Το διαδικτυακό τμήμα στην Αϊτή παραμένει ανεπίλυτο: δεν υπάρχει χωριστή κατηγορία αδειών για τα απομακρυσμένα καζίνο, έτσι η πρόταση σχηματίζεται κυρίως από υπεράκτιες πλατφόρμες με γεωγραφικούς περιορισμούς και μεταβλητό επίπεδο συμμόρφωσης.
Το ρυθμιστικό επίκεντρο στοχεύει στην καταστολή των παράνομων δραστηριοτήτων, στον έλεγχο της διαφήμισης και των πληρωμών, ωστόσο, λόγω της έλλειψης σαφούς κανονιστικού πλαισίου, η επιγραμμική αγορά παραμένει γκρίζα.
Οι υπολογισμοί των χρηστών συγκεντρώνονται γύρω από τραπεζικές κάρτες, μεταφορές και ηλεκτρονικά πορτοφόλια (DOP/USD μπορούν να βρεθούν με ξένους φορείς), ενώ πολλές ιστοσελίδες απαιτούν 18 +, βασικές KYC/AML, όρια καταθέσεων και εργαλεία υπεύθυνου παιχνιδιού (timeouts, αυτοαποκλεισμός).
Οι παράγοντες υποδομής - επικοινωνία, παροχή ενέργειας, διαθεσιμότητα διαύλων πληρωμών - επηρεάζουν τη σταθερότητα της πρόσβασης και την ταχύτητα των συναλλαγών.
Ως αποτέλεσμα, τα επιγραμμικά καζίνο για ένα τοπικό κοινό είναι κυρίως υπεράκτια πρόσβαση με ετερογενείς όρους, και η πιθανή νομιμοποίηση θα απαιτούσε τη θέσπιση σαφών κανόνων αδειοδότησης, φιλοξενίας και υποβολής εκθέσεων.