Ο τουρισμός ως ο κύριος οδηγός (Δομινικανό παράδειγμα) (Κούβα)

Η Δομινικανή Δημοκρατία έχει πάει από «καλό προορισμό παραλίας» σε μια συστημική οικονομική μηχανή μέσα σε δύο δεκαετίες: αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, θέρετρα, προβλέψιμους κανόνες για τους επενδυτές και ισχυρό διεθνές μάρκετινγκ. Για την Κούβα, όπου τα τυχερά παιχνίδια απαγορεύονται και το στοίχημα είναι ο πολιτισμός, η φύση και η ασφάλεια, η δομινικανή εμπειρία είναι πολύτιμη επειδή δείχνει ότι ο τουρισμός μπορεί να τραβήξει την οικονομία χωρίς καζίνο αν χτιστούν ιδρύματα και αλυσίδες αξίας.

1) Δομινικανό μοντέλο: τι αποτελεί τον «τουριστικό κινητήρα»

Συνεργατικοί σχηματισμοί θέρετρων: περιοχή με ομοιόμορφα πρότυπα - χωροταξία, ασφάλεια, κοινοτική υποδομή, τρόπος κατασκευής.

Αερολιμένες και δρομολόγια: προτεραιότητα των απευθείας πτήσεων από βασικές αγορές (ΗΠΑ, Ευρώπη, LatAM), κίνητρα χαμηλού κόστους και ναυλώσεις.

Πίνακας τροφίμων: «all inclusive» + boutique ξενοδοχεία, γκολφ/σερφ/οικολογικές περιηγήσεις, γάμοι/μήνα του μέλιτος, κρουαζιέρες, MICE (επιχειρηματικές εκδηλώσεις).

Κανόνες για το κεφάλαιο: σαφείς άδειες, οφέλη για τις κατασκευές και τον εξοπλισμό, μεγάλες παραχωρήσεις, τοπική απασχόληση.

Μάρκετινγκ και εταιρικές σχέσεις: κοινές εκστρατείες με αερομεταφορείς, ΟΤΑ και παγκόσμιες αλυσίδες ξενοδοχείων· σταθερή παρουσία σε εκθέσεις.

Το σημείο: όχι ξεχωριστά έργα, αλλά ένα συνδεδεμένο σύστημα, όπου κάθε στοιχείο αυξάνει τη ζήτηση και επιμηκύνει τη διαμονή του επισκέπτη.

2) Τι δίνει στην οικονομία του «τουρισμού ως κινητήριας δύναμης» (ποιοτικά)

Απασχόληση: διαμεσολαβητές, κινούμενα σχέδια, γαστρονομία, μεταφορές, οδηγοί, βιομηχανία εκδηλώσεων, βιοτεχνία.

Πολλαπλασιαστής: τοπικές προμήθειες (λαχανικά, ψάρια, έπιπλα, πλυντήρια ρούχων, εκτύπωση, ΤΠ), φορολογικά έσοδα, μισθώσεις.

Συναλλαγματικά κέρδη: σταθερή εισροή «σκληρών» χρημάτων με κατάλληλη διαφοροποίηση των αγορών.

Αναβάθμιση των υποδομών: οδοί, επικοινωνίες, υδροδότηση και ενέργεια, που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται από τους κατοίκους.

3) Δομινικανοί κίνδυνοι μοντέλου και τρόπος ελαχιστοποίησής τους στην Κούβα

Εποχικότητα και κρίσεις (καιρικές συνθήκες, επιδημίες, γεωπολιτική) → διαφοροποίηση των αγορών και των προϊόντων, των ασφαλιστικών ταμείων και των ευέλικτων συμβάσεων με τις αεροπορικές εταιρείες.

Υπερφόρτωση της παράκτιας οικολογίας → όρια στην πυκνότητα των κτιρίων, πρότυπα επεξεργασίας των υδάτων, «πράσινη πιστοποίηση» ξενοδοχείων.

Διαρροή αξίας στις εισαγωγές → εντοπισμός των προμηθειών και των προγραμμάτων από το αγρόκτημα στο τραπέζι.

Το κοινωνικό χάσμα μεταξύ του θέρετρου και της πόλης → τις υποχρεώσεις των φορέων εκμετάλλευσης να εκπαιδεύουν, να μεταφέρουν υπαλλήλους και να συγχρηματοδοτούν δημόσιους χώρους.

4) Η δομινικανή εμπειρία είναι ήδη συμβατή με την κουβανέζικη πορεία (χωρίς καζίνο)

1. Συστάδες «ήλιος + πολιτισμός»: ένα μάτσο παραλίες με μουσική, ρετρό αρχιτεκτονική της Αβάνας, γαστρονομία και διαδρομές μέσα από τις επαρχίες.

