Απώλεια εσόδων από τον τουρισμό μετά την απαγόρευση (Κούβα)

Μια απαγόρευση καζίνο το 1959 έκλεισε μια βασική «άγκυρα» για το τουριστικό προϊόν της Αβάνας. Πριν από την επανάσταση, η βραδιά χτίστηκε σύμφωνα με το σχέδιο μπαρ - καμπαρέ - παιχνίδι -, όπου το καζίνο ήταν εκείνο που μετέτρεψε το συναίσθημα σε υψηλό έλεγχο και κέρδη συναλλάγματος. Όταν το παιχνίδι εξαφανίστηκε, η νυχτερινή οικονομία διαλύθηκε, και μαζί της, ένα σημαντικό μέρος του εισοδήματος, της απασχόλησης και της σχετικής ζήτησης.

1) Όπου ακριβώς τα χρήματα χάθηκαν: Χάρτης διαύλου εσόδων

Κύκλος εργασιών καζίνο: τα στοιχήματα στους πίνακες και στις χρονοθυρίδες αποτελούν το πιο οριακό μέρος των απογευματινών δαπανών.

Διασταυρούμενες πωλήσεις: Τα «comps» και upsales (κοκτέιλ, αργά δείπνα, VIP καθίσματα) που υπήρχαν μέσω της κίνησης των παικτών.

Παραστάσεις και σκηνές: καμπαρέ έλαβαν ένα θεατή από την αίθουσα καζίνο? χωρίς αυτό, η πληρότητα και ο μέσος έλεγχος μειώθηκαν.

Εισόδημα ξενοδοχείου: η φόρτωση δωματίου, ειδικά για τους υψηλούς κυλίνδρους και τους τουρίστες το Σαββατοκύριακο, εξαρτιόταν από τη διαθεσιμότητα του παιχνιδιού.

Μεταφορές και εκδρομές: ημερήσιες εκδρομές, ταξί, ρετρό αυτοκίνητα - όλα τροφοδοτήθηκαν από το βραδινό κίνητρο «για χάρη του θεάματος και του παιχνιδιού».

2) Βραχυπρόθεσμος σοκ (1959-αρχές της δεκαετίας του 1960)

Στιγμιαίο μηδενισμό περιεχομένου τυχερών παιχνιδιών: τα καζίνο είναι κλειστά, τα τραπέζια και τα μηχανήματα κατασχέθηκαν.

Διακοπή της εφοδιαστικής αλυσίδας: η γαστρονομία υψηλής ποιότητας, τα εισαγόμενα ποτά, τα κοστούμια και τα εργαστήρια σκηνής χάνουν την κύρια ζήτηση.

Πλάνα που διέρρευσαν: κρουπιέρηδες, αφεντικά, διευθυντές ψυχαγωγίας, παραγωγοί σόου φεύγουν ή εγκαταλείπουν το επάγγελμα.

Λειτουργία αναμονής ξενοδοχείου: οι προσπάθειες να κρατήσει το κοινό με προγράμματα επίδειξης χωρίς να παίξει έδωσαν ένα μερικό αποτέλεσμα, αλλά χωρίς μια «άγκυρα» ο μέσος έλεγχος έπεσε.

3) Μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις στον τουρισμό

Μετατόπιση του τουριστικού μίγματος: Το τμήμα Premium «νύχτα» από τις ΗΠΑ εξαφανίζεται. αυξάνεται το μερίδιο των οργανωμένων ταξιδιών με διαφορετικό κίνητρο (πολιτισμός, ιδεολογία, εκπαιδευτικές ανταλλαγές).

Μείωση των συναλλαγματικών κερδών ανά επισκέπτη: αντί των εξόδων τυχερών παιχνιδιών, οι χαμηλότερες δαπάνες για τρόφιμα, μουσεία, αναμνηστικά παραμένουν.

Η εποχικότητα επιδεινώνεται: χωρίς ένα «βραδινό μαγνήτη», είναι πιο δύσκολο να γεμίσεις βουτιές έξω από τους μήνες αιχμής.

