Τυχερά παιχνίδια κατά την αποικιακή περίοδο

Η ιστορία των τυχερών παιχνιδιών στη Γουιάνα πηγαίνει πίσω στην αποικιακή εποχή - από τους ολλανδικούς οικισμούς των XVII-XVIII αιώνων μέχρι τη μακρά βρετανική περίοδο του XIX - το πρώτο μισό του XX αιώνα. Στη διασταύρωση της λιμενικής οικονομίας, του συστήματος φυτειών και της πολυεθνικής κοινωνίας, ο ενθουσιασμός λειτούργησε ως ελεύθερος χρόνος, και ως άτυπος χρηματοδοτικός μηχανισμός, και το θέμα της συνεχούς ηθικής συζήτησης.

1) Χρονολογικό πλαίσιο και πλαίσιο

Ολλανδική κληρονομιά: Οι πρώτοι εμπορικοί σταθμοί και το δίκτυο καναλιών συνηθίζονταν στην κουλτούρα του «λιμανιού» της αναψυχής - ταβέρνες, τραπέζια τυχερών παιχνιδιών, οστά και κάρτες ως μέρος των σαββατοκύριακων των ναυτικών και των τεχνών.

Βρετανική περίοδος: με την ανάπτυξη του Georgetown (πρώην Stabrock) και των φυτειών της διαστρωμάτωσης Demerara/Essequibo εντάθηκε: gentry και αξιωματικοί - σύλλογοι και φυλές. εργαζόμενοι, ναύτες και ελεύθεροι επαγγελματίες - ταβέρνες, αγορές και παιχνίδια δρόμου.

2) Χώροι ενθουσιασμού: από «καταστήματα ρούμι» έως κλαμπ

Ταβέρνες και «καταστήματα ρούμι»: παιχνίδια καρτών (whipp, whist, αργότερα rami), ζάρια, απλά σκουπίδια για καβγάδες και αγώνες δρόμου.

Πανηγύρεις και διακοπές: εποχιακές «γιορτές» με λαχεία, βραβεία, δαχτυλίδια/βελάκια και στοιχήματα ισχύος/ταχύτητας.

Σύλλογοι και ιπποδρομίες: για τους γαιοκτήμονες και τους αξιωματούχους - ιδιωτικές αίθουσες τυχερών παιχνιδιών, λέσχες κυρίων, στοιχήματα σε αγώνες ως ένα «αξιοσέβαστο» είδος ενθουσιασμού και κοσμικού κώδικα επικοινωνίας.

3) Παιχνίδια και πρακτικές

Κάρτα και οστά: whist, pharaoh/farao bank, μεταγενέστερο πόκερ. ζάρια ως «καθολική» μορφή σε λιμένες.

Στοιχήματα σε ζώα και αθλήματα: κοκορομαχίες (σε ορισμένες κοινότητες), ιπποδρομίες, regattas και τοπικές διοργανώσεις.

Λαχεία και κληρώσεις: χρησιμοποιούνται τόσο για ψυχαγωγία όσο και για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για δημόσιες ανάγκες (επισκευή δρόμων, αναχωμάτων, ναών), που έδωσε τον ενθουσιασμό «νομιμότητας» στα μάτια ενός μέρους της ελίτ.

4) Κοινωνικά στρώματα και πολιτιστικό μωσαϊκό

Φυτευτές και αξιωματικοί: ενθουσιασμός - μέρος της συλλογικής ζωής, κοινωνικές εκδηλώσεις και ταξίδια στον ιππόδρομο. τα επιτόκια συνοδεύονται από επιχειρηματικές συμφωνίες και ανεπίσημες διαπραγματεύσεις.

Ελεύθεροι πολίτες, ναύτες, τεχνίτες: φτηνά στοιχήματα, γρήγορα παιχνίδια «για αλλαγή», συλλογικές «πτυχώσεις» για λαχεία.

Η κληρονομιά της δουλείας και της μισθολογικής εργασίας: μεταξύ των υποδουλωμένων Αφρικανών και αργότερα μεταξύ των μισθωτών εργαζομένων (συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών από την Ινδία) υπήρχαν μορφές μικρών παιχνιδιών και αμοιβαίων χρηματικών «ομάδων», όπου το στοιχείο του ενθουσιασμού αναμείχθηκε με τις πρακτικές της αμοιβαίας βοήθειας και των διακοπών.

Η πολυγλωσσία και ο πολυγλωσσικός χαρακτήρας της περιοχής δημιούργησαν μια συγκριτική κουλτούρα αναψυχής, όπου τα ευρωπαϊκά παιχνίδια καρτών συνυπάρχουν με τοπικούς διαγωνισμούς και βραδιές μουσικής και χορού.

5) Νόμος, ηθική και έλεγχος

Εκστρατείες ηθικοποίησης: Τα εκκλησιαστικά κηρύγματα και η βικτωριανή ηθική καταδίκασαν την «αγανάκτηση, την μέθη και το παιχνίδι», ιδιαίτερα τις Κυριακές και κατά τη διάρκεια θρησκευτικών εορτών.

