Σύγκριση με τη Γαλλία και την Ισπανία

Η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία αποτελούν τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές δικαιοδοσίες με παρόμοιους στόχους (προστασία των παραγόντων, καταπολέμηση της παράνομης προσφοράς, βιώσιμα φορολογικά έσοδα), αλλά με διαφορετικά βάθη ανοχής για επιγραμμικά προϊόντα και πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις στη διαφήμιση. Ακολουθεί διαρθρωτική σύγκριση βασικών παραμέτρων.

1) Νομιμότητα και περίμετρος της αγοράς

Ιταλία: από το 2011, τα κύρια διαδικτυακά κάθετα είναι νόμιμα (παιχνίδια καζίνο, κουλοχέρηδες, ρουλέτα/blackjack, μετρητά πόκερ και τουρνουά, στοιχήματα, μπίνγκο, λαχεία στην καθιερωμένη μορφή). Πρόκειται για μια από τις πληρέστερες «διαδικτυακές περιμέτρους» στην ΕΕ.

Γαλλία: διαδικτυακή περίμετρος ήδη. Ιστορικά, επιτρέπονται τα στοιχήματα (αθλητικές/ιπποδρομίες) και το διαδικτυακό πόκερ. τα κλασικά online παιχνίδια καζίνο (slots, ρουλέτα κ.λπ.) δεν επιτρεπόταν πλήρως. Ο ρυθμιστικός φορέας συζητά περιοδικά τις μεταρρυθμίσεις, αλλά η προσέγγιση παραμένει προσεκτική και σταδιακή.

Ισπανία: Ένα ευρύ φάσμα επιγραμμικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των καζίνων και των χρονοθυρίδων, είναι νόμιμα, υπόκεινται σε απαιτήσεις αδειοδότησης και τεχνικής/συμμόρφωσης. Πρόκειται για μία από τις πλέον «ολοκληρωμένες» αγορές ανά ποικιλία.

Συμπέρασμα: σύμφωνα με το εύρος της διαδικτυακής ποικιλίας Ιταλία ≈ Ισπανία> Γαλλία.

2) Ρυθμιστικές αρχές και αρχιτεκτονική εποπτείας

Ιταλία - ADM (πρώην AAMS): άδειες, τεχνικά πρότυπα, πιστοποίηση RNG/RTP, κεντρική παρακολούθηση, μητρώα αυτοαποκλεισμού, αποκλεισμός παράνομων περιοχών, φορολογικός έλεγχος.

Γαλλία - ANJ (πρώην ARJEL για επιγραμμική σύνδεση): μια ενιαία ρυθμιστική αρχή «συμπεριφοράς» με ιδιαίτερη έμφαση στην RG και τη διαφήμιση· εγκρίνει τα ετήσια σχέδια των φορέων εκμετάλλευσης, μπορεί να περιορίσει τις προσφορές και τον τόνο των επικοινωνιών.

Ισπανία - DGOJ: εθνικές άδειες, λεπτομερείς τεχνικοί κανονισμοί, αυστηρή υποβολή εκθέσεων· υπάρχει αλληλεπίδραση με αυτόνομες κοινότητες όσον αφορά τις δραστηριότητες εκτός δικτύου.

Συμπέρασμα: και οι τρεις είναι ώριμες ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ. Η Ιταλία και η Ισπανία δίνουν έμφαση στην τεχνική διαλειτουργικότητα και την τηλεμετρία, Γαλλία - στην παρακολούθηση της συμπεριφοράς και στις σταδιακές ανοχές.

3) Διαφήμιση και χορηγία: τρία διαφορετικά «σκληρά» μοντέλα

Ιταλία: Μετά το «Decreto Dignità», υπάρχει σχεδόν πλήρης απαγόρευση της διαφήμισης και της αθλητικής χορηγίας τυχερών παιχνιδιών. Επιτρέπονται μόνο στενά πληροφοριακά μηνύματα (χωρίς κλήσεις, μπόνους, συνδέσμους και διαφημιστικούς κώδικες). Αυτό είναι το πιο αυστηρό πλαίσιο στο πρώτο τρία.

Γαλλία: διαφήμιση υψηλής ρύθμισης, όχι «μηδέν». "Αυστηρές απαιτήσεις περιεχομένου (αποποίηση ευθύνης από την RG, περιορισμοί στη ρητορική προώθησης, ευαίσθητα ακροατήρια κ.λπ.), ενεργός εποπτεία των τόνων και του όγκου των εκστρατειών.

Ισπανία: σκληρό, αλλά όχι μηδενικό μοντέλο. αυστηρούς περιορισμούς όσον αφορά το χρόνο τοποθέτησης, τους μορφότυπους, τη στόχευση και τα επιδόματα για νέους παίκτες· σημαντικές κυρώσεις για παραβιάσεις, αυστηρός έλεγχος των επηρεαστών/ρευμάτων.