Μείωση των επενδυτικών κινήτρων: τα ξενοδοχειακά έργα χάνουν την πηγή ταχείας ανταπόδοσης· ο εκσυγχρονισμός αναβάλλεται ή αποβαίνει εις βάρος του κράτους.

4) Ποιος χτυπήθηκε σκληρότερα

Ναυαρχίδες: Ξενοδοχεία καζίνο Vedado και Malecona (πρώην Riviera, Capri, Deauville, Habana Hilton/Libre) έχουν χάσει τον πυρήνα του επιχειρηματικού μοντέλου.

Καμπαρέ και σπαθί: Τα Tropicana και άλλες σκηνές διατηρούνται ως showgrounds, αλλά χωρίς το «παιχνίδι» δέλτα.

Μικρές επιχειρήσεις γύρω από το παράθυρο του καταστήματος: μπάρμαν, μουσικοί, οδηγοί ταξί, ανθοπωλεία, πλυντήρια ρούχων, ράφτες - η «λεπτή περιφέρεια» της βραδινής οικονομίας.

5) Φαινόμενο domino σε όλες τις αλυσίδες υπηρεσιών

F&B (φαγητό και ποτό): Οι θέσεις premium και οι βραδινές κουζίνες σχηματίστηκαν γύρω από τα pikiers του παιχνιδιού - μείωση των πωλήσεων μετά τα μεσάνυχτα.

Λιανικό εμπόριο και βιοτεχνία: αγορές λιγότερων παρορμήσεων «μετά τη νίκη/μετά την παράσταση».

Μεταφορές: πτώση των νυχτερινών παραγγελιών, λιγότερες μεταφορές μεταξύ ξενοδοχείων, συλλόγων και ιδιωτικών σαλόνια.

Βιομηχανία εκδηλώσεων: συμπίεση του προϋπολογισμού για διακόσμηση, φως, ήχο, κοστούμια - τουλάχιστον πειράματα και πρεμιέρες.

6) Μακροοπτική: τι συνέβη στο ισοζύγιο πληρωμών

Μείωση της μάζας του δολαρίου στο box office ξενοδοχείων και χώρων νυχτερινής ζωής, αύξηση του μεριδίου του «ημερήσιου» και του «πολιτιστικού» τουρισμού με πιο περιορισμένο έλεγχο.

Η εκροή «γρήγορων» συναλλαγματικών κερδών: ο κύκλος εργασιών σε μετρητά της νυχτερινής οικονομίας στην προηγούμενη μορφή της έχει εξαλειφθεί και τα κυβερνητικά κανάλια αναδιανέμουν τις δαπάνες σε κοινωνικούς τομείς προτεραιότητας.

7) Απασχόληση και μετασχηματισμός της αγοράς εργασίας

Μετατόπιση της απασχόλησης: από τη νυχτερινή οικονομία σε ξενοδοχεία χωρίς καζίνο, πολιτιστικά κέντρα, γαστρονομία και κυβερνητικές υπηρεσίες.

Ελλιπείς δεξιότητες: οι μοναδικές ικανότητες (διαχείριση λάκκων, μάρκετινγκ τυχερών παιχνιδιών, παραγωγή επίδειξης) καθίστανται «περιττές» και χάνονται ή αφήνονται εν μέρει.

8) Περιφερειακές στρεβλώσεις

Η Αβάνα χάνει το ρόλο της ως «νυχτερινή πρωτεύουσα της Καραϊβικής». Τα Varadero και τα παραθαλάσσια θέρετρα βασίζονται στην ημερήσια αναψυχή, την οικογενειακή μορφή και το animation.

Η εγχώρια ζήτηση είναι ασθενέστερη αντισταθμίζει την έλλειψη ροής εξωτερικής πριμοδότησης: ο μέσος έλεγχος είναι χαμηλότερος, η βραδιά μικρότερη.

