Ιστορία των τυχερών παιχνιδιών στο Μεξικό

Εισαγωγική φράση: γιατί το Μεξικό έχει ειδική τροχιά

Η ιστορία των τυχερών παιχνιδιών στο Μεξικό είναι ένα συνεχές εκκρεμές μεταξύ του πολιτισμού και του ελέγχου: από τις κοινοτικές τελετουργίες και την αυλική διασκέδαση του Νέου Κόσμου μέχρι τις αυστηρές ατζέντες κατά της διαφθοράς και την κοινωνική αποστολή των κρατικών λαχειοφόρων αγορών. Η γεωγραφία και η εγγύτητα με τις Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν τη χώρα ένα «σταυροδρόμι» ψυχαγωγίας, τουρισμού και απαγορεύσεων.

Προαποικιακή περίοδος: Τυχερά παιχνίδια ως μέρος τελετουργικού

Πατόλι μεταξύ των λαών του Κεντρικού Μεξικού (συμπεριλαμβανομένων των Αζτέκων) - ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για τύχη και στρατηγική. τα στοιχήματα έγιναν σε κόκκους καλαμποκιού, υφάσματα, κοσμήματα.

Pok-ta-pok (Μεσοαμερικανικό παιχνίδι μπάλας) - αν και είναι κυρίως ένα άθλημα και τελετουργικό, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να υποστηριχθεί, κάνοντας συμβολικές ή υλικές δεσμεύσεις.

Σε τέτοιες πρακτικές, τα «τυχερά παιχνίδια» ήταν ενσωματωμένα στη θρησκευτική-κοινωνική τάξη και όχι εμπορικά.

Ισπανικός αποικισμός (XVI-XVIII αιώνες): Ευρωπαϊκές μορφές και τα πρώτα λαχεία

Οι Ισπανοί φέρνουν παιχνίδια καρτών, ζάρια και κοσμικά λαχεία ως έναν τρόπο για να αναπληρώσουν το θησαυροφυλάκιο.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, ο προκάτοχος του εθνικού λαχείου Real Lotería εμφανίστηκε στη Νέα Ισπανία. Τα τέλη λαχειοφόρων αγορών απευθύνονταν σε φιλανθρωπίες, νοσοκομεία και δημόσιες ανάγκες - μια παράδοση που έχει επιβιώσει αιώνες.

Σχηματίζεται μια «διπλή ηθική»: τα παιχνίδια είναι δημοφιλή στην καθημερινή ζωή και τα σαλόνια, αλλά καταδικάζονται περιοδικά από τις πνευματικές και κοσμικές αρχές.

19ος αιώνας: από σαλόνια σε πολιτικές αλλαγές

Τα σπίτια τυχερών παιχνιδιών σε ξενοδοχεία και συλλόγους αναπτύσσονται σε πόλεις, ειδικά σε εμπορικούς κόμβους και λιμάνια.

Τα πολιτικά πραξικοπήματα και οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις αλλάζουν τη στάση του κράτους: από την ανοχή στις τοπικές απαγορεύσεις και αντιστρόφως.

Προς το τέλος του αιώνα, οι κοκορομαχίες (pleonasm: «palenque») και οι ιπποδρομίες, συχνά με τοπικά σκουπίδια, αποκτούσαν δημοτικότητα.

Porfiriato και «σύνορα Λας Βέγκας» (con. )

Υπό το Porfirio Diaz, ο εκσυγχρονισμός και η ξένη πρωτεύουσα φέρνουν συγκροτήματα θέρετρων με καζίνο.

1920: Στο πλαίσιο της απαγόρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι παραμεθόριες πόλεις - Tijuana, Ciudad Juarez - βιώνουν νυχτερινή άνθηση. Το πιο διάσημο έργο είναι το Agua Caliente (Τιχουάνα, 1928): καζίνο, ιππόδρομος, σπα, γκολφ και σόου για το αμερικανικό κοινό.

Αυτή η εποχή είναι σύντομη: οι κοινωνικές συγκρούσεις και η ηθική κριτική εντείνονται και η κεντρική κυβέρνηση προετοιμάζεται για απαγορευτικά μέτρα.

Η Μεγάλη Σάρωση (1935-1938): Πορεία για την Απαγόρευση

Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έκλεισε τα καζίνο σε όλη τη χώρα, επικαλούμενη διαφθορά, ξέπλυμα και δημόσια ηθική. Σύμπλοκα όπως η Agua Caliente χάνουν άδειες τυχερών παιχνιδιών? μέρος της υποδομής μεταφέρεται στις εκπαιδευτικές και πολιτιστικές ανάγκες.

