Τα πρώτα καζίνο της Γερμανίας

Το Bad Homburg vor der Höhe - μια μικρή πόλη στους πρόποδες του Τάουνους - έγινε ένα από τα πρώτα και λαμπρότερα κέντρα της ζωής των τυχερών παιχνιδιών στη Γερμανία τον 19ο αιώνα. Στο πλαίσιο της μόδας για το «νερό» και την ιατρική θέρετρο στον γερμανόφωνο κόσμο (Baden-Baden, Wiesbaden, Bad Ems), το μοντέλο καζίνο-θέρετρο αναπτύχθηκε, όπου το παιχνίδι, η κοσμική ψυχαγωγία και οι ιατρικές διαδικασίες ενώθηκαν σε μια ενιαία οικονομία.

Η γέννηση του καζίνο του θέρετρου

Στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, η Ευρώπη γνώρισε μια άνθηση στα «νερά»: ένα πλούσιο ακροατήριο πήγε για μια σεζόν σε δικαστήρια - συγκροτήματα με κιονοστοιχίες, αίθουσες συναυλιών, εστιατόρια και playrooms. Το Bad Homburg, ευλογημένο με μεταλλικές πηγές (συμπεριλαμβανομένης της Elizavettental), γρήγορα έγινε της μόδας - και εδώ ήταν που ο ρόλος του πακέτου του θέρετρου έλαβε τη δική του τροχιά «αστέρι».

Η βασική φιγούρα είναι ο Φρανσουά Μπλαν (μαζί με τον αδελφό Λουδοβίκο). Στη δεκαετία του 1840, η διαχείριση των τυχερών παιχνιδιών στα γερμανικά πριγκιπάτα, οι Μπλανς έκαναν το Χόμμπουργκ μια «βιτρίνα» μιας νέας φιλοσοφίας τυχερών παιχνιδιών: άνεση, υπηρεσία, ορχήστρα, καλή κουζίνα και, το σημαντικότερο, τίμιους και απλούς κανόνες.

«Odnozero» έναντι «double zero»: Επανάσταση ρουλέτας Homburg

Μέχρι τα μέσα του XIX αιώνα, στη γαλλική παράδοση υπήρχε μια ρουλέτα με δύο μηδενικά (0 και 00), η οποία αύξησε το πλεονέκτημα του σπιτιού. Για να τραβήξει το κοινό από τα γειτονικά «νερά», ο Μπλανς στο Χόμμπουργκ ενέκρινε ένα μόνο μηδέν - ένα πιο κερδοφόρο μαθηματικά για τον παίκτη. Ήταν μια έξυπνη κίνηση μάρκετινγκ: «λίγο πιο ειλικρινής» ρουλέτα δημιούργησε τη φήμη της δικαιοσύνης και προσέλκυσε την ευρωπαϊκή ελίτ.

Η Homburg έγινε συνώνυμη με την «ευρωπαϊκή ρουλέτα» (single-zero), και η ίδια η ιδέα ενός έντιμου, διαφανούς παιχνιδιού έγινε μέρος της μάρκας του καζίνο του θέρετρου.

Curhouse, Light and Music: Μια εμπειρία που πουλήθηκε

Οι αίθουσες τυχερών παιχνιδιών του Bad Homburg αναπτύχθηκαν γύρω από το Κουρχάους - την αρχιτεκτονική καρδιά του θέρετρου. Οι Κολονάδες, οι καθρέφτες, τα πάρκα και τα στάδια της συναυλίας αποτέλεσαν το «τελετουργικό της ημέρας»: νερό και βόλτες το πρωί, επισκέψεις σε ράφτες και κοσμήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, θέατρο και ορχήστρα το βράδυ, το παιχνίδι - μετά.

Ατμόσφαιρα. Βραδινές μπάλες, συναυλίες δωματίου, γαστρονομία - το καζίνο ήταν ο «λόγος» για να έρθει, και το πολιτιστικό πρόγραμμα ήταν ο «λόγος» για να καθυστερήσει.

Υπηρεσία. Ευγενικοί κρουπιέρηδες, αυστηρός κώδικας ενδυμασίας, κοινό από πριγκιπάτα και βασιλικά σπίτια. Το Homburg δεν ήταν μια «μηχανική αίθουσα» - ήταν μια κοινωνική λέσχη.

Βασιλικοί επισκέπτες και το καπέλο «Homburg»

Ο Μπαντ Χόμμπουργκ λάτρευε τον Εδουάρδο, πρίγκιπα της Ουαλίας (μελλοντικό Εδουάρδο Ζ ΄). Οι επισκέψεις του μετέτρεψαν την πόλη σε μια μοντέρνα ομιλία για τη βρετανική και ρωσική αριστοκρατία, και το χαρακτηριστικό καπέλο Homburg σε ένα διεθνές σύμβολο κομψότητας. Η φήμη ενός «αξιοσέβαστου θέρετρου με υπέροχη ρουλέτα» λειτούργησε καλύτερα από οποιαδήποτε διαφήμιση.

