Πολιτισμός και ιστορία

Το Ουζμπεκιστάν σχηματίστηκε στη διασταύρωση του Δρόμου του Μεταξιού: οι Σαμαρκάντ, Μπουχάρα και Κίβα είναι κέντρα εμπορίου, βιοτεχνίας και επιστήμης εδώ και αιώνες.

Η εποχή του Τιμούριντ έθεσε τα θεμέλια της αρχιτεκτονικής και επιστημονικής σχολής (μαντράσα, μωσαϊκό, αστεροσκοπείο Ουλουγκμπέκ), και τα μοτίβα Σουζάνε και τα υφάσματα ικάτ έγιναν πολιτιστικά σύμβολα.

Στη σύγχρονη εποχή, οι χανάτες της Μπουχάρα, Χίβα και Κοκάντα εισήλθαν στην τροχιά της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, στη συνέχεια της ΕΣΣΔ, η οποία ενίσχυσε την αστικοποίηση, τη Ρωσο-Ουζμπεκική διγλωσσία και τους κοσμικούς θεσμούς.

Από το 1991, το ανεξάρτητο Ουζμπεκιστάν αποκαθιστά ενεργά τις ιστορικές συνοικίες και αναπτύσσει τον τουρισμό, διατηρώντας τις παραδόσεις του μαχάλι, της φιλοξενίας και των οικογενειακών διακοπών.

Οι Nowruz, pilaf, tea culture, makam/shashmakom music, καθώς και οι εθνικοί τύποι πάλης (kurash) αποτελούν ταυτότητα.

Τα κοινωνικά πρότυπα είναι σε μεγάλο βαθμό συντηρητικά και βασίζονται στην ισλαμική κληρονομιά, η οποία αντανακλάται στη στάση απέναντι στον ελεύθερο χρόνο και τη μαζική ψυχαγωγία: προτεραιότητα είναι οι οικογενειακές μορφές, οι χειροτεχνίες και τα πολιτιστικά φεστιβάλ, και όχι η ψυχαγωγία με γνώμονα τον κίνδυνο.