Τα λαχεία και οι παραδοσιακές μορφές αθλητισμού/ψυχαγωγίας (ταυρομαχίες, κοκορομαχίες) παραμένουν, αλλά ο τομέας των εμπορικών καζίνο ουσιαστικά εξαφανίζεται.

Μεταπολεμική αρχιτεκτονική: ο νόμος για τα παιχνίδια και η κοινωνικοποίηση των λαχειοφόρων αγορών

1940-1950: Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση κατοχυρώνει το νόμο-πλαίσιο Ley Federal de Juegos y Sorteos, αναγνωρίζοντας ότι ορισμένα παιχνίδια μπορούν να υπάρχουν με άδεια και προς το δημόσιο συμφέρον.

Τα άνθη Lotería Nacional, των οποίων οι κληρώσεις γίνονται μια πολιτιστική σταθερά? αργότερα θα υπάρχει ξεχωριστός φορέας εκμετάλλευσης αθλητικών ομάδων - Pronósticos para la Asistencia Pública (στη δεκαετία του 1970). Τα έσοδα πηγαίνουν σε κοινωνικά προγράμματα και υγειονομική περίθαλψη.

Σε μεγάλες πόλεις, οι ιπποδρομίες και τα κομμάτια σκύλων (με ποικίλη επιτυχία), το μπίνγκο και οι δίκαιες κληρώσεις λειτουργούν.

Τέλος του XX - αρχές του XXI αιώνα: προσεκτική ψηφιοποίηση και επιστροφή των αιθουσών

1990-2000: η ομοσπονδιακή αρμοδιότητα για την πολιτική τυχερών παιχνιδιών ανατίθεται στο Υπουργείο Εσωτερικών (SEGOB). Οι επιτρεπόμενες μορφές καθορίζονται ως εξής: «κέντρα απομακρυσμένων στοιχημάτων» (στοιχήματα σε ιπποδρομίες και αθλήματα), αίθουσες αριθμών σχεδίων (αναλογικά των bingo/ηλεκτρονικών λαχειοφόρων αγορών), συλλογές κλπ.

Στις παραμεθόριες και τουριστικές ζώνες, εμφανίζονται σύγχρονες αίθουσες με ηλεκτρονικό πάρκο και πάγκους bookmakers - με αυστηρή αδειοδότηση και υποβολή εκθέσεων.

Το διαδίκτυο αναπτύσσεται με αυτοσυγκράτηση εδώ και πολύ καιρό: οι αρχές επικεντρώνονται στον έλεγχο εκτός διαδικτύου, στην καταπολέμηση των «makinitas» χωρίς άδεια και στην επικαιροποίηση των δευτερευόντων κανονισμών.

2010-2020: ενοποίηση λαχειοφόρων αγορών και «ψηφιακές συνήθειες»

Το Εθνικό Λαχείο και το «Pronósticos» περνούν από στάδια εκσυγχρονισμού και οργανωτικής αλλαγής. αυξάνεται η εστίαση στους ηλεκτρονικούς διαύλους πωλήσεων, στο υπεύθυνο μάρκετινγκ των παιχνιδιών και στη διαφάνεια των μεταβιβάσεων σε κοινωνικούς στόχους.

Στην αγορά ιδιωτικών υπηρεσιών, οι βασικές τάσεις είναι τα αθλητικά στοιχήματα, οι ηλεκτρονικές κληρώσεις, η επέκταση της KYC/AML και η εγκατάλειψη των γκρίζων φορέων εκμετάλλευσης.

Η ανάπτυξη της κινητής τηλεφωνίας μεταβάλλει το μοντέλο κατανάλωσης: τα στοιχήματα και η συμμετοχή σε κληρώσεις πηγαίνουν στο smartphone, αλλά η γεωτοποθέτηση, ο φραγμός της ηλικίας και τα όρια καθίστανται υποχρεωτικό επίπεδο UX.

Πολιτιστικό στρώμα: «Lotería Mexicana», palenque, ταυρομαχίες

Το Lotería Mexicana είναι ένα παιχνίδι καρτών «bar» λατρείας με εικονογραφία (La Sirena, El Catrín, κλπ.). Δεν είναι πανομοιότυπη με το κρατικό λαχείο, αλλά υποστηρίζει την εικόνα του «λόττο» ως εθνική διασκέδαση.

Η κοκορομαχία είναι ιστορικά κοινή στις βόρειες και αγροτικές περιοχές. το καθεστώς εξαρτάται από τους τοπικούς κανονισμούς και τους ομοσπονδιακούς περιορισμούς.

