Ιστορία των τυχερών παιχνιδιών στη Γερμανία

Πρώιμες μορφές: από πανηγύρεις σε λαχεία (μέχρι τον 18ο αιώνα)

Μεσαιωνικές εκθέσεις και δημόσια σπίτια. Τα ζάρια, οι κάρτες και τα ανταγωνιστικά παιχνίδια αποτελούν μέρος της αστικής κουλτούρας, αλλά συχνά υπό την απαγόρευση των τοπικών αρχών και της εκκλησίας.

Πριγκιπικά μέτρα και έσοδα. Τα δουκάτα και οι ψηφοφόροι χρησιμοποίησαν λαχεία για να χρηματοδοτήσουν γέφυρες, νοσοκομεία και πανεπιστήμια: η άδεια για κληρώσεις δόθηκε «μία φορά» και σε ρεπορτάζ.

Ιππικό άθλημα. Από τον 18ο αιώνα - αριστοκρατικές φυλές και τα πρώτα οργανωμένα στοιχήματα στο πνεύμα ενός σαρωτή (ακόμα και χωρίς ένα ενιαίο σύστημα).

Χρυσή εποχή των καζίνο του θέρετρου (αρχές-μέσα του 19ου αιώνα)

Χάρτης θέρετρου: Baden-Baden, Wiesbaden, Homburg, Bad Kissingen, Bad Ems - μοντέρνοι τόποι ευρωπαϊκής αριστοκρατίας και μποέμ.

Παιχνίδια και εθιμοτυπία: ρουλέτα, trente et quarante, ferrara. αυστηρός κώδικας ενδυμασίας, κοσμικό τελετουργικό, μουσική και γαστρονομία.

Πολιτιστικές πλοκές: Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι έπαιξε και έχασε στο Βισμπάντεν - η εμπειρία που ενσωματώθηκε στο «Player». Ο Baden-Baden αναφέρθηκε από τον Turgenev, Flaubert, τα ευρωπαϊκά χρονικά της κοινωνικής ζωής.

Οικονομία θέρετρου: τα έσοδα από καζίνο υποστηρίζονται ξενοδοχεία, θέατρα, πάρκα. οι αρχές ανέχθηκαν τον «ενθουσιασμό» ως κινητήρια δύναμη του τουρισμού και του αστικού εκσυγχρονισμού.

Ολογερμανική απαγόρευση και «εκδίκηση» λαχειοφόρων αγορών (1872-1918)

1872: μετά τις ηθικές μεταρρυθμίσεις και την ενοποίηση της Γερμανίας - πανεθνική απαγόρευση των καζίνο (εξαιρέσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες, για τις τοπικές ανάγκες). Η Βάδη-Βάδη και άλλα σαλόνια κλείνουν.

Λαχεία και σκούπες: αντί της ρουλέτας - κρατικά ελεγχόμενα λαχεία και την ανάπτυξη αγώνων με πιο «νόμιμα» στοιχήματα.

Μετατόπιση στον ελεύθερο χρόνο: η αστική κουλτούρα της νηφαλιότητας και της εργασίας έρχεται σε σύγκρουση με τα «επιπόλαια» σαλόνια του θέρετρου.

Μεσοπολεμική περίοδος και έλεγχος του Τρίτου Ράιχ (1919-1945)

Βαϊμάρη Γερμανία: οικονομική αστάθεια, αλλά και θεσμοθέτηση του sporttotalizer (ποδόσφαιρο Toto) και των κρατικών λαχειοφόρων αγορών.

1933-1945: συγκεντρωτικός έλεγχος, ιδεολογία του αθλητισμού, αυστηρή ρύθμιση των τυχερών παιχνιδιών· καζίνο ως φαινόμενο - ακόμα εκτός της μεγάλης νομικής κάρτας.

Δύο Γερμανοί - Δύο Φορείς (1945-1990)

Γερμανία (Δυτική Γερμανία)

Ο ομοσπονδιακός χαρακτήρας ως ευκαιρία: οι χερσαίες κυβερνήσεις έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν τη μοίρα των καζίνο.

