Ιστορικό τυχερών παιχνιδιών στην Ελβετία

1) Εισαγωγή: «ακρίβεια» και «παιχνίδι»

Η ελβετική ιστορία των τυχερών παιχνιδιών είναι ένα εκκρεμές μεταξύ της αυστηρής νομικής πειθαρχίας και της ανάγκης της χώρας του θέρετρου για ψυχαγωγία για πλούσιο κοινό. Σε διαφορετικές εποχές, παιχνίδια κομμωτηρίου, ηθικές εκστρατείες ενάντια σε «σπίτια τυχερών παιχνιδιών», κρατικά λαχεία στο όνομα των δημόσιων στόχων και, τέλος, ψηφιακά καζίνο υπό αυστηρή επίβλεψη συνυπάρχουν εδώ.

2) Πρώιμες πρακτικές (XV-XVIII αιώνες)

Χάρτες και οστά έρχονται σε ελβετικές πόλεις μαζί με τις ευρωπαϊκές εμπορικές οδούς. Παιχνίδια - σε ταβέρνες, κλαμπ αξιωματικών, ιδιωτικά σαλόνια.

Τα καντόνια ρυθμίζουν με τον δικό τους τρόπο: κάπου ανέχονται, κάπου εισάγουν τοπικές απαγορεύσεις, αλλά δεν υπάρχει ακόμα εθνική γραμμή.

Τα παιχνίδια επιτελούν μια κοινωνική και φιλανθρωπική λειτουργία: συχνά τα τέλη κατευθύνονταν στις κοινοτικές ανάγκες - μια παράδοση που αργότερα εξελίχθηκε σε μια κουλτούρα «λαχειοφόρων αγορών για το δημόσιο καλό».

3) Αισθητική του θέρετρου του 19ου αιώνα

Με την ανάπτυξη των αλπικών θέρετρων και των βαλνεολογικών κέντρων (Lucerne, Baden, Interlaken, Montreux, St. Moritz), τα σαλόνια παιχνιδιών εμφανίζονται σε ξενοδοχεία και σπίτια συνάντησης.

Το κοινό είναι Ευρωπαίοι ευγενείς, αριστοκρατικοί, πλούσιοι ταξιδιώτες. Τα καζίνο αποτελούν μέρος της τουριστικής εικόνας: μουσική, μπάλες, γύροι και - κεράσι - ρουλέτα με μπακαράτ.

Η βιομηχανία αυξάνεται, αλλά προκαλεί δημόσιες αντιπαραθέσεις: θρησκευτικοί κύκλοι, δάσκαλοι, πρώτοι κοινωνικοί μεταρρυθμιστές επικρίνουν «επιβλαβή χόμπι».

4) Επιστροφή στην απαγόρευση: Το Σύνταγμα του 1874

1874: στο νέο ομοσπονδιακό σύνταγμα, εμφανίζεται αυστηρή απαγόρευση των τυχερών παιχνιδιών σε εθνικό επίπεδο.

Το κίνητρο είναι ηθικό και κοινωνικό: η καταπολέμηση της απάτης, η διατήρηση της δημόσιας τάξης, η προστασία των φτωχών.

Το θέρετρο «αίθουσες τύχης» είναι κλειστά ή μιμούνται κάτω από κλαμπ/αίθουσες ψυχαγωγίας χωρίς τραπέζι ρουλέτας - η εποχή των «μεγάλων» καζίνο φεύγει.

5) Λαχεία και σκούπες: XX αιώνας «στην υπηρεσία της κοινωνίας»

Παρά την απαγόρευση των καζίνο, τα λαχεία και τα στοιχήματα λαμβάνουν μια νόμιμη θέση, υπό την προϋπόθεση ότι το κέρδος πηγαίνει σε κοινωνικά χρήσιμους στόχους (αθλητισμός, πολιτισμός, κοινωνικά προγράμματα).

