Διάσημα κέντρα τυχερών παιχνιδιών στην Αβάνα (Κούβα)

Τη δεκαετία του 1940-1950, η Αβάνα έγινε η κύρια «βιτρίνα παιχνιδιού» της Καραϊβικής. Το ολοκληρωμένο μοντέλο ξενοδοχείων-καζίνο-show προσέλκυσε τουρίστες από τις ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική: το βράδυ χτίστηκε σύμφωνα με τη φόρμουλα "δείπνο - καμπαρέ - τραπέζια/κουλοχέρηδες - μπαρ. "Παρακάτω είναι μια επισκόπηση των ιστοσελίδων που διαμόρφωσαν τον μύθο της "διασκεδαστικής Αβάνας", με σύντομα προφίλ, μορφές παιχνιδιών και μοίρα μετά το 1959.

Περιφερειακός χάρτης και «διαδρομή της νύχτας»

Οι Vedado/Malecón είναι πύργοι μοντερνισμού με καζίνο και θέα στον ωκεανό.

Παλιά Αβάνα/Centro Anastro - ιστορικά μπαρ, κλαμπ, ξεχωριστά σαλόνια παιχνιδιών.

Δρομολόγιο: κοκτέιλ - καμπαρέ - VIP σαλόνι - αργά δείπνο - πρωινό μπαρ.

Πλατφόρμες εικονιδίων (σύντομα προφίλ)

1) Ξενοδοχείο Nacional de Cuba (Vedado)

Προφίλ: ξενοδοχειακές, πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου· σε διαφορετικά έτη - αίθουσες με ρουλέτα/κάρτες.

Chips: panoramas of Malecon, «cabaret Parisien» στο χώρο του ξενοδοχείου, συναντήσεις της επιχειρηματικής ελίτ.

Παιχνίδια: ρουλέτα, μπακαράτ, «21», ιδιωτικά σαλόνια.

Μετά το 1959: διατήρησε το καθεστώς του θρύλου του ξενοδοχείου, οι λειτουργίες του παιχνιδιού διακόπηκαν.

2) Riviera (1957, Malecon)

Προφίλ: Ένα high-end, μοντερνιστικό ξενοδοχείο-καζίνο

Τσιπς: μάρμαρο, ποικιλία, ωκεάνια γραμμή.

Παιχνίδια: ρουλέτα, σκατά, μπακαράτ, κουλοχέρηδες, VIP δωμάτια.

Μετά το 1959: το καζίνο έκλεισε, το ξενοδοχείο άλλαξε μοντέλο.

3) Κάπρι (1957, Vedado)

Προφίλ: Κομψό ξενοδοχείο με ενεργό νυχτερινή σκηνή.

Τσιπς: Rooftop bar, φήμη «νυχτερινού πύργου» για τους τουρίστες των ΗΠΑ

Παιχνίδια: Τραπέζια και χρονοθυρίδες, αίθουσες υψηλών στοιχημάτων.

Μετά το 1959: παύση των τυχερών παιχνιδιών.

4) Deauville (1957, Malecon)

Προφίλ: Πύργος θέρετρου με θέα στη θάλασσα

Τσιπς: σκηνή, αίθουσες εστιατορίων, εγγύτητα με την Παλιά Αβάνα.

Παιχνίδια: ρουλέτα, κουλοχέρηδες, τραπέζια καρτών.

Μετά το 1959: Το καζίνο έκλεισε.

5) Habana Hilton (1958; τώρα Habana Libre, Vedado)

Προφίλ: Το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της Καραϊβικής της εποχής του

Τσιπς: υπερσύγχρονα (για το 1958) εσωτερικά, γαστρονομία.

Παιχνίδια: playroom στο συγκρότημα, show program.

Μετά το 1959: εθνικοποιήθηκε. τα παιχνίδια απαγορεύονται.

6) Tropicana (Marianao)

Προφίλ: θρυλικό ανοιχτό καμπαρέ, ένα πακέτο με μορφές παιχνιδιών σε διαφορετικές περιόδους.

Τσιπς: σκηνές κήπου, ορχήστρες, σώμα μπαλέτου, αστέρες του κόσμου.

Παιχνίδια: Τα τραπέζια και τα στοιχήματα ήταν δίπλα στις βραδινές παραστάσεις.

Μετά το 1959: διατηρείται ως πλατφόρμα επίδειξης χωρίς τυχερά παιχνίδια.

7) Sans Souci (Marianao)

Προφίλ: Δημοφιλές εστιατόριο καμπαρέ με παιχνίδι.

Chips: revue programs, τα «νυχτερινά κλασικά» της Αβάνας.

Παιχνίδια: Ρουλέτα/πίνακες καρτών κοντά στη σκηνή.

Μετά το 1959: το μέρος του παιχνιδιού έχει κλείσει.

8) Montmartre (Vedado)

Προφίλ: Λέσχη καμπαρέ με χορευτικές παραστάσεις και εστιατόριο

Τσιπς: Ευρωπαϊκό στυλ, εγγύτητα σε μοντερνιστικά ξενοδοχεία.