Κανονισμός «από κάτω και από την κορυφή»: οι αρχές των πόλεων και η αποικιακή διοίκηση εισήγαγαν άδειες για ταβέρνες, πρόστιμα για «σπίτια παιχνιδιών», περιορισμούς στη νυχτερινή εργασία, περιοδικές επιδρομές κατά των υπόγειων «τραπεζών».

Η διπλή στάθμη της εποχής: «υψηλός» ενθουσιασμός (ιπποδρομίες, κλαμπ κληρώσεις) είναι ανεκτή και ακόμη και διάσημη. "λαϊκές" - ποινικοποιημένες ως πηγή "διαταραχής. "Αυτό ενίσχυσε τα όρια της κλάσης και σχημάτισε μια εικόνα του "αξιοπρεπούς" και "απρεπούς" ενθουσιασμού.

6) Καθημερινή οικονομία

Κύκλος λιμενικών μετρητών: Οι πληρωμές σε ναύτες και εργάτες προκάλεσαν εκρήξεις μικρού ενθουσιασμού τις πληρωμές, τροφοδοτώντας τον κύκλο εργασιών σε ταβέρνες, ταβέρνες και πωλητές δρόμων.

Λαχεία για δημόσιες ανάγκες: σε ορισμένα μέρη χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλείο τοπικής χρηματοδότησης - το πρωτότυπο μιας σύμπραξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, όπου το παιχνίδι ήταν μεταμφιεσμένο ως φιλανθρωπικό.

Ιπποδρομίες και χειροτεχνίες: αλυσίδες εκτόξευσης ιπποδρομιών - από ιπποδρομίες και άμαξες μέχρι εργαστήρια ραπτικής και μουσικούς σε κοινωνικές φυλές.

7) Σύγκρουση και καταστολή

Περιοδικές απαγορεύσεις: τα κρούσματα εγκλήματος ή κοινωνικής έντασης οδήγησαν σε σύσφιξη - το κλείσιμο των σπιτιών τυχερών παιχνιδιών, την αύξηση των δασμών, τις πρακτικές απαγόρευσης κυκλοφορίας για τις ταβέρνες.

Αποικιακός τύπος: δημοσιευμένα φυλλάδια σχετικά με τους «κινδύνους των τυχερών παιχνιδιών», συνδέοντάς τα με το χρέος, τη βία στα μπαρ και την πτώση της «δημόσιας ηθικής», που νομιμοποιούσε νέους περιορισμούς.

8) Μακροπρόθεσμη κληρονομιά

Κανόνες «σεβασμού»: Η αναγνώριση των ιπποδρομιακών στοιχημάτων και των φιλανθρωπικών λαχειοφόρων αγορών ως «αποδεκτών» μορφών ενθουσιασμού επέζησε της αποικιακής περιόδου και επηρέασε μεταγενέστερες προσεγγίσεις αδειοδότησης.

Δυαδική ρύθμιση: η συνήθεια της διάκρισης μεταξύ «υψηλού» και «λαϊκού» παιχνιδιού αντικατοπτριζόταν στην μεταπολεμική πολιτική - μια έμφαση στις άδειες, τη δημόσια τάξη, τη νηφαλιότητα και τον έλεγχο της διαφήμισης.

Πολιτιστική μνήμη: λιμενικά παιχνίδια, βραδιές και εποχιακές εκθέσεις εδραιώνονται σε τοπικές αφηγήσεις, μουσική και αστικούς θρύλους, σχηματίζοντας ένα ειδικό μείγμα «Γκαγιάν» πειθαρχίας και καρναβαλισμού.

9) Η τελική γραμμή

Η αποικιακή Γουιάνα κληρονόμησε ένα παράδοξο ενθουσιασμού: τροφοδοτούσε την αστική οικονομία και προκάλεσε ηθικές εκστρατείες. Οι πρακτικές τυχερών παιχνιδιών δημιούργησαν κοινωνικούς δεσμούς, διένειμαν την ψυχαγωγία και δημιούργησαν μηχανισμούς μικροχρηματοδότησης - από λαχεία μέχρι "ομάδες. "Και τα δύο μέτρα και δύο σταθμά ελέγχου θέτουν τον τόνο για μεταγενέστερη ρύθμιση: άδειες, αστυνόμευση, περιορισμούς στη διαφήμιση και την επιθυμία για διαχωρισμό του "σεβαστού" ενθουσιασμού από το υπόγειο. Ήταν αυτή η ένταση μεταξύ της ελευθερίας του ελεύθερου χρόνου και της δημόσιας αρετής που έγινε το κλειδί για την κατανόηση της εξέλιξης των τυχερών παιχνιδιών στη Γουιάνα μετά την αποικιακή εποχή.