Οικονομία θέρετρου: Πώς το καζίνο τροφοδοτούσε την πόλη

Το παιχνίδι ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το επισκεπτόμενο κοινό ξόδεψε χρήματα σε οικοτροφεία, εστιατόρια, άμαξες, υπηρέτες, ράφτες, ανθοπωλεία. Η πόλη έλαβε θέσεις εργασίας και φόρους, το πριγκιπικό θησαυροφυλάκιο - σταθερές μειώσεις. Η υποδομή του θέρετρου (κήποι, φωτισμός, δρόμοι) αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό λόγω του ενοικίου από το καζίνο.

Σκιά ηθικής και δημόσιας τάξης: απαγόρευση 1872

Μια αυστηρή πρωσική διοικητική σχολή και ένα κύμα ηθικολογικών συζητήσεων στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ώθησαν τις αρχές να περιορίσουν τα τυχερά παιχνίδια. Το 1872, τα σπίτια τυχερών παιχνιδιών στην Πρωσία (και στη συνέχεια στην υπόλοιπη Γερμανία) έκλεισαν. Για το Bad Homburg, αυτό σηματοδότησε το τέλος της «χρυσής εποχής»: το θέρετρο παρέμεινε, αλλά χωρίς μια ζωντανή αρτηρία τυχερών παιχνιδιών.

Ο Φρανσουά Μπλανς είχε ήδη μεταφέρει το μοντέλο του στο Μονακό (από τη δεκαετία του 1860), όπου, υπό την αιγίδα του πρίγκιπα Κάρολου Γ ΄, έχτισε το Societe de ben de Mer και μετέτρεψε το Μόντε Κάρλο σε πρωτεύουσα της ευρωπαϊκής αίγλης. Στην πραγματικότητα, η κληρονομιά του Bad Homburg - η αρχιτεκτονική της υπηρεσίας, odnozero, κοσμικό πρόγραμμα - συνέχισε τη ζωή στο Cote Azur.

Homburg και γείτονες: το πλαίσιο των «υδάτων» της Γερμανίας

Bad Homburg αναπτύχθηκε με Baden-Baden, Wiesbaden, Bad Ems. Κάθε πόλη του θέρετρου έχει το δικό της «μείγμα» μουσικής, βραδιών και παιχνιδιών. Αλλά είναι το Homburg που συνήθως ονομάζεται εργαστήριο της ευρωπαϊκής ρουλέτας: εδώ η ιδέα των «έντιμων μαθηματικών + πολυτελών υπηρεσιών» έχει αποκτήσει μια σταθερή μορφή.

Πολιτιστική κληρονομιά

1. Μοντέλο καζίνο Resort. Παίζοντας ως μέρος ενός πολιτιστικού πακέτου, ούτε ένας στόχος.

2. Μονο-μηδέν ως πρότυπο. Η ρουλέτα Homburg έχει γίνει μοντέλο της «ευρωπαϊκής» διαμόρφωσης.

3. Σήμανση μέσω της κοινωνικής ζωής. Ορχήστρες, μπάλες, μόδα, ακόμα και καπέλα - όλα λειτούργησαν για τη φήμη.

4. Μάθημα ρύθμισης. "οικονομική επιτυχία δεν εγγυάται τη μακροζωία: ένα πολιτικό εκκρεμές μπορεί να κλείσει μια ολόκληρη βιομηχανία.

Γιατί το Bad Homburg έχει σημασία σήμερα

Η ιστορία του Bad Homburg βοηθά στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο σχεδιασμός, η υπηρεσία και η ρύθμιση των προϊόντων δημιουργούν (και καταστρέφουν) αγορές. Αυτό που φαίνεται να είναι ο κανόνας σήμερα - η ρουλέτα, η αίθουσα άνεσης, η βραδιά μουσικής - ήταν κάποτε μια καινοτομία που γεννήθηκε σε ένα μικρό γερμανικό θέρετρο και αναμόρφωσε την ευρωπαϊκή κάρτα παιχνιδιού.

Κάτω γραμμή. Το Bad Homburg του XIX αιώνα είναι το σημείο όπου η ευρωπαϊκή ρουλέτα απέκτησε το «odnozero» της, και το καζίνο μετατράπηκε από ένα «δωμάτιο» τυχερών παιχνιδιών σε έναν ολόκληρο πολιτιστικό και οικονομικό μηχανισμό. Η φόρμουλα που αργότερα έκανε τον Μόντε Κάρλο διάσημο γεννήθηκε εδώ: έντιμοι κανόνες, άψογη εξυπηρέτηση και σκηνή θέρετρου - τρεις κλασικές φάλαινες καζίνο που μεγάλωσαν σε γερμανικό έδαφος.