Παιχνίδια: κάρτες, ρουλέτα. χωριστά δωμάτια.

Μετά το 1959: κλείσιμο του τμήματος τυχερών παιχνιδιών.

9) Casino Parisién (Εθνικός χώρος)

Προφίλ: βραδινές αναθεωρήσεις ευρωπαϊκού τύπου. σε διαφορετικά έτη - μια δέσμη πρακτικών τυχερών παιχνιδιών.

Τσιπς: «Παριζιάνικη» εικόνα, κοστούμια και τοπίο.

Τυχερά παιχνίδια: Υψηλά μερίδια σε πιστούς πελάτες.

Μετά το 1959: η μορφή της παράστασης παρέμεινε, το παιχνίδι διακόπηκε.

10) Σεβίλλη/Σεβίλλη-Biltmore (Παλαιά Αβάνα)

Προφίλ: ένα ιστορικό ξενοδοχείο με εστίες δραστηριοτήτων τυχερών παιχνιδιών σε διάφορα χρόνια.

Τσιπς: παλιά σχολική υπηρεσία, κοντά στον αποικιακό ιστό της πόλης.

Παιχνίδια: κάρτες, ρουλέτα (περιοδικά).

Μετά το 1959: το προφίλ του ξενοδοχείου χωρίς καζίνο.

(Υπήρχαν και άλλα hotbeds - μικρά κλαμπ και ιδιωτικά σαλόνια, συχνά «με πρόσκληση»; η μοίρα τους μετά το 1959 είναι η ίδια: η δραστηριότητα τυχερών παιχνιδιών διακόπτεται.)

Τι έπαιζαν και πώς κανονίστηκε

Πίνακες: ρουλέτα, μπακαράτ, χάλια, «είκοσι ένα», πόκερ (μετρητά/μίνι τουρνουά). για VIP - ιδιωτικά σαλόνια.

Χρονοθυρίδες: ηλεκτρομηχανική και πρώιμη ηλεκτρονική, αίθουσες εισόδου.

Υπηρεσία: comp (ποτά/δείπνα), hostess, bar-to-table "δρομολόγια", under-show "cruise/charter ads.

Πελατεία: Αμερικανοί τουρίστες, τοπική ελίτ, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες.

Σκοτεινή πλευρά και χειριστήριο

Άτυποι δεσμοί: διοικητική υποστήριξη και «γκρίζες» συμφωνίες.

Κεφάλαιο και έλεγχος: συμμετοχή αμερικανικών εγκληματικών δικτύων σε μέρος των σχεδίων· «αίθουσες υψηλών συμμετοχών», ταμειακή πειθαρχία, υπεράσπιση εξουσίας.

Η φθορά της φήμης: η διαφθορά και το ξέπλυμα έχουν υπονομεύσει τη νομιμότητα της βιομηχανίας και έχουν εντείνει τις επικρίσεις.

Τέλος της εποχής (1959) και περαιτέρω τύχη

Πολιτική ανατροπή: Τα καζίνο κλείνουν μετά την επανάσταση του 1959, τα τυχερά παιχνίδια απαγορεύονται

Εθνικοποίηση: Ξενοδοχεία και σκηνές μετακινούνται σε ένα νέο μοντέλο - ξενοδοχεία και πολιτιστικούς χώρους χωρίς τυχερά παιχνίδια.

Κληρονομιά: Μοντερνιστική αρχιτεκτονική, θρύλοι παραστάσεων και «διαδρομές της νύχτας». το προσωπικό και οι πρακτικές μεταναστεύουν εν μέρει σε άλλες αγορές της περιοχής και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μίνι χρονολογία

μέχρι τη δεκαετία του 1940: κλαμπ, ιδιωτικά σαλόνια, λόττο; τη διαμόρφωση της τουριστικής ζήτησης.

1940: ενοποίηση καμπαρέ + σκηνής παιχνιδιού.

1957-1958: Κορυφή των μοντερνιστικών ξενοδοχείων καζίνο (Riviera, Capri, Deauville, Habana Hilton).

1959: Κλείσιμο καζίνο, διάλυση της βιομηχανίας.

Σύνολα και σημασία

Τα ιδρύματα τυχερών παιχνιδιών της Αβάνας έχουν δημιουργήσει ένα μοναδικό μείγμα αρχιτεκτονικής πολυτέλειας, μουσικής εκπομπής και τυχερών παιχνιδιών, δίνοντας στην πόλη το παρατσούκλι "Las Vegas Caribbean. "Ωστόσο, η εξάρτηση από την εξωτερική ζήτηση, το πολιτικό ενοίκιο και τα "γκρίζα" σχέδια κατέστησαν το μοντέλο ευάλωτο: το 1959 διαλύθηκε μέσα σε λίγους μήνες. Σήμερα, αυτές οι διευθύνσεις αποτελούν μέρος της πολιτιστικής μνήμης, όχι κάρτα παιχνιδιού: ξενοδοχεία και καμπαρέ ζουν σαν ξενοδοχεία και στάδια, αλλά χωρίς ρουλέτα και κουλοχέρηδες.