Βασικός νόμος: Ley No. 351 (1964) και μεταγενέστερες τροποποιήσεις (Δομινικανή Δημοκρατία)

Η Δομινικανή Δημοκρατία ρυθμίζει τη βιομηχανία καζίνο βάσει του Ley No. 351-64 - ένας νόμος που από το 1964 επιτρέπει την έκδοση αδειών για αίθουσες τυχερών παιχνιδιών και καθορίζει τον τουριστικό προσανατολισμό του τομέα. Το έγγραφο συμπληρώθηκε επανειλημμένα και «συντονίστηκε» από φορολογικές και διοικητικές τροποποιήσεις προκειμένου να συνδυαστούν τα συμφέροντα του τουρισμού, του προϋπολογισμού και του ελέγχου.

1) Τι αγκυροβολούσε τον Ley No. 351-64 (1964)

Σκοπός του νόμου είναι να προωθήσει τον τουρισμό και να παράσχει πρόσθετα έσοδα επιτρέποντας τη χορήγηση αδειών σε αίθουσες παιχνιδιών σε «ξενοδοχεία πρώτης κατηγορίας και σε άλλα μέρη συγκρίσιμου επιπέδου», με την επιφύλαξη των φόρων και των όρων του νόμου.

Αδειοδότηση: Το εκτελεστικό υποκατάστημα (μέσω του αρμόδιου φορέα) εξουσιοδοτείται να εκδίδει άδειες. η μη καταβολή των καθορισμένων τελών συνεπάγεται ακύρωση της άδειας.

Οι βασικές απαιτήσεις για τη λειτουργία και ο κατάλογος των λόγων για την ανάκληση/αναστολή αδειών αναπτύχθηκαν σε μεταγενέστερους κανόνες και τροποποιήσεις, αλλά το αρχικό πλαίσιο του 1964 παρέμεινε το σημείο εκκίνησης για όλες τις μεταγενέστερες πράξεις.

2) Πρώιμες αλλαγές: 1965 και τέλη της δεκαετίας του 1980

1965: προσαρμογή σημείων των διαδικασιών (δευτερεύουσα επεξεργασία των προτύπων λειτουργίας, π.χ. στο άρθρο 2), η οποία επιβεβαίωσε τον προσανατολισμό «ξενοδοχείο» και την απαίτηση συμμόρφωσης με την τοποθεσία των αιθουσών τυχερών παιχνιδιών.

• 96-88 εξουσιοδότησε επίσημα τα καζίνο να χρησιμοποιούν χρονοθυρίδες (slots) και ταυτόχρονα επέβαλε απαγόρευση χρήσης χρονοθυρίδων στους Δομινικανούς πολίτες, περιορίζοντας την πρόσβαση σε αυτά από ξένους τουρίστες· το δικαίωμα ελέγχου ανήκει στους επιθεωρητές της φορολογικής υπηρεσίας.
• Το Reglamento No. 252-89 καθόρισε λεπτομερώς τη διαδικασία για τη λειτουργία των χρονοθυρίδων (συμπεριλαμβανομένων διατάξεων για τον περιορισμό της πρόσβασης των Δομινικανών σε χρονοθυρίδες και τον έλεγχο της ταυτότητας των επισκεπτών).

3) Φορολογικές ρυθμίσεις 1998 (άρθρο 14)

24-98 τροποποίησε το άρθρο 14 του βασικού νόμου, θεσπίζοντας ένα ενιαίο (απλουστευμένο) φορολογικό καθεστώς για τα καζίνα, όπου το ποσό των υποχρεώσεων συνδέεται με τη γεωγραφία και τον αριθμό των πινάκων εργασίας. Αυτό έγινε το πρωτότυπο της επακόλουθης κλίμακας με κατηγορίες ανά επαρχία και θέρετρο.

4) 2006 Ανακύκλωση συστημάτων - Ley No. 29-06

• Διοίκηση: ο νόμος ορίζει ότι η Επιτροπή Καζίνο τηρεί ανοικτό μητρώο της «υπεύθυνης διοίκησης» κάθε καζίνο. Οι αντικαταστάσεις διαχειριστών και οι μεταφορές αδειών απαιτούν εκτελεστική έγκριση.
• Διαδικασία ανάκλησης και ελέγχου αδειών: έχει επιβεβαιωθεί η δυνατότητα προσωρινής ή τελικής ανάκλησης αδειών για σοβαρές παραβιάσεις και για λόγους δημόσιας τάξης.
• Ώρες λειτουργίας: το κανονικό χρονικό πλαίσιο για πίνακες και χρονοθυρίδες είναι καθορισμένο (από τις 16:00 έως τις 06:00), η εκτέλεση ανατίθεται στην Επιτροπή Καζίνο.
• Πίνακας φόρου (επικαιροποιημένο άρθρο 14): τρεις κατηγορίες τοποθέτησης λεπτομερώς (Capital District/Santo Dominigo· «μεγάλες» επαρχίες τουριστικής κυκλοφορίας· άλλες ζώνες) και μηνιαία επιτόκια για κάθε ταμπλέτα με δείκτη CPI (7. 5% όριο ετησίως).
• Σταθερή πληρωμή ανά slots: θεσπίζεται ενιαίος μηνιαίος φόρος για κάθε αυτοκίνητο με διαφοροποίηση ανά τοποθεσία· επιπλέον καθορισμένες απαιτήσεις για τις εγκαταστάσεις του Bokmekersky «bankas» (συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης της εγγύτητας με τα σχολεία/νοσοκομεία και των υποχρεωτικών σημάτων «18 +»).

