Πολιτισμός και ιστορία

Το Ναουρού είναι μια μικρονησιακή κοινωνία με ισχυρούς προγονικούς δεσμούς: η γη και το καθεστώς καθορίζονταν παραδοσιακά από δώδεκα φυλές, συγγενείς και κοινοτικές συμφωνίες.

Η γλώσσα Ναουρούαν (Dorerin Naoero), η καθημερινή κουλτούρα βασίζεται στο ψάρεμα, την καρύδα, τους συλλογικούς εορτασμούς και τις χριστιανικές κοινότητες.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα, το νησί εισήλθε στην τροχιά των αποικιακών δυνάμεων: η γερμανική διοίκηση αντικαταστάθηκε από την εντολή της Κοινωνίας των Εθνών υπό τη διοίκηση της Αυστραλίας, της Βρετανίας και της Νέας Ζηλανδίας.

Η ανακάλυψη των φωσφορικών αλάτων μετέτρεψε το Ναουρού σε ένα από τα πλουσιότερα κατά κεφαλήν στα μέσα του 20ού αιώνα, αλλά η εξάρτηση από έναν μόνο πόρο και η εξάντλησή του οδήγησαν σε οικονομικές κρίσεις.

Το 1942-1945 το νησί επέζησε από την ιαπωνική κατοχή και απέλαση κατοίκων.

Η ανεξαρτησία ανακηρύχθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1968.

Στην πρόσφατη ιστορία, τα θέματα της αποκατάστασης της γης μετά την εξόρυξη, οι βιώσιμες πηγές εισοδήματος και η διατήρηση της γλώσσας και των παραδόσεων σε μια μικρή περιοχή όπου οι παγκόσμιες διαδικασίες γίνονται ιδιαίτερα αισθητές είναι σημαντικές.