Crypto Casino
Εργαλείο Torrent
Απαγόρευση των καζίνο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Φιντέλ Κάστρο (Κούβα)
Η νίκη της επανάστασης τον Ιανουάριο του 1959 ήταν ένα υπόστεγο για την κουβανική βιομηχανία τυχερών παιχνιδιών. Τα καζίνο, τα σύμβολα του «παλαιού καθεστώτος» και η ξένη επιρροή, έκλεισαν και τα ξενοδοχεία του θέρετρου έχασαν αίθουσες τυχερών παιχνιδιών και ήρθαν υπό κρατικό έλεγχο. Η Αβάνα από την Καραϊβική του Λας Βέγκας έχει γίνει η πρωτεύουσα ενός νέου σοσιαλιστικού μοντέλου - με διαφορετική στάση απέναντι στην ψυχαγωγία, τον τουρισμό και το ιδιωτικό κεφάλαιο.
1) Πολιτικοί και ιδεολογικοί λόγοι της απαγόρευσης
Ατζέντα κατά της διαφθοράς: τα καζίνο συσχετίστηκαν με ανατροπές, προστάτη αξιωματούχων και «βρώμικα» χρήματα.
Αντιιμπεριαλιστική οπτική: η άνθηση των τυχερών παιχνιδιών θεωρήθηκε ως εξάρτηση από την εξωτερική (κυρίως αμερικανική) ζήτηση.
Κοινωνική δικαιοσύνη: η νέα κυβέρνηση επεδίωξε να αποστασιοποιηθεί από την «πολυτέλεια επίδειξης», αντιπαραβάλλοντάς την με την κινητοποίηση πόρων για την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και τις υποδομές.
Ηθικό και πολιτιστικό επιχείρημα: τα καζίνο ονομάζονταν «κέντρα ηθικής», υπονομεύοντας την εργασιακή πειθαρχία και τις οικογενειακές αξίες.
2) Χρονοδιάγραμμα και μηχανισμός διάλυσης (1959-αρχές της δεκαετίας του 1960)
Ιανουάριος-άνοιξη 1959: μαζικό κλείσιμο αιθουσών τυχερών παιχνιδιών, Μερικοί από τους χώρους είναι αδρανείς, κάποιοι επαναπροσδιορίζονται προσωρινά για το σόου χωρίς να παίζουν.
1959-1960: Κυβερνητικός έλεγχος ξενοδοχείων και νυχτερινών κέντρων, ανάκληση ή ανάκληση αδειών τυχερών παιχνιδιών.
1960-1961: κύμα εθνικοποίησης μεγάλων ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων και περιουσιακών στοιχείων ξένων εταιρειών· τα καζίνο ως επιχειρηματικό μοντέλο εξαφανίζονται.
Επιπλέον έτη: ποινικά νομικά μέτρα κατά των παράνομων «υπόγειων» παιχνιδιών. τα πολιτιστικά ιδρύματα (καμπαρέ, σκηνές) διατηρούνται σε σημείο, αλλά χωρίς τραπέζια τυχερών παιχνιδιών.
3) Τι ακριβώς έκλεισε και πώς αναδιανεμήθηκε η υποδομή
Καζίνο ξενοδοχείων: Riviera, Capri, Deauville, Habana Hilton, τμήματα του ξενοδοχείου Nacional αίθουσες κ.λπ. - χώροι παιχνιδιών είναι κλειστοί, ο εξοπλισμός παροπλίζεται ή κατασχέθηκε.
Καμπαρέ και σπαθί: Διατηρείται ως στάδια/χώροι εστίασης στο πλαίσιο νέων πολιτιστικών πολιτικών, αλλά όχι στοιχήματα ή τραπέζια.
Κουλοχέρηδες: αποσυναρμολογούνται, αποθηκεύονται ή καταστρέφονται. διακοπή εισαγωγής και συντήρησης.
Προσωπικό: οι κρουπιέρηδες, οι ταμίες και οι διαχειριστές πηγαίνουν σε άλλους χώρους, μεταναστεύουν ή επανεκπαίδευσαν. ορισμένοι καλλιτέχνες και προσωπικό υπηρεσιών παραμένουν στο τμήμα της συναυλίας και της γαστρονομίας.
4) Οικονομικές επιπτώσεις
Μείωση του «συναλλαγματικού» τουρισμού: η απότομη πτώση της αμερικανικής ροής εντάθηκε λόγω της πολιτικής αντιπαράθεσης και του εμπάργκο (1960).
Αλλαγή τουριστικού μοντέλου: στοίχημα σε οργανωμένα ταξίδια από φιλικές χώρες, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές ανταλλαγές αντί της «νυχτερινής οικονομίας».