Επιστροφή των σπιτιών: Από τη δεκαετία του 1950, οι Spielbanken ανοίγουν στη Βαυαρία, τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, την Κάτω Σαξονία, τη Βάδη-Βυρτεμβέργη, την Έσση, κλπ. Οι παραδόσεις των θέρετρων αναβιώνουν σε μια σύγχρονη μορφή - με έλεγχο εισόδου και φόρους.

Lotto and Tote: Το Λόττο/Τότο είναι μια τεράστια εθνική συνήθεια, μια «κοινωνική άδεια» χάρη στη χρηματοδότηση του αθλητισμού και τη φιλανθρωπία.

ΛΔΓ (Ανατολική Γερμανία)

Κρατικά μονοπώλια και προσοχή: ένα στοίχημα για τα κρατικά λαχεία και ένα ελάχιστο φάσμα μορφών τυχερών παιχνιδιών.

Καζίνο ως αστικό χαρακτηριστικό είναι σχεδόν απουσία? μετά την ενοποίηση, τα εδάφη της Ανατολής υιοθετούν το δυτικό μοντέλο αδειοδότησης.

Ενοποίηση και ενοποίηση (1990-2000)

Επανένταξη: Ανατολικά εδάφη δημιουργούν Spielbanken τους, οικοδομούν τον έλεγχο των λαχειοφόρων αγορών και στοιχημάτων.

Τεχνολογία και μάρκετινγκ: τα καζίνο γίνονται πολιτιστικά και επιχειρηματικά κέντρα (αίθουσες τυχερών παιχνιδιών, εστιατόρια, συναυλίες)· bookmakers - ένας πολιτισμένος «δορυφόρος» του ποδοσφαιρικού έθνους.

Νομικός άξονας: το ομοσπονδιακό κράτος θέτει το πλαίσιο (ποινικό, φορολογικό δίκαιο), γης - ειδικές άδειες, όρια, τρόπους λειτουργίας.

Ψηφιακή μεταστροφή και «κρατικές συμβάσεις» (από το 2008)

Glücksspielstaatsvertrag (ενδοχώρα-συμβόλαια στοιχημάτων): τα εδάφη συμφωνούν τακτικά σε γενικούς κανόνες για λαχεία, στοιχήματα, bookmaking και online.

Προσεκτική ψηφιοποίηση: οι άδειες διαδικτυακών στοιχημάτων είναι αργές και επικεντρώνονται στην προστασία των παικτών. Το διαδικτυακό πόκερ και οι διαδικτυακές χρονοθυρίδες αποτέλεσαν εδώ και καιρό αντικείμενο έντονων συζητήσεων και σταδιακών πιλότων.

Ρυθμιστική φιλοσοφία: η «αποδοχή για χάρη των λυμάτων» είναι ένα καλύτερα ελεγχόμενο νομικό προϊόν με όρια παρά μια γκρίζα αγορά χωρίς προστασία.

Άνθρωποι, τόποι, σύμβολα

Baden-Baden (Kurhaus, Spielbank): αρχιτεκτονικό πρότυπο, «γαλλικό κομψό» σε γερμανικό έδαφος· Σήμερα - τόσο ένας πολιτιστικός χώρος όσο και ένας τουριστικός μαγνήτης.

Βισμπάντεν: «Ευρωπαϊκό σαλούν» του 19ου αιώνα, λογοτεχνικοί θρύλοι και σύγχρονη αποκατάσταση playhouse.

Γκόμπουργκ: κάποτε «ο μικρός Μόντε Κάρλο», όρισε τον τόνο για τους κανόνες του ηπειρωτικού παιχνιδιού.

Hippegarten (Βερολίνο) και άλλες ιπποδρομίες: Κώδικες ιπποδρομιών που επέζησαν από απαγορεύσεις καζίνο και επέζησαν αιώνες.

Λόττο/Τότο: Κυριακάτικο τελετουργικό Γερμανικών οικογενειών, μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση για αθλητικά και κοινοτικά προγράμματα.

