Λας Βέγκας Καραϊβική: Αβάνα τη δεκαετία του 1950 (Κούβα)

Τη δεκαετία του 1950, η Αβάνα μετατράπηκε σε το λαμπρότερο ψυχαγωγικό κέντρο της Καραϊβικής. Υπάρχει ένα μοντέλο ενός «ολοκληρωμένου θέρετρου»: ξενοδοχείο + καζίνο + εστιατόριο φαγητού + καμπαρέ + σκηνή μπαρ. Κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες, η προνομιακή μεταχείριση των επενδυτών και η εκπληκτική νυχτερινή ζωή έχουν καταστήσει την πρωτεύουσα της Κούβας συνώνυμη με τις διακοπές - «Las Vegas Caribbean».

1) Ιστορικό: Πώς η Αβάνα ήρθε σε άνθηση

Γεωγραφία και εφοδιαστική: μιάμιση ώρα πτήσης από τη Φλόριντα, βολικές θαλάσσιες και αεροπορικές διαδρομές.

Το αποτέλεσμα της απαγόρευσης και της μεταπολεμικής ευημερίας στις Ηνωμένες Πολιτείες: η συνήθεια της «πτήσης για ψυχαγωγία» καθορίστηκε στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 και επιβίωσε από τον πόλεμο.

Δημόσια πολιτική της δεκαετίας του 1950: στα μεγάλα ξενοδοχειακά έργα δόθηκαν φορολογικά κίνητρα και ταχείες άδειες· τα καζίνο συχνά ήταν «συνδεδεμένα» με το ξενοδοχείο.

Πολιτιστική πρωτεύουσα: Αφρο-Κουβανική μουσική, τζαζ, αίθουσες μουσικής και χορευτικές εκπομπές - κάτι που το νεαρό Λας Βέγκας δεν προσέφερε σε ένα τέτοιο «τροπικό» σκηνικό.

2) Η πόλη ως σκηνή: γειτονιές και η «διαδρομή της νύχτας»

Το Μάλεκον και το Βεντάντο είναι μια βιτρίνα για μοντερνιστικά ξενοδοχεία και καζίνο στην πρώτη γραμμή του ωκεανού.

Παλιά Αβάνα - ιστορικά μπαρ, κλαμπ, ιδιωτικές αίθουσες τυχερών παιχνιδιών.

«Βραδινό δρομολόγιο»: δείπνο - καμπαρέ - τραπέζια/κουλοχέρηδες - νυχτερινό μπαρ - πρωινό νωρίς. Ο τουρίστας δεν αγόρασε το παιχνίδι, αλλά ένα ολόκληρο σενάριο όπου το καζίνο ήταν μόνο ένα αποκορύφωμα.

3) Εικονίδια της εποχής: ξενοδοχεία, καζίνο, καμπαρέ

Ριβιέρα (1957) - σύμβολο πολυτέλειας στο ανάχωμα: καζίνο, μαρμάρινες αίθουσες, ποικιλίες.

Capri (1957) και Deauville (1957) είναι σύγχρονα ξενοδοχεία καζίνο με ένα ευρωπαϊκό βερνίκι.

Habana Hilton (1958) - το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της Καραϊβικής εκείνη την εποχή, επικεντρώθηκε στη ροή από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το Hotel Nacional de Cuba είναι ένας θρυλικός χώρος για την επιχειρηματική και κοινωνική ζωή, με αίθουσες τυχερών παιχνιδιών σε διαφορετικές περιόδους.

Tropicana - το περίφημο υπαίθριο καμπαρέ: ορχήστρες, σώμα μπαλέτου, τοπία-κήποι? η σκηνή του σόου και του καζίνο ενισχύθηκε μεταξύ τους.

Sans Souci, Montmartre είναι δημοφιλή καμπαρέ και κλαμπ όπου οι επισκέπτες θα υποχωρούν σε τραπέζια ή «υψηλά δωμάτια στοιχημάτων» μετά την παράσταση.

4) Ποιος έπαιξε και τι

Πίνακες: ρουλέτα, baccarat, «21» (επιλογές blackjack), χάλια. VIP αίθουσες για κλειστά παιχνίδια.

Πόκερ: Παιχνίδια μετρητών και μίνι τουρνουά, συχνά ως «ιδιωτική εκδήλωση» σε χώρους ξενοδοχείων.

Κουλοχέρηδες: ηλεκτρομηχανική και πρώιμη ηλεκτρονική, μια ταχέως αναπτυσσόμενη περιοχή στο ισόγειο.

Στοιχήματα: σαρώσεις στο τρέξιμο και αθλητικές εκδηλώσεις - ανάλογα με τον τόπο και την περίοδο.

5) Showcase economics: χρήμα, εργασία, πολλαπλασιαστής

Συναλλαγματικά κέρδη: η ροή τουριστών από τις Ηνωμένες Πολιτείες έφερε «σκληρά» δολάρια - ένα σημαντικό στοιχείο του εισοδήματος της πόλης.