Αναδιανομή εισοδήματος: οι πόροι που προηγουμένως εναλλάσσονταν στις «γρήγορες» βιομηχανίες (καζίνο, μπαρ, ιδιωτικές εκπομπές) κατευθύνονται σε κρατικά προγράμματα.
Παρενέργειες: απώλεια τμήματος υψηλού περιθωρίου κέρδους, μείωση της απασχόλησης στον τομέα της ψυχαγωγίας και της φιλοξενίας, ιδίως στην Αβάνα.
5) Κοινωνική και πολιτιστική αλλαγή
Το τέλος της εικόνας του «fun Havana»: η πόλη παύει να πουλάει το «night scenario» dinner-show-casino. Η δημόσια ηθική μεταρρυθμίζεται στα σοσιαλιστικά πρότυπα.
Ιδεολογική αναπαράσταση του πολιτισμού: τα στάδια και οι καμπαρέ μετατρέπονται σε πλατφόρμες με το «σωστό» πρόγραμμα - εθνική μουσική, χορογραφία, προπαγανδιστική κουλτούρα.
Μνήμη και μύθος: η προεπαναστατική εποχή καταγράφεται ως ένας «κακομαθημένος» παλιός κόσμος. Ταυτόχρονα, εξακολουθεί να υπάρχει ένας νοσταλγικός μύθος στη διασπορά και στον ξένο Τύπο.
6) Καταπολέμηση του υπόγειου εδάφους
Ποινικοποίηση παράνομων παιχνιδιών: επιδρομές, κατασχέσεις, δίκες εναντίον των διοργανωτών των «οικιακών καζίνο».
Πρόληψη: ιδεολογικές εκστρατείες, περιορισμοί στις «αστικές» μορφές αναψυχής, αυξημένος έλεγχος της νυχτερινής ζωής.
Αποτέλεσμα: οι υπόγειες μορφές παρέμειναν επικεντρωμένες, αλλά δεν μετατράπηκαν σε μαζική βιομηχανία λόγω αυστηρών κυρώσεων και χαμηλής αποδοτικότητας υπό τις νέες συνθήκες.
7) Γεωπολιτικός παράγοντας
Διάλειμμα με τις Ηνωμένες Πολιτείες: η εξαφάνιση της κύριας πηγής «γρήγορων» πελατών και επενδύσεων.
Στροφή προς το σοσιαλιστικό μπλοκ: ο τουρισμός σχεδιάζεται και είναι ιδεολογικά φορτωμένος. προτεραιότητα είναι η διεθνής αλληλεγγύη και η «σωστή» πολιτιστική ατζέντα.
Ενημερωτικός πόλεμος: η εικόνα των κλειστών καζίνο χρησιμοποιείται και από τις δύο πλευρές - ως σύμβολο του «καθαρισμού» (Κούβα) και ως σήμα της «απαλλοτρίωσης» του ιδιωτικού κεφαλαίου (ΗΠΑ).
8) Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και κληρονομιά
Μετατροπή του αστικού ιστού: από ένα «ολοκληρωμένο θέρετρο» σε κρατικά πολιτιστικά κέντρα, ξενοδοχεία χωρίς καζίνο, χώρους συνεδρίων.
Διαρροή ικανοτήτων: διευθυντές, κρουπιέρηδες, ειδικοί προώθησης εγκατέλειψαν και προσχώρησαν σε άλλες αγορές (ΗΠΑ, Καραϊβική, Λατινική Αμερική).
Ιστορικός συμβολισμός: Η απαγόρευση του καζίνο ήταν μια «μεταρρύθμιση ορόσημο», επιδεικνύοντας ρήξη με πρακτικές πατρονάζ, μαφιόζους δεσμούς και δαιμονική πολυτέλεια.
9) Σύγκριση των «πριν» και «μετά»
10) Η ουσία
Η απαγόρευση των καζίνο το 1959 δεν ήταν μόνο ένα διοικητικό βήμα, αλλά και ένα μανιφέστο ενός νέου κοινωνικού μοντέλου. Έσπασε τον σύνδεσμο «καζίνο - τουρισμός - εξωτερικό χρήμα» στον οποίο στηριζόταν η μεταπολεμική Αβάνα, και μετέφερε την πόλη και τη χώρα στις ράγες της προγραμματισμένης οικονομίας, του ιδεολογικού πολιτισμού και του κεντρικού ελέγχου. Τιμή - απώλεια ενός άκρως επικερδούς τμήματος και μέρος της αστικής ταυτότητας· το όφελος είναι η πολιτική και συμβολική απομάκρυνση από ένα διεφθαρμένο παρελθόν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η απαγόρευση του καζίνο παραμένει ένα βασικό γεγονός που καθόρισε την πορεία της Κούβας για τις επόμενες δεκαετίες.