστηρή συμμόρφωση.

Τα λαχεία αποτελούν αντικείμενο των κρατών. Ορισμένοι εκτοξεύουν goslotherei, άλλοι τα απαγορεύουν.

Σε απευθείας σύνδεση, αυξάνεται η κεντρική εποπτεία των μεσαζόντων (κανόνες για τις υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας σύνδεση, απαιτήσεις KYC/AML, μπλοκάρισμα υπεράκτιων εγκαταστάσεων), ενώ τα κράτη εξακολουθούν να εκδίδουν τις δικές τους απαγορεύσεις/άδειες για περιεχόμενο τυχερών παιχνιδιών σε πραγματικό χρήμα.

Υπάρχει φορολογικά υψηλός έμμεσος φορολογικός συντελεστής (περίπου 28%) στα επιγραμμικά παιχνίδια για χρήματα, καζίνο και ιπποδρομίες, με αυστηρότερη φορολογική βάση. οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις για ένα υπεύθυνο προϊόν, διαφήμιση και πύλες πληρωμής.

Το καθεστώς είναι κατακερματισμένο, αλλάζει γρήγορα και η επιβολή του είναι ενεργή - ιδίως κατά των επιγραμμικών πλατφορμών χωρίς άδεια.