Νόμος, φόροι και υποχρεώσεις: γερμανικές λεπτομέρειες

Ομοσπονδιακή δομή: τα εδάφη εκδίδουν άδειες και λειτουργούν καζίνο. ομοσπονδία - ποινικοί κανόνες, οικονομικός έλεγχος και κανονισμοί-πλαίσια.

Φόροι και «Gemeinwohl»: το μερίδιο του εισοδήματος πηγαίνει στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τα κοινωνικά προγράμματα - αυτό ενισχύει τη δημόσια νομιμότητα των λαχειοφόρων αγορών και των καζίνο.

Υπεύθυνο παιχνίδι: περιορισμοί διαφήμισης, έλεγχος ηλικίας, καταθέσεις/προθεσμίες, αυτοαποκλεισμός, έλεγχος της πηγής των πόρων για μεγάλα ποσά - έννοιες που διατυπώνονται ρητά στη γερμανική πρακτική.

Αντίκτυπος στον πολιτισμό και την οικονομία

Αισθητική θέρετρου: από τα κοσμικά χρονικά του 19ου αιώνα μέχρι τα σημερινά φεστιβάλ και φόρουμ - καζίνο ως σκηνή για τη μόδα, τη μουσική και τη γαστρονομία.

Λογοτεχνία και κινηματογράφος: από τον Ντοστογιέφσκι μέχρι τις γερμανικές ταινίες για «μικρούς ανθρώπους» και «μεγάλα στοιχήματα» - ο ενθουσιασμός παραμένει ένα δραματικό κίνητρο.

Τουρισμός και υπηρεσίες: από τα ξενοδοχεία και τη γαστρονομία έως τη βιομηχανία εκδηλώσεων - τα σπίτια τυχερών παιχνιδιών και οι ιπποδρομίες δημιουργούν πολλαπλασιαστική ζήτηση.

Αθλητισμός: η σταθερή χρηματοδότηση των ομοσπονδιών μέσω λαχειοφόρων αγορών αποτελεί σημαντική λεπτομέρεια του «κοινωνικού συμβολαίου».

Χρονολογικό φύλλο εξαπάτησης

μέχρι τον 18ο αιώνα: δίκαια παιχνίδια και παιχνίδια καρτών, επισοδικά λαχεία υπό την αιγίδα πρίγκιπες.

από τα μέσα του 19ου αιώνα: καζίνο κορυφαίων θέρετρων (Baden-Baden, Wiesbaden, Homburg).

1872: Απαγόρευση καζίνο σε όλα τα γερμανικά.

1919-1933: θεσμοθέτηση του λόττο/σάρωση, καζίνο εκτός νομικού πεδίου.

1933-1945: συγκεντρωτικός έλεγχος, ιδεολογία του αθλητισμού, αυστηρό καθεστώς παιχνιδιών.

από τη δεκαετία του 1950 (Γερμανία): επιστροφή της Spielbanken με χερσαίες λύσεις· Το Λόττο/Τότο είναι μια εθνική συνήθεια.

1990: συγχώνευση· οι ανατολικές χώρες υιοθετούν το μοντέλο της FRG.

2008 + και 2010-2020: διαπεριφερειακές συμφωνίες (GlüStV), σταδιακή ψηφιοποίηση, ενίσχυση του υπεύθυνου παιχνιδιού.

"ιστορία των τυχερών παιχνιδιών στη Γερμανία είναι μια σειρά εκκρεμών μεταξύ της λαμπρότητας των θέρετρων και της πειθαρχίας της ρυθμιστικής αρχής, μεταξύ της ελευθερίας της ψυχαγωγίας και της ευθύνης της κοινωνίας. Από τα σαλούν Baden-Baden και τους ιππόδρομους μέχρι τις σύγχρονες άδειες γης και τους ψηφιακούς περιορισμούς, το γερμανικό μοντέλο πάντα αναζητούσε ισορροπία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η σημερινή γερμανική αγορά φαίνεται «αυστηρή αλλά σταθερή»: βασίζεται στην παράδοση, σέβεται το δικαίωμα και επιτρέπει προσεκτικά την καινοτομία, χωρίς να ξεχνά ότι πίσω από κάθε στοίχημα υπάρχει μια ανθρώπινη ιστορία που αξίζει να προστατευθεί.