2. MICE χωρίς ενθουσιασμό: συνεδριακά κέντρα, ιατρικά και εκπαιδευτικά φόρουμ, αθλητικές αμοιβές.

3. Οικολογικός και αγροτικός τουρισμός: αποθέματα, πεζοπορία, παρακολούθηση πτηνών, γεωργικές εταιρείες με τοπικούς συνεταιρισμούς.

4. Εφοδιαστική κρουαζιέρας: σύγχρονα τερματικά και προγράμματα shorex - καθημερινή εισροή επισκεπτών σε πόλεις και βιοτεχνικά χωριά.

5. Δημιουργική βιομηχανία: φεστιβάλ μουσικής και κινηματογράφου, σχολές χορού, εργαστήρια Ρομά και πούρα (χωρίς στοιχείο παιχνιδιού).

5) Χάρτης πορείας για την Κούβα (ρεαλιστικός και βήμα προς βήμα)

Φάση Α - Βασικές κατευθύνσεις (0-18 μήνες)

Απογραφή τουριστικών αγαθών: παραλίες, πολιτιστικοί χώροι, οικολογικά μονοπάτια, νοσοκομεία ιατρικού τουρισμού.

«Ενιαία θυρίδα» για τον επενδυτή και τον ταξιδιωτικό πράκτορα: τυποποιημένοι όροι αδειών.

Πιλοτικά προγράμματα τοπικοποίησης (λαχανικά, ψάρια, πλυντήρια ρούχων, έπιπλα) για 3-5 ξενοδοχεία.

Φάση Β - Συνεργατικοί σχηματισμοί και διαδρομές (18-36 μήνες)

Δήλωση ζωνών προτεραιότητας 2-3 (π.χ. Varadero + Αβάνα· σύμπλεγμα Cayo· ορόσημο στα ανατολικά του νησιού).

Σύνδεσμος «δέσμη αερολιμένων αυτοκινητοδρόμων»· νυχτερινό προϊόν χωρίς στοιχήματα: παραστάσεις, τζαζ κλαμπ, γαστρονομία, «βραδιές επίδειξης» χωρίς χρήματα.

Κογκρέσο και ημερολόγιο εκδηλώσεων MICE συμβάσεις slots με αεροπορικές εταιρείες για την εκτός σεζόν.

Φάση Γ - Κλιμάκωση (36 + mo)

Δημόσιοι ΔΔΕ ζωνών. επέκταση των τοπικών προγραμμάτων προμηθειών και κατάρτισης.

Εξειδικευμένα προϊόντα: γκολφ/σερφ, ορνιθολογία, ρετρό διαδρομές «στον απόηχο του νέου» (χωρίς περιεχόμενο τυχερών παιχνιδιών).

Αποκέντρωση: υποστήριξη της «δεύτερης ζώνης» των πόλεων και των φυσικών πάρκων, έτσι ώστε τα οφέλη να εκτείνονται ευρύτερα από την πρωτεύουσα.

6) Πολιτικές στήριξης που λειτούργησαν για τους γείτονες

Προβλέψιμα φορολογικά καθεστώτα για επενδύσεις σε ξενοδοχεία και υποδομές (απόσβεση, εισαγωγή εξοπλισμού με οφέλη).

Προγράμματα ανθρώπινου δυναμικού: διπλή κατάρτιση (κολέγιο + ξενοδοχείο), μαθήματα γλωσσών, διαχείριση φιλοξενίας.

Συγχρηματοδότηση μάρκετινγκ: κοινές εκστρατείες «χώρα + ξενοδοχεία + αερομεταφορείς».

Ασφάλεια και υπηρεσίες: τουριστική αστυνομία, πρότυπα ταξί, ψηφιακές καταγγελίες με ταχεία SLA.

7) Προϊόν χωρίς καζίνο: Το πώς θα γίνει ένας «βραδινός έλεγχος» είναι νόμιμο

Μουσικές κριτικές και τζαζ κλαμπ, όπου η προσοχή είναι στη σκηνή, όχι στα στοιχήματα.

Κοκτέιλ και γαστρονομική σχολή: μαθήματα μάστερ, γεύσεις ρούμι και καφέ, τουρισμός τροφίμων.

Πολιτιστικές διαδρομές «Αβάνα 1950» ως αισθητική: αρχιτεκτονική, νέον, ιστορίες - χωρίς παιχνίδι για χρήματα.

Αθλητικές και χορευτικές εκδηλώσεις: συνέδρια σάλσα, μαραθώνιοι, εκδρομές ποδηλάτων, φεστιβάλ οπαδών του μπέιζμπολ.

