Λόγοι απαγόρευσης των καζίνων (Βραζιλία)

Λόγοι απαγόρευσης των καζίνων

1) Σύντομο πλαίσιο

Τη δεκαετία του 1930 και του '40, η Βραζιλία βιώνει μια «χρυσή εποχή» καζίνο: τη λαμπρότητα του Ρίο ντε Τζανέιρο, τις αναθεωρήσεις, τις ορχήστρες, μια εισροή τουριστών. Την άνοιξη του 1946, το κράτος άλλαξε απότομα πορεία: με διάταγμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, τα εμπορικά τυχερά παιχνίδια απαγορεύτηκαν και οι αίθουσες έκλεισαν μέσα σε λίγες μέρες. Η απόφαση δεν ήταν μια εφάπαξ επιδημία - προετοιμάστηκε από πολιτικούς, ηθικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που σχηματίστηκαν σε έναν ενιαίο «κόμπο».

2) Πολιτική στροφή και «κρατική ηθική»

Αλλαγή καθεστώτος. Μετά την πτώση του Εστάντο Νόβα και το τέλος του πολέμου, ο νέος πολιτικός κύκλος αναζητούσε σύμβολα "ηθικής ανάκαμψης. "Η απαγόρευση του καζίνο έχει γίνει μια ορατή χειρονομία απόστασης από την κοσμική πολυτέλεια και τις προηγούμενες πρακτικές.

Συντηρητική συναίνεση. Στη μεταπολεμική ρητορική, οι ιδέες της πειθαρχίας, της οικογένειας, της εργασίας - καζίνο, με τη νυχτερινή κουλτούρα και το εύκολο χρήμα, φαίνονταν ξένες.

3) Επιρροή της εκκλησίας και δημόσια ηθική

Το Καθολικό δόγμα και ένα δίκτυο θρησκευτικών οργανώσεων έχουν επικρίνει συνεχώς τα τυχερά παιχνίδια ως πηγή οικογενειακών συγκρούσεων, χρέους και «φαύλων συνηθειών».

Οι ενώσεις πολιτών (ενώσεις γυναικών, κινήματα νηφαλιότητας) πρόσθεσαν πίεση, δημιουργώντας αίτημα για «καθαρούς» αστικούς χώρους και αυστηρότερα πρότυπα αναψυχής.

4) Κίνητρο για την καταπολέμηση της διαφθοράς και καταπολέμηση του εγκλήματος

Υποψίες για υπεκφυγές. Τα καζίνο συνδέονταν με την επιρροή των «σκιωδών» μεσαζόντων, την αγορά πατρονάζ και το ξέπλυμα χρήματος.

Η αστυνομία καλεί. Οι αρχές επιδίωξαν να επιδείξουν την ικανότητα «αποκατάστασης της τάξης» και να σταματήσουν τις εστίες εγκληματικών πρακτικών, οι οποίες, σύμφωνα με επικριτές, τροφοδοτούσαν το περιβάλλον τυχερών παιχνιδιών.

5) Κοινωνικοί κίνδυνοι και εργασιακή οπτική

Νοικοκυριά και χρέος. Η αυξανόμενη διαθεσιμότητα του παιχνιδιού για τα μεσαία αστικά στρώματα μετατράπηκε σε ιστορίες απωλειών, καθημερινών συγκρούσεων και ενυπόθηκων δανείων - αυτό αύξησε το αποτέλεσμα των μέσων ενημέρωσης και την πολιτική πίεση.

Εικόνα του «μη παραγωγικού» τομέα. Οι συζητήσεις της εποχής έθιξαν το θέμα της «χρήσιμης εργασίας» και τις προτεραιότητες της εκβιομηχάνισης. Η πολυτέλεια και οι βραδινές δαπάνες ήταν αντίθετες με την παραγωγική και την κοινωνική πολιτική.

6) Οικονομικά επιχειρήματα «κατά»

Διαρροή χρημάτων στη «νυχτερινή οικονομία». "Οι αντίπαλοι υποστήριξαν ότι τα καζίνο συγκεντρώνουν έσοδα από ιδιοκτήτες και καλλιτεχνικά κόμματα χωρίς να δημιουργούν βιώσιμες "ημερήσιες" επενδύσεις.

Μεταβλητότητα εισοδήματος. Η εξάρτηση από την τουριστική κυκλοφορία και τις τουριστικές εποχές κατέστησε τη βιομηχανία ευάλωτη· για το κράτος, σταθερές πηγές όπως λαχεία φαίνονταν πιο ελκυστικές.

7) Γιατί ορισμένα από τα παιχνίδια διατηρήθηκαν ως εξαίρεση

Τα λαχεία είναι ένα εργαλείο για τη χρηματοδότηση των δημόσιων αναγκών: διαφανείς κανόνες, σταθερή διανομή στα κοινωνικά ταμεία, δημόσιες κυκλοφορίες.

Στοιχηματίζοντας σε φυλές - «πολιτισμένος αθλητισμός» με βιομηχανικό οικοσύστημα (ιπποδρομίες, κτηνιατρικά πρότυπα).

