Νοσταλγία και θρύλοι για την «παλιά Αβάνα» (Κούβα)

Η «Παλιά Αβάνα» δεν είναι μόνο συνοικίες της UNESCO και παστέλ μπλε προσόψεις. Για πολλούς, είναι μια συναισθηματική ετικέτα: μουσική ηλιοβασίλεμα, η μυρωδιά του καπνού και του ρούμι, πινακίδες ξενοδοχείου εικονιδίων και ιστορίες καζίνο και καμπαρέ της δεκαετίας του 1950. Μετά το 1959, η βιομηχανία τυχερών παιχνιδιών εξαφανίστηκε, αλλά ο μύθος της «χρυσής εποχής» παρέμεινε - ζει σε ταινίες, τραγούδια, οικογενειακές ιστορίες και ταξιδιωτικά προγράμματα. Ας βρούμε από πού προέρχεται η νοσταλγία, ποιοι μύθοι είναι σταθεροί, και από πού αρχίζει ο ρομαντισμός.

1) Όπου αναπτύσσεται νοσταλγία

Οικογενειακή μνήμη: η διασπορά έχει φωτογραφικά άλμπουμ, ηχογραφήσεις συναυλιών, εισιτήρια καμπαρέ. τοπικές - ιστορίες γονέων για «νύχτες κάτω από mambo».

Κινηματογράφος και μουσική: ταινίες και δίσκοι καταφέρνουν να «συσκευάσουν» την πόλη στην πλοκή - νέον, σμόκιν, φτερά, αναβίωση.

Αρχιτεκτονικοί δείκτες: μοντερνιστικά ξενοδοχεία στο Μάλεκον, Art Deco στο Βεντάντο, παλιές αυλές της Αβάνας - οπτικές άγκυρες που επέζησαν από τη βιομηχανική μετατόπιση.

Έλλειμμα «χθες»: όταν το παρελθόν διακόπτεται απότομα, η μνήμη λειτουργεί πιο σκληρά - «γράφουμε» τις λεπτομέρειες.

2) Οι κύριοι μύθοι της «παλιάς Αβάνας»

1. «Casino City»: σαν ολόκληρη η Αβάνα να έζησε ένα παιχνίδι. Στην πραγματικότητα, τα καζίνο ήταν ένας στενός τουριστικός διάδρομος - λαμπρός, αλλά όχι καθολικός.

2. «Όλοι ήταν τυχεροί»: «μεγάλη νίκη» ιστορίες είναι εξαιρέσεις που είναι καλό να πω? οι περισσότερες απώλειες λησμονούνται.

3. «Όλα ήταν δίκαια και όμορφα»: μαζί με την ευφυΐα ήταν η διαφθορά, η ανισότητα, οι αφηγήσεις της βίας και ο εθισμός.

4. «Μουσική ακούγεται σε κάθε αυλή»: ναι, η σκηνή ήταν ισχυρή, αλλά η κλίμακα της σήμερα είναι συχνά υπερβολική.

3) Τι πραγματικά επέζησε

Αστικό ύφασμα: γραμμές Malecon, γειτονιές Old Havana (patios, κιονοστοιχίες), Art Deco και μοντερνισμός στα μέσα του 20ου αιώνα.

Σκηνή ως είδος: καμπαρέ και ορχηστρικά προγράμματα υπάρχουν, αλλά χωρίς χρηματικό παιχνίδι.

Τελετουργίες φιλοξενίας: κοκτέιλ κουλτούρα, βραδιές χορού, σύνολα δρόμου είναι μέρος της καθημερινής ζωής.

Μνήμη λεπτομερώς: πινακίδες, παλιές αφίσες, ρετρό αυτοκίνητα ως οπτικός κώδικας της εποχής.

4) Νοσταλγία στον κινηματογράφο και τον τουρισμό: πώς λειτουργεί το φαινόμενο της επίδειξης

Ο κινηματογράφος επιλέγει τον κινηματογράφο: νέον, βελούδινο, ρουλέτα, δραματική «χθες το βράδυ» - επομένως ο μύθος είναι σταθερός.

Τα τουριστικά προγράμματα χρησιμοποιούν την αισθητική της εποχής (μουσική, κοστούμια, κοκτέιλ), αλλά αντικαθιστούν το παιχνίδι με επιδείξεις και παραστάσεις.

Οι οδηγοί («στα βήματα του νέον», «revue sites») βοηθούν να δούμε το σχήμα της εποχής χωρίς τον οικονομικό πυρήνα της.