Συμπέρασμα: αυστηρότητα: Ιταλία (σχεδόν μηδέν)> Γαλλία/Ισπανία (αυστηρά, αλλά με επιτρεπόμενα παράθυρα).

4) Φόροι και φορολογική επιβάρυνση (σε γενικές γραμμές)

Ιταλία: βασική λογική - φόρος GGR με κάθετη διαφορά, συν διοικητικά τέλη/πληρωμές παραχώρησης. Ο πραγματικός ρυθμός είναι ευδιάκριτος αλλά προβλέψιμος. το μοντέλο διεγείρει ένα λειτουργικό σύστημα προσανατολισμένο στη συμμόρφωση.

Γαλλία: ιστορικά, το φορτίο θεωρήθηκε «άνω του μέσου όρου» στην ΕΕ και είχε ειδική διάρθρωση (συμπεριλαμβανομένων των ειδικών τελών για διάφορα προϊόντα). Γενικά, η πραγματική φορολογική επιβάρυνση είναι πιο απτή από ό, τι στην Ισπανία και συγκρίσιμη/υψηλότερη από ό, τι στην Ιταλία, ανάλογα με την κάθετη.

Ισπανία: ο εθνικός φόρος GGR στα ηλεκτρονικά κάθετα είναι ένα από τα σημεία αναφοράς στην περιοχή· είναι δυνατές πρόσθετες επιβαρύνσεις/δασμοί. Σύμφωνα με την αντίληψη των επιχειρηματιών, η ισπανική φορολογική διαμόρφωση φαίνεται πιο «ευνοϊκή για την ανάπτυξη» από τη γαλλική και συγκρίσιμη/ελαφρώς πιο ήπια από την ιταλική (εξαρτάται από το μείγμα τροφίμων).

Συμπέρασμα: η Ισπανία θεωρείται συχνότερα ως πιο προβλέψιμη στην οικονομία ανά μονάδα. Ιταλία - ως «μεσαία και σταθερή»· Γαλλία - ως «ακριβότερο για μεμονωμένα προϊόντα» με στενότερη περίμετρο.

5) Υπεύθυνο παιχνίδι (RG), KYC/AML και άμυνα παίκτη

Ιταλία: κεντρικό μητρώο αυτοαποκλεισμών, σκληρό KYC πριν από την άρση των ορίων, συνεδρίες υλοτομίας, έλεγχος RTP/RNG, σαφείς δίαυλοι καταγγελιών/επιστροφής, διαχωρισμός των κεφαλαίων πελατών.

Γαλλία: ένα ισχυρό πρότυπο συμπεριφοράς της RG (μέχρι την αξιολόγηση της «επιθετικότητας» των επικοινωνιών), ανέπτυξε μηχανισμούς για την εθελοντική απαγόρευση του παιχνιδιού, την προσοχή στις ευάλωτες ομάδες.

Ισπανία: εθνικό μητρώο αυτοαποκλεισμού, αυστηρός έλεγχος ηλικίας, λεπτομερής τεχνική για την παρακολούθηση της δραστηριότητας και των συναλλαγών, κυρώσεις για παρεκκλίσεις από τις διαδικασίες επαλήθευσης.

Συμπέρασμα: το επίπεδο των μέσων RG και στις τρεις δικαιοδοσίες είναι υψηλό· η διαφορά είναι σημαντική: η Ιταλία και η Ισπανία βασίζονται στην «υποδομή» RG (μητρώα/τεχνική), στη Γαλλία - στην ακαμψία συμπεριφοράς και επικοινωνίας.

6) Τεχνικά πρότυπα και ενοποιήσεις

Ιταλία: πιστοποίηση παιχνιδιών και πλατφορμών, κεντρικές διεπαφές παρακολούθησης ADM, εντοπισμός υποδομών στην ΕΕ, απαιτήσεις υλοτομίας και σχέδια DR.

Γαλλία: έμφαση στη συμμόρφωση με το πλαίσιο συμπεριφοράς και τη διαφάνεια της λογικής των προϊόντων· για επιτρεπόμενες κάθετες διαδικασίες - αυστηρή τεχνική εποπτεία.

Ισπανία: σχολαστική τεχνική πιστοποίηση, σταθερά πρότυπα υποβολής εκθέσεων και τηλεμετρίας, αυστηρή εργασία με πύλες πληρωμής και μηχανική καταπολέμησης της απάτης.