9) Τι αντικατέστησε: προσπάθεια αντιστάθμισης των εσόδων

Πολιτιστικά προγράμματα: συναυλίες, λαογραφία, τζαζ κλαμπ, σχολές χορού, ιστορικές διαδρομές.

Ξενοδοχείο animation: «casin night demo» χωρίς χρήματα, κουίζ, αθλήματα και καραόκε - κρατώντας τους επισκέπτες στο πλαίσιο της απαγόρευσης.

Στοιχηματίζοντας στην εικόνα του παρελθόντος: μια ρετρό περιήγηση στην αρχιτεκτονική της «χρυσής εποχής» ως μια μη χρηματική μνήμη της νυχτερινής βιτρίνας.

10) Γιατί οι ζημίες αποδείχθηκαν διαρθρωτικές και όχι προσωρινές

Απαγόρευση ως ιδεολογία, όχι ως παύση: η απουσία ρυθμιστή και αδειοδότησης δεν άφησε «ήπιες μορφές» της επιστροφής του παιχνιδιού.

Εξάρτηση του προπολεμικού μοντέλου από έναν εξωτερικό πελάτη: χωρίς την αμερικανική τουριστική ροή, η προηγούμενη οικονομία δεν ανακάμπτει ούτε καν θεωρητικά.

Θεσμική αντιστροφή: προτεραιότητα αποτελεί η κοινωνική σφαίρα και ο σχεδιασμός, όχι η νυχτερινή βιομηχανία υψηλού περιθωρίου.

11) Έμμεσα αποτελέσματα για το σήμα της χώρας

Αφηγηματική μετατόπιση: Από την «Καραϊβική του Λας Βέγκας» στην πολιτιστική και ιστορική ατζέντα

Απώλεια τμήματος πριμοδοτήσεων: Υψηλοί κυλίνδροι και «υψηλές δαπάνες σαββατοκύριακου» μετανάστευσαν σε άλλες δικαιοδοσίες της περιοχής.

Μακρύ ίχνος: ακόμη και δεκαετίες αργότερα, η μνήμη της «νύχτας Αβάνας» προσελκύει ερευνητές και τουρίστες, αλλά το εισόδημα αυτού του ενδιαφέροντος είναι ασύγκριτο με τα προηγούμενα τυχερά παιχνίδια.

12) Διδάγματα για οικονομολόγους και ταξιδιωτικούς πράκτορες

1. Η «άγκυρα ψυχαγωγίας» αποτελεί επιταγή: χωρίς πυρήνα (καζίνο στο παρελθόν, μαγνήτες γεγονότων στο παρόν), το βραδινό εισόδημα καταρρέει.

2. Η διαφοροποίηση είναι σημαντικότερη από την ευφορία: η εξάρτηση από ένα τμήμα καθιστά την πόλη ευάλωτη σε πολιτικά και γεωπολιτικά σοκ.

3. Τα θεσμικά όργανα είναι πιο σημαντικά από τις προσόψεις: το βιώσιμο εισόδημα βασίζεται σε κανόνες και εμπιστοσύνη, όχι μόνο σε υποδομές.

Η απαγόρευση του καζίνο στέρησε από την Κούβα έναν βασικό οδηγό συναλλαγματικών κερδών μιας νύχτας και κατέστρεψε ένα οικοσύστημα όπου το παιχνίδι συνέδεε ξενοδοχεία, στάδια, εστιατόρια και μεταφορές. Μέρος της ζήτησης έτρεχε σε πολιτιστικές μορφές, αλλά τα υψηλότερα τουριστικά έσοδα δεν ανέκαμψαν: η «άγκυρα» στην οποία παρέμεινε ο υψηλός έλεγχος. "ιστορική στροφή του 1959 δεν ήταν απλώς μια αλλαγή της ψυχαγωγίας - ήταν μια αλλαγή στην οικονομική λογική του τουρισμού, οι συνέπειες της οποίας εξακολουθούν να είναι αισθητές.