Ταυρομαχίες κατά τον 20ο-21ο αιώνα - θέμα δεοντολογικού διαλόγου και δικαστικών αποφάσεων για τα δικαιώματα των ζώων· η σχέση της με τον «ενθουσιασμό» σήμερα είναι παλαιότερα πολιτιστική και ιστορική.

Ιδρύματα και έλεγχος: ποιος «κατέχει το τηλεχειριστήριο»

Η SEGOB είναι η κύρια ρυθμιστική αρχή που εκδίδει άδειες (permіsy) για συγκεκριμένους τύπους παιχνιδιών και παρακολουθεί τη συμμόρφωση με τους όρους.

Η Lotería Nacional είναι ένα κρατικό λαχείο με κοινωνική αποστολή. ιστορικό σύμβολο της «δίκαιης κλήρωσης».

Οι φορολογικές και χρηματοπιστωτικές αρχές ενισχύουν την εποπτεία της KYC/AML, καταπολεμούν παράνομες αίθουσες και διαδικτυακές πλατφόρμες και προστατεύουν τον καταναλωτή.

Σύγχρονο τοπίο (γενίκευση)

Νομικός τομέας εκτός σύνδεσης: εξουσιοδοτημένες αίθουσες κλήρωσης/στοιχημάτων, σαρώσεις, συγκροτήματα ψυχαγωγίας υπό αυστηρό έλεγχο.

Το Gosloterei παραμένει μια «βιτρίνα» νομικού ενθουσιασμού, διοχετεύοντας κεφάλαια σε προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης/κοινωνικής πρόνοιας.

Η διαδικτυακή συμμετοχή αυξάνεται σταδιακά, αλλά συνυπάρχει με μια σκληρή προσέγγιση των χώρων χωρίς άδεια και του γκρίζου εξοπλισμού.

"κοινωνική πολιτική αποτελεί προτεραιότητα: υπεύθυνο παιχνίδι, περιορισμός του επιθετικού promo, έλεγχος ηλικίας, καταπολέμηση του προβλήματος των τυχερών παιχνιδιών.

Χρονοδιάγραμμα «σε μία οθόνη»

Μέχρι τον 16ο αιώνα: τελετουργικά παιχνίδια (patolli, pok-ta-pok).

XVIII αιώνας: αποικιακά λαχεία (Real Lotería).

Τελευταία XIX-1920s: σαλόνια, ιπποδρομίες, άνθηση των συνοριακών καζίνο (Agua Caliente).

1935-1938: Κλείσιμο του ομοσπονδιακού καζίνο.

1940-1950: Gaming and Sweepstakes Act; ενίσχυση των γοσλοθών.

1970: «Pronósticos» είναι αθλητικές δεξαμενές για κοινωνική περίθαλψη.

1990-2000: ανανέωση κανονιστικών ρυθμίσεων, αδειοδότηση αιθουσών και σαρώσεων.

2010-2020: ενοποίηση λαχειοφόρων αγορών, ψηφιακά κανάλια, σκληρό KYC/AML.

Τι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε σήμερα (για τον αναγνώστη)

1. Ιστορικός συμβιβασμός. Το Μεξικό διατηρεί πολιτιστικές μορφές ενθουσιασμού, αλλά παντού απαιτεί άδειες και αναφορές.

2. Κοινωνική αποστολή λαχειοφόρων αγορών. Τα πρακτικά αστεία δεν είναι μόνο διασκέδαση, αλλά και εργαλείο δημόσιων προγραμμάτων.

3. Πρώτα η ασφάλεια. Αξίζει να παίζουμε μόνο σε επιτρεπόμενες τοποθεσίες, με έλεγχο ηλικίας/προσωπικότητας και ορατούς κανόνες υπεύθυνου παιχνιδιού.

Από τις προ-αποικιακές τελετουργίες tabletop μέχρι τις σύγχρονες ηλεκτρονικές κληρώσεις και ρυθμιζόμενες αίθουσες, η μεξικανική ιστορία των τυχερών παιχνιδιών υπενθυμίζει ότι η νομιμότητα βασίζεται σε τρεις πυλώνες: τον πολιτισμό, τα κοινωνικά οφέλη και τον έλεγχο. Είναι η ισορροπία τους που καθορίζει ποιες μορφές αναπτύσσονται, ποιες εξαφανίζονται και πώς η χώρα προστατεύει τη μοναδική ψυχαγωγική της παράδοση.