Μασκουλές και μύθοι - Αϊτή

1) Εισαγωγή: Παίζοντας σαν ένα «μικρό τελετουργικό ελπίδας»

Στην αϊτινή ζωή, ο ενθουσιασμός εμφανίζεται συχνότερα με τη μορφή μικρο-στοιχημάτων - κυρίως στο λαχείο μπορλέτας. Αυτό δεν είναι τόσο ένα «ρομάντζο καζίνο» όσο ένα καθημερινό πολιτιστικό τελετουργικό: επιλέξτε έναν αριθμό, ελέγξτε τον με τον ύπνο, βάλτε «λίγο-λίγο» σε έναν οικείο πωλητή και επιστρέψτε στις επιχειρήσεις. Στη μαζική συνείδηση, αυτό το ύφος του παιχνιδιού θεωρείται ως μια συνηθισμένη ελπίδα, και όχι ως μια στρατηγική εμπλουτισμού.

2) Τσάλα: όνειρα → αριθμοί

Το κεντρικό μοτίβο της μαζικής κουλτούρας ονειρεύεται ως ένδειξη για τους αριθμούς. Τα τσάλα (βιβλίο αλληλογραφίας) είναι «λεξικά» χαρακτήρων: αυτό που είδαν σε ένα όνειρο ερμηνεύεται ως υπόδειξη συγκεκριμένων αριθμών.

Για κάποιους, το τσάλα είναι σχεδόν ένα παιχνίδι μνήμης και λαογραφίας ("τι σημαίνει κάτι τέτοιο και μια τέτοια εικόνα »).

Για άλλους, ο «ψίθυρος της μοίρας»: αν ένα όνειρο «δεν αφήνει», πρέπει να «ελέγχεται» με ένα στοίχημα σε μπορλέτα.

Ένα ολόκληρο στρώμα μαζικών πρακτικών ζει γύρω από το τσάλα: από σημειώσεις σε κομμάτια χαρτιού μέχρι τηλεφωνικές σημειώσεις και συνομιλίες όπου συζητούν τους «σημερινούς» αριθμούς.

3) Συγκριτισμός των πεποιθήσεων: τύχη, οιωνοί, άμυνα

• οιωνοί (συναντήσεις, αντικείμενα που πέφτουν, τυχαίες φράσεις), τελετουργίες «για καλή τύχη» (μικρά talismans, ειδικά ρούχα την «σημαντική ημέρα»), σεβασμός των «σημείων» - πολλά ερμηνεύονται ως «μήνυμα», αλλά χωρίς φανατισμό.
• Αυτό το μείγμα διατηρεί μια απαλή πεποίθηση: «η τύχη μπορεί να προσκληθεί, αλλά δεν μπορεί να διαταχθεί».

4) Παροιμίες και καθημερινές επιφάνειες

Στη συνομιλία, ο ενθουσιασμός συχνά περιγράφεται μέσω πνεύματος και προσοχής. Κατά τη διάρκεια της έκφρασης για "εύκολο χρήμα", "αριθμοί που τρέχουν", "μην τρώτε αυτό που δεν μαγειρέψατε" - δηλαδή, η νίκη δεν θεωρείται κέρδη, "πρέπει να περιοριστεί. "Οι παροιμίες λειτουργούν ως κοινωνικό φρένο, διανέμοντας τη συμπεριφορά: "μπορείς λίγο - αλλά μην ξεχνάς το σπίτι"

5) Μουσική, κωμωδία, πολιτισμός του δρόμου

Στον υπολογιστή, τη ράρα και το χιούμορ του δρόμου, αστεία για το «χθεσινό όνειρο», «έναν γείτονα με αιώνιο παλούκι», «έναν αριθμό που έχει μείνει» συχνά αναβοσβήνει.

Η ζωγραφική δρόμου και οι ανακοινώσεις σε περίπτερα μπορλέτας χρησιμοποιούν οπτικά σύμβολα αριθμών - από ζώα μέχρι αντικείμενα.

Σε σκίτσα και σύντομα βίντεο, οι πλοκές της «τυχερής» και της «αποτυχίας» είναι δημοφιλείς, όπου η ηθική είναι σχεδόν πάντα η ίδια: μην παρατραβάτε.

6) Διακοπές και «ειδικές ημέρες»

Πριν από μεγάλες ημερομηνίες - θρησκευτικές γιορτές, τελικές αθλητικές εκδηλώσεις, επετείους - η μυθολογία των «ειδικών αριθμών» μεγαλώνει. Οι άνθρωποι μοιράζονται πρόθυμα "συμβουλές": το χρώμα των ρούχων, τον τόπο συνάντησης, την ανακοίνωση ότι "έπεσε μπροστά στα μάτια μας. "Η κοινωνική λειτουργία είναι απλή: μια συλλογική συζήτηση για την ελπίδα που ενώνει τους γείτονες.

