Η κουλτούρα των τυχερών παιχνιδιών της Αϊτής δημιουργήθηκε στη διασταύρωση της γαλλο-κρεολικής κληρονομιάς, των αστικών σαλόνια και των λαϊκών πρακτικών, όπου τα borlette αριθμητικά λαχεία πήραν μια ιδιαίτερη θέση ως μια προσιτή μορφή καθημερινού ενθουσιασμού.
Το εορταστικό ημερολόγιο - καρναβάλια, πομπές ράρα, φεστιβάλ μουσικής - παραδοσιακά αύξησε τη ζήτηση για ελαφρές μορφές παιχνιδιών και προσελκύει σε συνοικίες και αγορές.
Το θρησκευτικό και πολιτισμικό πλαίσιο του βουντού και της κρεολικής ταυτότητας προσέθεσε συμβολισμό και τελετουργία στη λαϊκή ψυχαγωγία, χωρίς να μειώνει τον ελεύθερο χρόνο σε απλά στοιχήματα ή καζίνο.
Στον XX αιώνα, οι αίθουσες σημείων και τα τραπέζια εμφανίστηκαν σποραδικά, αλλά η μεγάλης κλίμακας σκηνή του συλλόγου, όπως και στα γειτονικά τουριστικά κέντρα της Καραϊβικής, δεν λειτούργησε.
Η διασπορά και οι διασυνοριακές επαφές έφεραν στοιχεία της αγγλικής και ισπανικής κουλτούρας τυχερών παιχνιδιών, αλλά οι τοπικές συνήθειες παρέμειναν συνδεδεμένες με τις πρακτικές λαχειοφόρων αγορών και την αισθητική των διακοπών στους δρόμους.
Σήμερα, η ιστορική μνήμη, η μουσική κόμπα, οι χειροτεχνίες και η κουλτούρα του καρναβαλιού παραμένουν ο πυρήνας της ψυχαγωγίας και τα τυχερά παιχνίδια έχουν περιορισμένη και περιφερειακή σημασία στο γενικό πολιτιστικό τοπίο της χώρας.