Απασχόληση: κρουπιέρηδες, ταμίες, σερβιτόροι, καλλιτέχνες, ρεσεψιονίστ, μάγειρες, θυρωροί, ντυμένοι - χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Συναφείς βιομηχανίες: από τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τη διακόσμηση έως τη γαστρονομία και το οινόπνευμα. Εφοδιασμός «συνδεδεμένων» πόλεων με τη ζήτηση της Αβάνας.

Το αποτέλεσμα της συγκέντρωσης: τα οφέλη που συσσωρεύονται στην πρωτεύουσα, ενισχύοντας το χάσμα με την επαρχία - μια από τις μελλοντικές πηγές κοινωνικής κριτικής.

6) Κανόνες και «πρακτικές διαχείρισης»

Αδειοδότηση: οι άδειες τυχερών παιχνιδιών συνδέονταν συχνά με τον όγκο των επενδύσεων στο ξενοδοχείο (αριθμός δωματίων, υποδομή).

Εποπτεία και «γκρίζες ζώνες»: υπό επίσημο έλεγχο, η εξάρτηση από την αιγίδα των αξιωματούχων παρέμεινε, γεγονός που οδήγησε σε άτυπες συμφωνίες.

Μάρκετινγκ χωρίς ντροπή: φωτεινές διαφημίσεις, «πακέτα σαββατοκύριακων», ειδικές κρουαζιέρες και αεροπορικά τσάρτερ για βραδινές παραστάσεις και καζίνο.

7) Ο ρόλος του οργανωμένου κεφαλαίου και της σκοτεινής πλευράς

Ο κύκλος μεγάλων έργων περιελάμβανε κεφάλαια από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των εγκληματικών δικτύων. Έφερε πρακτικές διαχείρισης καζίνο, επίδειξη παραγωγής και "πειθαρχία μετρητών", αλλά ταυτόχρονα - σχέδια διαφθοράς, εκκινήσεις, εξαπάτηση καρτών και "μαύρα ταμεία. "Η Αβάνα κέρδισε ταχύτητα ανάπτυξης και ταυτόχρονα έχασε τη νομιμότητά της στα μάτια μέρους της κοινωνίας.

8) Πολιτιστικός μύθος και μαζική φαντασία

Μουσική: mambo, cha-cha-cha, bolero και μεγάλες μπάντες - ρουλέτα και σαμπάνια soundtrack.

Αστέρια και χρονικά: οι επισκέψεις διασημοτήτων τροφοδοτούσαν τον Τύπο και διαμόρφωναν την παγκόσμια εικόνα της πόλης των διακοπών.

Μόδα και στυλ: λευκά κοστούμια, κοκτέιλ φορέματα, πούρα, κοσμήματα - Αβάνα πούλησε μια «εικόνα» πολυτέλειας διαθέσιμη για το Σαββατοκύριακο.

9) Γιατί «τελείωσε»

Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950, η πολιτική κρίση και το επαναστατικό κίνημα εντάθηκαν. Η τουριστική ροή έχει γίνει «νευρική», οι επενδυτές είναι πιο προσεκτικοί. Το 1959, η νέα κυβέρνηση διέλυσε τα «σημάδια του παλαιού καθεστώτος»: τα καζίνο έκλεισαν, οι εγκαταστάσεις εθνικοποιήθηκαν ή αναδιοργανώθηκαν, μέρος της πρωτεύουσας και το προσωπικό εγκατέλειψε το νησί. Το «Las Vegas Karibov» εξαφανίστηκε σε σχεδόν μήνες.

10) Κληρονομιά του 1950

Αρχιτεκτονικά ίχνη: προσόψεις του μοντερνισμού, θρυλικές αίθουσες και σκηνές που έχουν γίνει μέρος της αστικής μνήμης.

Παγκόσμια εμπειρία: Τα μέλη και τα επιχειρηματικά μοντέλα που προέκυψαν από την Αβάνα ενίσχυσαν άλλες αγορές στην περιοχή και τις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1960.

Διδάγματα από την πολιτική και την οικονομία: Μια βιομηχανία που βασίζεται στην εξωτερική ζήτηση και τα ενοίκια πατρονάζ αυξάνεται γρήγορα - και καταρρέει εξίσου γρήγορα με την αλλαγή του καθεστώτος.

Η Αβάνα τη δεκαετία του 1950 δεν είναι απλά ένα "καζίνο κάτω από τους φοίνικες. «Πρόκειται για ένα σύνθετο οικοσύστημα τουρισμού, επίδειξης επιχειρήσεων και τυχερών παιχνιδιών, όπου η δημόσια πολιτική, το εξωτερικό χρήμα και μια μοναδική κουλτούρα έχουν δημιουργήσει το αποτέλεσμα μιας «σύντομης χρυσής δεκαετίας. "Γι 'αυτό η πόλη έλαβε το παρατσούκλι "Λας Βέγκας της Καραϊβικής" - εκτοξεύτηκε φωτεινά και βγήκε το ίδιο γρήγορα, αφήνοντας έναν μύθο που εξακολουθεί να διαμορφώνει την ιδέα μας για εκείνη την εποχή.