Νυχτερινές βιοτεχνικές αγορές: μετατροπή της βραδιάς στην οικονομία των τοπικών παραγωγών.

8) Οικονομικά της αλυσίδας εφοδιασμού: διατήρηση χρημάτων στο νησί

Μακροπρόθεσμες συμβάσεις ξενοδοχείων με συνεταιρισμούς γεωργών και ψαράδων.

Προγράμματα πιστοποίησης ποιότητας (ψυχρή αλυσίδα, HACCP), μικροπιστώσεις για προμήθειες.

Τοπικά έπιπλα/κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα/διακόσμηση με εγγυημένη ζήτηση από συμπλέγματα.

Υπηρεσίες ΤΠ επιτόπου: διαχείριση Wi-Fi, συστήματα μετρητών, ιστότοποι και περιεχόμενο.

9) Η βιωσιμότητα (ESG) ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα

Πρότυπα ενεργειακής απόδοσης για νέες εγκαταστάσεις, ηλιακές και υβριδικές εγκαταστάσεις.

Κύκλος εργασιών σε νερό και εγκαταστάσεις επεξεργασίας σε επίπεδο θέρετρου.

Προγράμματα και λιπασματοποίηση μηδενικού πλαστικού. ιχνηλασιμότητα θαλασσινών.

Κοινωνικές ΒΔΕ: μερίδιο των τοπικών προσλήψεων, υποτροφίες, βελτίωση των δημόσιων χώρων.

10) Επιτυχία του KPI (τι να μετρήσετε κάθε τρίμηνο)

Ζήτηση: μέσο φορτίο, διάρκεια διαμονής, ADR/RevPAR (τιμή και έσοδα της αίθουσας).

Διαφοροποίηση: μερίδιο των επισκεπτών από τις 5 κορυφαίες αγορές, ισορροπία περιόδου/εκτός εποχής.

Απασχόληση: αριθμός θέσεων εργασίας, ποσοστό τοπικού προσωπικού, κενές θέσεις/πτυχιούχοι.

Τοπικές αγορές: το ποσοστό των τοπικών προμηθειών στο κόστος του ξενοδοχείου.

Ικανοποίηση: αξιολόγηση NPS/ανατροφοδότησης, ποσοστό επίλυσης καταγγελιών.

Οικολογία και κοινωνία: κατανάλωση νερού/ενέργειας ανά δωμάτιο, απόβλητα, μερίδιο των «πράσινων» πιστοποιητικών, συμμετοχή των φορέων εκμετάλλευσης σε αστικά έργα.

11) Συχνές ερωτήσεις (συχνές ερωτήσεις)

Τα καζίνο πρέπει να αναπτυχθούν σαν τη Δομινικανή Δημοκρατία Όχι, δεν είναι. Η Δομινικανή Δημοκρατία αναπτύσσεται λόγω ενός σύνθετου τουριστικού προϊόντος. το καζίνο είναι μόνο μία επιλογή και δεν είναι απαραίτητη για την επιτυχία.

Τι να κάνουμε με τον «ενθουσιασμό των σκιών» στις τουριστικές ζώνες Αυστηρά διαχωρισμένες νόμιμες παραστάσεις και «βραδιές επίδειξης χωρίς χρήματα» από το υπόγειο. να ενημερώνουν τους τουρίστες και να σταματούν γρήγορα τις παράνομες προσφορές.

Είναι δυνατόν να αυξηθεί ο μέσος έλεγχος χωρίς τον κίνδυνο εθισμού Ναι - μέσα από τη σκηνή, τη γαστρονομία, τα φεστιβάλ, τον αθλητισμό και τη χειροτεχνία.

Συμπέρασμα

Το δομινικανό παράδειγμα δείχνει ότι ο τουρισμός γίνεται ο κύριος κινητήριος μοχλός όταν μια χώρα κατασκευάζει ένα σύστημα - από τα αεροδρόμια έως τους κανόνες για τον επενδυτή και τις τοπικές αλυσίδες εφοδιασμού. Για την Κούβα, αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να αναπτυχθούμε χωρίς επιστροφή στα καζίνο, βασιζόμενοι στη μουσική, την αρχιτεκτονική, τη φύση, την ασφάλεια και τις υπηρεσίες. Ρεαλιστική στρατηγική - συσπειρώσεις, προβλέψιμοι κανόνες, εντοπισμός του κόστους και προσέγγιση ESG. Έτσι, ο «βραδινός έλεγχος» και τα συναλλαγματικά κέρδη αυξάνονται, και τα οφέλη παραμένουν στους κατοίκους - χωρίς το κόστος και τους κινδύνους του μοντέλου τυχερών παιχνιδιών.