7) Διαρκείς μύθοι και πώς λειτουργούν

Μύθος 1. «Ο ύπνος είναι ένα σήμα για στοίχημα»

Ο ύπνος μετατρέπεται σε προσωπική ευκαιρία για να παίξει "καθαρό. "Ψυχολογικά, αυτό μειώνει το εμπόδιο: φαίνεται σε ένα άτομο ότι δεν "κινδυνεύει τυχαία", αλλά "ελέγχει το σημάδι"

Μύθος 2. «Υπάρχουν χαρούμενοι αριθμοί/τελετουργίες»

Αγαπημένες ημερομηνίες, μασκότ, «τυχερό πουκάμισο» δίνουν μια αίσθηση ελέγχου. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια ψευδαίσθηση της τυχαιότητας, αλλά πολιτισμικά - ένας τρόπος για να μετριάσει το άγχος.

Μύθος 3. «Κιόσκι στο σπίτι - πιο αξιόπιστο»

Εμπιστοσύνη στον πωλητή/σημείο - το κοινωνικό κεφάλαιο του τριμήνου. Αυτό δεν αλλάζει τα μαθηματικά, αλλά μειώνει τους κοινωνικούς κινδύνους (διαμάχες, παρανοήσεις σχετικά με τις πληρωμές) και ενισχύει το αίσθημα του «δίκαιου παιχνιδιού».

Μύθος 4. «Μια μεγάλη νίκη θα λύσει τα πάντα»

Η αφήγηση «μεγάλη τύχη» είναι δημοφιλής σε τραγούδια και ανέκδοτα. Στην πραγματικότητα, τα κέρδη είναι συχνά μικρά και επισοδικά. ο μύθος είναι πιο σημαντικός ως μια ιστορία για την ευκαιρία παρά ως ένα οικονομικό σχέδιο.

8) Γιατί αυτοί οι μύθοι είναι επίμονοι

Οικονομία μικρών ποσών: είναι βολικό να «χτιστεί» ο συντελεστής σε έναν περιορισμένο προϋπολογισμό.

Κοινωνική συγκόλληση: Το περίπτερο είναι κοινοτικό σημείο επαφής.

Χαμηλό όριο συμμετοχής: δεν χρειάζεται να προχωρήσουμε μακριά, να εξηγήσουμε τους κανόνες, να «αλλάξουμε ρούχα».

Κληρονομιά πρακτικών: Οικογένεια/γείτονες μεταφέρουν την τσάλα «γλώσσα» ως λαογραφία.

9) Όρια ανοχής μάζας

Η κοινωνία είναι ανεκτική σε χαμηλά ποσοστά, αλλά μάλλον απότομα - στο παιχνίδι «εις βάρος του σπιτιού»: χρέη, «δόγμα», χαμένες σχολικές πληρωμές. Σε τραγούδια και σκίτσα, ο «αντιήρωας» δεν είναι αυτός που βάζει, αλλά αυτός που δεν ξέρει πώς να σταματήσει.

10) Υπεύθυνο πλαίσιο για την αναθεώρηση και τους φορείς εκμετάλλευσης

Μιλήστε τη γλώσσα του πολιτισμού, αλλά κρατήστε την παραγοντολογία: ο ύπνος είναι ο ύπνος, οι πιθανότητες παραμένουν τυχαίες.

Εμφάνιση ορίων: «πόσα μπορείτε να χάσετε χωρίς πόνο για τον προϋπολογισμό» - μια απλή αριθμομηχανή ορίου βοηθά.

Υποστήριξη «μικρών» μορφών προστασίας: υπενθυμίσεις στο σημείο πώλησης, υπενθυμίσεις «πριν από τις διακοπές», επαφές με τοπικές υπηρεσίες υποστήριξης.

Ξεχωριστή ψυχαγωγία από το εισόδημα: τονίστε ότι το παιχνίδι δεν είναι ένας τρόπος για να κερδίσεις χρήματα, αλλά πληρωμένη ψυχαγωγία με ρίσκο.

Στην αϊτινή λαϊκή κουλτούρα, ο ενθουσιασμός είναι η γλώσσα των ονείρων και των αριθμών, των μικρών τελετουργιών και των ομιλιών στη γειτονιά. Οι μύθοι για τα «σημάδια» και τους «τυχερούς αριθμούς» επιτελούν μια κοινωνική λειτουργία: βοηθούν στη διαχείριση του άγχους και στη διατήρηση της ελπίδας. Αλλά τα μαθηματικά παραμένουν μαθηματικά - η τυχαιότητα δεν μπορεί να εξημερωθεί. Ώριμη θέση του πολιτισμού και της αγοράς: σεβασμός των τελετουργικών, μη ρομαντισμός της «μεγάλης νίκης», υπενθύμιση των ορίων και να καταστήσει το παιχνίδι διαφανές και ασφαλές για την οικογένεια.