Στις μεσοπολεμικές και μεταπολεμικές περιόδους, σχηματίζονται δομές που έχουν γίνει σύμβολα δύο γλωσσικών «μισών» της χώρας:

Loterie Romande (γαλλόφωνη Ελβετία, κύρια. 1937), Swisslos (γερμανόφωνα και ιταλόφωνα καντόνια, προέλευση - 1930-1950).
Υπάρχουν αθλητικές σαρώσεις και εθνικές κληρώσεις που χρηματοδοτούν τα μαζικά αθλήματα και τον πολιτισμό.

6) Αποκατάσταση καζίνο: η πορεία προς την ελευθέρωση (δεκαετία του 1990)

Προς το τέλος του 20ού αιώνα, η δημόσια συναίνεση αλλάζει: τα καζίνο θεωρούνται ως μια ρυθμιζόμενη βιομηχανία με φορολογικά οφέλη και τουριστικά αποτελέσματα.

1993: Η αναθεώρηση του συντάγματος ανοίγει το δρόμο για σύγχρονα καζίνο υπό ομοσπονδιακή εποπτεία.

1998: Ο νόμος για τα καζίνο ψηφίζεται με ένα σύστημα αδειών (τύποι Α και Β, διαφορετικά σε όρια ακροατηρίου και προφίλ).

Αρχές της δεκαετίας του 2000: επιστροφή των σταθερών καζίνο - Ζυρίχη, Βασιλεία, Βάδη, Λουκέρνη, Interlaken, Λουγκάνο, Montreux, St. Moritz κ.λπ. Υπάρχει σύγχρονη υποδομή RG (αυτοαποκλεισμός, όρια, παρακολούθηση).

7) Πολιτιστικά οικόπεδα και εμβληματικοί χώροι

Το Montreux Casino είναι ένα από τα πιο διάσημα στάδια της Ευρώπης: ένας χώρος εκδηλώσεων που σχετίζεται με την ιστορία της τζαζ και της ροκ κουλτούρας. Η φωτιά του 1971 ενέπνευσε το «Smoke on the Water» του Deep Purple.

Το Casino Baden, το Casino Luzern, το Casino Zürich είναι παραδείγματα του πώς οι ελβετικοί χώροι συνδυάζουν την αρχιτεκτονική αξιοπιστία και το σύγχρονο υπεύθυνο παιχνίδι.

Οι St. Moritz και Interlaken επιδεικνύουν την «φόρμουλα θέρετρου»: το παιχνίδι είναι μέρος ενός συγκροτήματος χειμερινού και καλοκαιρινού τουρισμού.

8) Χρηματικά παιχνίδια στην ψηφιακή εποχή: το τέλος της δεκαετίας του 2010

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2010, η ανάγκη για έναν ενιαίο «ψηφιακό» κανόνα ήταν προφανής: αποκλεισμός των ιστοσελίδων χωρίς άδεια, επιγραμμική προστασία των παικτών, διαφανείς πληρωμές.

2019: Τίθεται σε ισχύ το σύγχρονο πλαίσιο τυχερών παιχνιδιών, το οποίο:

αναγνωρίζει τα επιγραμμικά καζίνο, υπό τον όρο ότι ο φορέας εκμετάλλευσης διαθέτει άδεια εδάφους και συμμορφώνεται με τα υψηλά πρότυπα AML/KYC και RG·
καθορίζει το μπλοκάρισμα παράνομων πλατφορμών, επικαιροποιεί την αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής ρυθμιστικής αρχής καζίνο και των αρχών καντονιών για λαχεία/στοιχήματα.
Έτσι, η Ελβετία γίνεται μία από τις πρώτες στην Ευρώπη που περνάει από μια σταθερή «κλίμακα»: μια απαγόρευση → εξωχρηματιστηριακής αποκατάστασης → νόμιμης επιγραμμικής σύνδεσης υπό αυστηρή εποπτεία.