Ήταν αυτές οι μορφές που ταιριάζουν στην εικόνα ενός «χρήσιμου» και ελεγχόμενου παιχνιδιού, ενώ τα καζίνο συσχετίζονταν με τις νυχτερινές εξωτερικότητες και τον ηθικό κίνδυνο.

8) Μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολιτιστικοί κώδικες

Δυσαρέσκεια εικόνων. Το ραδιόφωνο και ο τύπος ταυτόχρονα ρομαντικάρισαν το Ρίο τη νύχτα και δημοσίευσαν επικριτικές σημειώσεις για το χρέος και τις οικογενειακές τραγωδίες.

Εμφάνιση εφέ. Για τμήματα της κοινωνίας, τα καζίνο έχουν γίνει σύμβολο της «ελίτ περίσσειας», η οποία έχει αυξήσει την υποστήριξη για απαγόρευση σε επαρχιακούς και θρησκευτικούς κύκλους.

9) Νομικός και διαχειριστικός πραγματισμός

Ευκολία χορήγησης. Η απαγόρευση είναι ένα διαχειριστικό γρήγορο εργαλείο: οι άδειες ακυρώνονται, οι αίθουσες είναι κλειστές, οι αστυνομικές δυνάμεις επεκτείνονται.

Μήνυμα προς τους επενδυτές και γραφειοκρατία. Το κράτος έδειξε την ετοιμότητά του να οικοδομήσει έναν «νέο κανόνα» - αυστηρά όρια των επιτρεπόμενων και εστίαση σε «χρήσιμους» τομείς.

10) Συχνοί μύθοι - και πώς να τους παρακολουθήσετε

"Τα καζίνο ήταν μόνο πηγή κακού. "Η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη: η βιομηχανία έδωσε δουλειά και ανέπτυξε μουσική/σκηνή. Αλλά στην πολιτική ισορροπία του 1946, οι κοινωνικοί και ηθικοί κίνδυνοι υπερίσχυσαν.

"Η απαγόρευση εξάλειψε αμέσως τον ενθουσιασμό. "Όχι: η ζήτηση εν μέρει έρεε στις σκιές (λαχεία δρόμου, υπόγεια σαλόνια), η οποία αποτέλεσε πρόκληση για τους αστυνομικούς.

"Ο λόγος είναι μόνο θρησκευτικός. "Η θρησκεία είναι σημαντική, αλλά η λύση ήταν πολύπλευρη: πολιτική, οικονομικά, κοινωνική οπτική και διοικητική απλότητα.

11) Μαθήματα για τη σύγχρονη πολιτική

1. Ισορροπία, όχι ακραίες. Μια ισχυρή απαγόρευση μειώνει την ορατή αγορά, αλλά μπορεί να τροφοδοτήσει τη σκιά. "σύγχρονη απάντηση είναι η ρύθμιση με ισχυρή προστασία των καταναλωτών.

2. Υπεύθυνο παιχνίδι εξ ορισμού. Έλεγχος της ηλικίας, όρια, χρόνος εξόδου, αυτοαποκλεισμός και πρόσβαση για τη μείωση του κοινωνικού κόστους.

3. Διαφάνεια και συμμόρφωση. KYC/AML, οι έλεγχοι, ο διαμεσολαβητής και οι δημόσιες εκθέσεις ενισχύουν την εμπιστοσύνη του κοινού.

4. Πολιτιστική ένταξη χωρίς κίνδυνο ρομαντισμού. Η μουσική, η γαστρονομία και οι εκδηλώσεις μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς να ενθαρρύνουν το προβληματικό παιχνίδι.

12) Συνοπτικά: οι παράγοντες που συνέταξαν την απόφαση του 1946

Μεταπολεμική συντηρητική στροφή και αίτημα για «ηθική τάξη».

Θρησκευτική και δημόσια πίεση κατά των τυχερών παιχνιδιών.

Ατζέντα για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της αστυνομίας.

Κοινωνικοί κίνδυνοι για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Ο οικονομικός σκεπτικισμός προς την «νυχτερινή πολυτέλεια» και η προτεραιότητα των «χρήσιμων» μορφών (λαχεία, ιπποδρομίες).

Πραγματιστική διακυβέρνηση: Η απαγόρευση ως γρήγορο εργαλείο για την «επαναφορά των κανόνων».

Η απαγόρευση του καζίνο το 1946 ήταν αποτέλεσμα πολυεπίπεδης αίτησης - πολιτικής, ηθικής, κοινωνικής και οικονομικής. Έκλεισε την λαμπρή εποχή, αλλά δεν διέγραψε τη ζήτηση για το παιχνίδι: μερικές από τις δραστηριότητες μπήκαν στις σκιές, και τα λαχεία και οι ιπποδρομίες έγιναν η «επίσημη» υποστήριξη. Το βασικό δίδαγμα σήμερα είναι ότι η βιωσιμότητα δεν επιτυγχάνεται με ακραίες χειρονομίες, αλλά με σαφείς, έντιμους και προστατευτικούς για τους καταναλωτές κανόνες που αναγνωρίζουν την πραγματική ζήτηση και διαχειρίζονται τους κινδύνους.