5) Συναφείς κανόνες και πηγές «αναφοράς»

Η πύλη του Υπουργείου Οικονομικών/της Επιτροπής Καζίνο αναφέρεται συστηματικά στον Ley 351-64 (σε τροποποιημένη μορφή) ως βάση αδειοδότησης και απαριθμεί βασικές πράξεις: Ley 96-88 (slots), Ley 29-06 (λογιστικός έλεγχος μεγάλης κλίμακας), Ley 140-02 (πτυχή του αθλητισμού «bankas»), καθώς και διαδικαστικούς κανονισμούς.

Στην επίσημη ιστορία των φορολογικών μέσων της ΓΔ ΙΙ, οι φόροι επί των πινάκων (άρθρο 14 Ley 351-64 με τις τροπολογίες 405-69, 24-98, 29-06, 139-11) και επί των χρονοθυρίδων (Ley 96-88 και επακόλουθες διορθώσεις) κατανέμονται σε χωριστό τμήμα.

6) Όπου Ley 351-64 πήρε στο σύγχρονο «πλαίσιο»

Αν και ο βασικός νόμος αναφέρεται στα καζίνο γης, παραμένει η βάση για το σύστημα αδειοδότησης και τη φορολογική λογική στην οποία "στερεώνονται άλλα ρυθμιστικά τμήματα (λαχεία, τράπεζες, αθλητισμός). "Παράλληλα, αναπτύσσεται ένα ψηφιακό κύκλωμα: το 2024, το Υπουργείο Οικονομικών ενέκρινε το Resolución No. 136-2024, το οποίο θέσπισε μια διαδικασία αδειοδότησης για τα διαδικτυακά παιχνίδια (iGaming/betting) είναι ένα ανεξάρτητο επίπεδο ρύθμισης, αλλά βασίζεται σε υφιστάμενα ιδρύματα ελέγχου και συμμόρφωσης.

7) Πρακτικές συνέπειες για τους φορείς εκμετάλλευσης και την αγορά

Δεσμευτική για τις τουριστικές ομάδες: ιστορικά, εκδόθηκαν άδειες με επίκεντρο την υποδομή ξενοδοχείων, η οποία πειθαρχούσε τη γεωγραφία των καζίνο.

Επιτροπή Καζίνο - «επιχειρησιακό κέντρο» του επίγειου τμήματος: μητρώα, ώρες, εγκρίσεις, έλεγχος.

Οι φόροι «στους πίνακες/μηχανήματα» απλοποιούν τη διοίκηση και την προβλεψιμότητα των τελών, ενώ η τιμαριθμική αναπροσαρμογή προστατεύει τα φορολογικά έσοδα από τον πληθωρισμό.

Η πρόσβαση σε διαθέσιμους χρόνους χρήσης είναι κατά παράδοση περιορισμένη· Αυτό αποτελεί στοιχείο της κοινωνικής πολιτικής και της τουριστικής εξειδίκευσης.

8) Συχνές ερωτήσεις (συχνές ερωτήσεις)

Ο βασικός νόμος για τα καζίνο στην DR 351-64, με τροποποιήσεις και κανονισμούς.

Ποιες είναι οι σημαντικότερες τροπολογίες Ley 96-88 (χρονοθυρίδες και περιορισμοί πρόσβασης), Ley 24-98 (φορολογικός τύπος Art. 14), Ley 29-06 (ώρες, μητρώα, φορολογικές κλίμακες, όροι ανάκλησης).

Ποιος δίνει σήμερα άδειες Υπουργείο Οικονομικών/Επιτροπή Καζίνο, οι βασικές υπηρεσίες και διαδικασίες δημοσιεύονται στους δικτυακούς τόπους του οργανισμού.

Διαδικτυακά παιχνίδια Το 2024 εισήχθη ξεχωριστή διαδικασία αδειοδότησης (Resolución 136-2024), η οποία δεν ακυρώνει την τιμή Ley 351 για το επίγειο τμήμα.

Ο Ley No. 351-64 είναι ο νομικός «πυρήνας» της Δομινικανής αγοράς καζίνο: έθεσε τον τουριστικό προσανατολισμό, το μοντέλο αδειοδότησης και τις φορολογικές αρχές, και οι τροποποιήσεις του 1988, 1998 και 2006 μετέτρεψαν αυτό το πλαίσιο σε μηχανισμό εργασίας με κατανοητά ρολόγια, μητρώα και φόρους. Σήμερα, προστίθεται ένα ψηφιακό στρώμα (επιγραμμική αδειοδότηση) σε αυτόν τον «σκελετό», αλλά η αρχιτεκτονική του επίγειου τομέα εξακολουθεί να βασίζεται στις διατάξεις του 1964 και στον συστημικό εκσυγχρονισμό τους.