9) Ισορροπία ομοσπονδίας και καντονιών

Το ομοσπονδιακό επίπεδο είναι υπεύθυνο για τα καζίνο και τα επιγραμμικά καζίνο, ομοιόμορφα πρότυπα εντιμότητας και προστασίας των καταναλωτών.

Τα καντόνια διατηρούν βασικό ρόλο σε λαχεία και στοιχήματα, διοχετεύοντας έσοδα σε αθλητικά, πολιτιστικά και κοινωνικά προγράμματα.

Το μοντέλο «διπλός έλεγχος» δημιουργεί έναν ελβετικό συμβιβασμό: μια ποικιλία μορφών με υψηλή πειθαρχία.

10) Υπεύθυνο παιχνίδι ως «Ελβετικό πρότυπο»

Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, έχουν εφαρμοστεί ενεργά τα ακόλουθα: αυτοαποκλεισμός, καταθέσεις/προθεσμίες, υποχρεωτικοί έλεγχοι τρωτότητας, εκπαιδευμένες ομάδες RG.

Επιγραμμικά - αυστηρή επαλήθευση, συμπεριφορική ανάλυση, αναλογικοί διαφημιστικοί κώδικες.

Το αποτέλεσμα είναι υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης στους αδειοδοτημένους φορείς εκμετάλλευσης και σαφής γραμμή μεταξύ των «λευκών» και των «γκρίζων» αγορών.

11) Οικονομία και τουρισμός: «ποιοτικά, όχι μαζικά»

Η Ελβετία ποτέ δεν επεδίωξε "κλίμακα του Βέγκας. "Το μοντέλο της είναι μια μπουτίκ μορφή με έμφαση στην εξυπηρέτηση, το μαγείρεμα, τις εκδηλώσεις, τις συναυλίες και τον τουρισμό του συνεδρίου (MICE).

Το καζίνο είναι ένας από τους ελκυστήρες στην αλυσίδα «ξενοδοχείο → γαστρονομία → γεγονός → παιχνίδι», και όχι αυτοσκοπός.

Ο τομέας των λαχειοφόρων αγορών στηρίζει σταθερά τα δημόσια αγαθά, ενισχύοντας την κοινωνική νομιμότητα ολόκληρου του κλάδου.

12) Χρονοδιάγραμμα βασικών ορόσημων (συνοπτικά)

XV-XVIII αιώνες - πανταχού παρούσα παιχνίδια σαλόνι, καντονικές πρακτικές.

XIX αιώνας. - την αυγή των θέρετρων (Lucerne, Montreux, Baden κ.λπ.).

1874 - Συνταγματική απαγόρευση των καζίνο.

1930 - θεσμοθέτηση λαχειοφόρων αγορών (Loterie Romande, Swisslos).

1993 - Συνταγματική αναθεώρηση υπέρ των ελεγχόμενων καζίνο.

1998 - σύγχρονος νόμος για τα καζίνο, άδειες A/B.

2000 - άνοιγμα νέας γενιάς καζίνο με επίγειες εγκαταστάσεις.

2019 - νόμιμη διαδικτυακή σύνδεση, παρεμπόδιση μη αδειοδοτημένων ιστοσελίδων, ενίσχυση της RG.

13) Πολιτιστική κληρονομιά και νεωτερισμός

Η ελβετική ιστορία των τυχερών παιχνιδιών είναι μια πειθαρχία μορφής. Η χώρα έχει διανύσει πολύ δρόμο από τα σαλόνια της αριστοκρατίας του θέρετρου μέχρι ένα ρυθμιζόμενο οικοσύστημα, όπου κάθε κάθετο -από τα λαχεία μέχρι τα επιγραμμικά καζίνο - έχει ενσωματωθεί σε μια κατανοητή νομική αρχιτεκτονική με προτεραιότητα το δημόσιο όφελος και την προστασία των παικτών. Το σημερινό μοντέλο δεν αφορά την κλίμακα, αλλά την ποιότητα των επιδόσεων, τη διαφάνεια και την πολιτιστική καταλληλότητα στον ελβετικό τρόπο ζωής.