Οικονομικά και στατιστικά στοιχεία

Η ιαπωνική αγορά τυχερών παιχνιδιών βασίζεται επίσημα σε «επιτρεπόμενες» κατηγορίες και στην πραγματικότητα χωρίζεται σε τέσσερις μεγάλες ζώνες εισοδήματος.

Το μεγαλύτερο τμήμα είναι το pachinko/pachislot: δεκάδες χιλιάδες αίθουσες και εκατομμύρια συσκευές παρέχουν το μερίδιο των εσόδων του λέοντος, αν και η μακροπρόθεσμη τάση είναι σταδιακή στασιμότητα λόγω της δημογραφίας, αυστηρότερους κανόνες και ανταγωνισμό με την ψυχαγωγία smartphone.

Το δεύτερο μπλοκ είναι οι κρατικά ελεγχόμενες σαρώσεις: ιπποδρομίες (JRA/NAR), keirin (cycle track), boat racing (kyotei) και auto/moto racing - μια σταθερή πηγή συνεισφορών σε προϋπολογισμούς και κεφάλαια, με αυξανόμενο μερίδιο των online στοιχημάτων μέσω επίσημων εφαρμογών.

Ο τρίτος πυλώνας είναι λαχεία (takarakuji), παραδοσιακά δημοφιλή και προωθούνται από τους δήμους.

Η τέταρτη κατεύθυνση είναι τα ολοκληρωμένα θέρετρα (IR) με καζίνο: πρόκειται για επενδυτικά μεγάλα έργα σχεδιασμένα για τον τουρισμό, τα MICE και πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα για την περιφερειακή οικονομία μετά την έναρξη λειτουργίας.

Η φορολογική και οιονεί φορολογική επιβάρυνση είναι υψηλή: οι φορείς εκμετάλλευσης καταβάλλουν τέλη και εκπτώσεις σε καταπιστευματικά ταμεία, ενώ τα κέρδη σε ορισμένες κατηγορίες φορολογούνται από τον παίκτη.

Τα κανάλια πωλήσεων μετατοπίζονται σε ψηφιακά: οι πληρωμές χωρίς μετρητά και οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας αυξάνονται, αν και εκτός διαδικτύου εξακολουθούν να κυριαρχούν.

Το προφίλ ζήτησης διαμορφώνεται από ενήλικες και ηλικιακά ακροατήρια. τα μέτρα υπεύθυνου παιχνιδιού (όρια, αυτοαποκλεισμός, KYC/AML) αυξάνονται σταθερά.

Βασικές τάσεις έως το 2030: μέτρια μείωση του pachinko, αύξηση των διαδικτυακών διαύλων για νομικές σαρώσεις και λαχεία, καθώς και συμβολή των ΚΕ στον τουρισμό, την απασχόληση και συναφείς κλάδους υπηρεσιών.