Συμπέρασμα: η Ιταλία και η Ισπανία είναι «τεχνολογικά αυστηρές» αγορές. Γαλλία είναι εξίσου αυστηρή μέσα στην επιτρεπόμενη περίμετρο, αλλά η ίδια η περίμετρος είναι ήδη.

7) Στρατηγικές εμπορίας και GTM των επιχειρήσεων

Ιταλία: λόγω της σχεδόν πλήρους απαγόρευσης της διαφήμισης - στοίχημα για CRM, SEO/περιεχόμενο, UX/προϊόν, εταιρικές σχέσεις με τα μέσα ενημέρωσης σε μορφή «πληροφόρησης» χωρίς CTA· ο άψογος κατακερματισμός της συμμόρφωσης είναι σημαντικός.

Γαλλία: νομιμοποιημένα παράθυρα και άκαμπτος τρόπος επικοινωνίας· κλειδί - αποδεδειγμένη ευθύνη, μετριοπάθεια της τονικότητας, ορθές πολιτικές πριμοδότησης.

Ισπανία: υπάρχουν παράθυρα εργασίας, αλλά είναι «στενά». μάρκες με ισχυρή ανάλυση πρώτου μέρους, μέτριες CPA και εστίαση στη διατήρηση αντί για επιθετικό όφελος έλξης.

Συμπέρασμα: σχετικά με τις δημόσιες ευκαιρίες εμπορίας Ισπανία> Γαλλία>> Ιταλία.

8) Καταπολέμηση της γκρίζας αγοράς

Ιταλία: τακτικός αποκλεισμός τομέα, συντονισμός με τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών και τις πλατφόρμες μέσων επικοινωνίας.

Γαλλία: συστημικοί ισχυρισμοί κατά μη αδειοδοτημένων ιστοτόπων/θυγατρικών, εργασία με πλατφόρμες και φιλοξενία διαφημιστικών καναλιών «crimming».

Ισπανία: πρόστιμα και αποσυνδέσεις, κοινές πράξεις με παρόχους υπηρεσιών πληρωμών, έλεγχος επηρεαστών/streamers.

Συμπέρασμα: η εργαλειοθήκη είναι παρόμοια, αλλά η Ιταλία «σκληρά» περιορίζει την προβολή του κοινού απαγορεύοντας εντελώς τη διαφήμιση.

9) Τάσεις για την περίοδο 2026-2030

Ιταλία: είναι πιθανή η αναθεώρηση σημείου των περιορισμών στη διαφήμιση (ιδίως γύρω από τον αθλητισμό), διατηρώντας παράλληλα τον πυρήνα της RG· ενίσχυση της παρακολούθησης της ΓΠ και ενοποίηση της υποβολής εκθέσεων.

Γαλλία: είναι δυνατή η προσεκτική προσαρμογή της περιμέτρου των επιγραμμικών προϊόντων, αλλά με ταυτόχρονη διατήρηση υψηλών απαιτήσεων ΣΕ και αυστηρό έλεγχο των επικοινωνιών.

Ισπανία: σταθερό πλαίσιο «pro-license» με προσαρμογή των κανόνων για τη διαφήμιση και την καταπολέμηση της απάτης· περαιτέρω ψηφιοποίηση KYC/AML.

---

Σύντομη: πώς διαφέρει η Ιταλία από τη Γαλλία και την Ισπανία

Κατά προϊόν: Ιταλία ≈ Ισπανία (ευρεία διαδικτυακή)> Γαλλία (στενή επιγραμμική).

Με ad: Ιταλία (σχεδόν ολική απαγόρευση)> Γαλλία/Ισπανία (αυστηρή αλλά επιτρεπόμενη)

Σύμφωνα με τη δημοσιονομική λογική: η προσέγγιση GGR είναι παντού, αλλά η Ισπανία θεωρείται συχνότερα ως «πιο ήπια» στην μοναδιαία οικονομία, η Ιταλία είναι «μέτρια σκληρή και σταθερή», η Γαλλία είναι «πιο ακριβή» με στενότερη περίμετρο.

Με επίκεντρο την RG: η Ιταλία και η Ισπανία διαθέτουν ισχυρά εργαλεία συστημάτων (μητρώα/τεχνική)· Η Γαλλία δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συμπεριφορά και την επικοινωνία.

Για τον φορέα εκμετάλλευσης, αυτό σημαίνει: Ιταλία - σχετικά με «εκ των προτέρων συμμόρφωση» και προϊόν/διατήρηση αντί της διαφήμισης· Ισπανία - σχετικά με την κλίμακα με σκληρά αλλά προβλέψιμα promo παράθυρα? Γαλλία - σχετικά με μια εξειδικευμένη στρατηγική σε μια στενή περίμετρο με έμφαση στην υπευθυνότητα και την υψηλή δημοσιονομική πειθαρχία.