5) Δεοντολογία της μνήμης: πώς να μην είναι ρομαντική η βλάβη

Ξεχωριστή αισθητική και πρακτικές: μπορείτε να θαυμάσετε τη μουσική και την αρχιτεκτονική, να ενθαρρύνετε τον ενθουσιασμό για τα χρήματα - όχι (αυτό απαγορεύεται στην Κούβα).

Ακούγοντας και τις δύο οπτικές: επίσημη κριτική της «φαύλης βιτρίνας» και της διασπορικής νοσταλγίας - μέρη μιας κοινής ιστορίας.

Έλεγχος στοιχείων: όμορφα ποδήλατα είναι ποδήλατα? ρωτήστε για τις ημερομηνίες, τις πηγές, τις πραγματικές τοποθεσίες.

6) Διαδρομή «στα βήματα των θρύλων» (χωρίς παιχνίδι και παραβιάσεις)

Έναρξη: Malecon - Art Nouveau αισθητική και ωκεανός ουρανός.

Vedado - μοντερνιστικά ξενοδοχεία στα μέσα του αιώνα, Ρίξτε μια ματιά στο λόμπι και τις προσόψεις, θυμούμενοι τις αφίσες της επιθεώρησης.

Παλιά Αβάνα - πεζόδρομοι, αυλές, στοές καφέ με ζωντανή μουσική τις βραδινές ώρες.

Cabaret shows (χωρίς στοιχήματα) - προγράμματα με ορχήστρα και χορευτές ως ανεξάρτητο είδος.

Το κοκτέιλ σημείο είναι μιξολογία τύπου 1950, ένα masterclass στους ρυθμούς και τα τύμπανα αντί για «συστήματα στοιχημάτων».

Φινίρισμα: νυχτερινός περίπατος - ρετρό αυτοκίνητα ως ιστορία φωτογραφίας, σύνολα δρόμου, μπολέρος και ύπνου.

7) «Anti-Myth Guide»: Τι να ρωτήσετε αφηγητές

Πότε και πού συνέβη Το σύντομο όνομα της ιστοσελίδας, το έτος που εκτελέστηκε.

Πώς χρηματοδοτήθηκε Ποιος είχε την αίθουσα, πώς λειτούργησε ο έλεγχος.

Ποια ήταν η «επιταγή της βραδιάς» Αποσαφήνιση ποσών και πρακτικών (υπολογιστές, VIP, δείχνει).

Πώς τελείωσε Ιστορικό κλεισίματος και τι απέγινε ο λαός/το κτίριο.

8) Νοσταλγία λεπτομερώς: αντικείμενα και ήχοι

Αρχεία και αφίσες: mambo, cha-cha-cha, bolero - ένα μονοπάτι συλλογής της εποχής.

Κοστούμια και αξεσουάρ: φτερά, μακριά γάντια, σμόκιν - κωδικός σκηνής.

Όργανα: congas, bongos, τμήματα χαλκού των μεγάλων ζωνών - ο «κινητήρας» της νύχτας.

Bar chart: κλασικά κοκτέιλ ως «αρχείο γεύσης» (no «play» tie-in).

9) ΣΥΧΝΈΣ ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ

Είναι δυνατόν να «δείτε ότι η Αβάνα» σήμερα Εν μέρει - στην αρχιτεκτονική, τη μουσική και τις παραστάσεις. Δεν υπάρχει χρηματικό παιχνίδι: στην Κούβα, τα εμπορικά τυχερά παιχνίδια απαγορεύονται.

Γιατί οι θρύλοι είναι τόσο επίμονοι Είναι απλές, κινηματογραφικές και συναισθηματικές, και οι ιστορικές δυσκολίες είναι μακροχρόνιες και μη ρομαντικές.

Πού είναι η γραμμή μεταξύ μνήμης και μύθου Η μνήμη βασίζεται σε ημερομηνίες, τόπους και έγγραφα. μύθος - σε βολικές επιφάνειες και υπερβολές.

Συμπέρασμα

Η «Παλιά Αβάνα» είναι ένα στρώμα μνήμης και αισθητικής, όχι ένας οδηγός για επαναλαμβανόμενες πρακτικές. Η μουσική, η αρχιτεκτονική και οι βραδινές βόλτες σας επιτρέπουν να βιώσετε προσεκτικά το παρελθόν χωρίς τις σκοτεινές πλευρές του. Οι θρύλοι είναι χρήσιμοι όσο θυμόμαστε: πίσω από το νέον και το μπολέρο ήταν συγκεκριμένοι άνθρωποι, αντικρουόμενες εκλογές και το υψηλό τίμημα της έκθεσης. "Η διατήρηση του σεβασμού για τα γεγονότα είναι ο καλύτερος τρόπος για να αγαπήσεις την πόλη όπως είναι τώρα.