Αντίκτυπος στον τουρισμό και την οικονομία

Η Γουιάνα είναι μια από τις πιο υποτιμημένες τουριστικές περιοχές της Νότιας Αμερικής, που συνδυάζει μοναδικά οικοσυστήματα (τροπικά δάση, καταρράκτες, σαβάνες Ρουπουνούνι) και ταχέως εκσυγχρονισμό των υποδομών. Για την οικονομία της χώρας, ο τουρισμός και η νόμιμη ψυχαγωγία (από χώρους παιχνιδιού ξενοδοχείων έως κέντρα ψυχαγωγίας) αποτελούν ένα διπλό αποτέλεσμα: βραχυπρόθεσμοι πολλαπλασιαστές ζήτησης και μακροπρόθεσμη διαρθρωτική ανανέωση των περιφερειών.

1) Macrocontext και ο ρόλος του τουρισμού

Ο τουρισμός στη Γουιάνα αναπτύσσεται γύρω από τρεις άγκυρες: οικοτουρισμός (εθνικά πάρκα και αποθέματα), πολιτιστικός και αστικός τουρισμός (Georgetown και ακτές), καθώς και επαγγελματικά ταξίδια που σχετίζονται με την εισροή επενδύσεων σε υποδομές, ενέργεια και υπηρεσίες. Η τουριστική ροή εξακολουθεί να είναι σχετικά μέτρια σε σύγκριση με τους γείτονές της, γεγονός που δημιουργεί ένα «παράθυρο ευκαιριών»: καλά δομημένα πρότυπα υπηρεσιών και βιώσιμη διαχείριση ροής επιτρέπουν στη χώρα να αναπτυχθεί χωρίς «υπερτουρισμό», διατηρώντας το φυσικό κεφάλαιο.

2) Τουριστικό προϊόν και σημεία έλξης

Φυσικές διαδρομές: καταρράκτες, παρθένα ζούγκλα, παρακολούθηση της άγριας ζωής, επιστημονικός και φωτοτουρισμός.

Πολιτιστικές ομάδες: κληρονομιά της αρχιτεκτονικής των φυτειών, αγορές και γαστρονομία, φεστιβάλ.

Κόμβοι πόλεων: Georgetown με ενημερωμένο ταμείο ξενοδοχείων, χώρους συνεδρίων, αναχώματα.

Εξερευνητικός και κοινοτικός τουρισμός: επισκέψεις σε αυτόχθονες οικισμούς με επίκεντρο τη βιοτεχνία, την εθνογραφία και μοντέλα δίκαιου εισοδήματος για τις τοπικές κοινότητες.

3) Οικονομικά πολλαπλάσια

• Άμεσο αποτέλεσμα: φόρτωση ξενοδοχείων, ξενώνων, εγχώριων πτήσεων και μεταβιβάσεων.
• Έμμεσο αποτέλεσμα: αγορές από γεωργούς, τεχνίτες, προμηθευτές επίπλων, λινών, καθαρισμού, ασφάλειας.
• Αποτέλεσμα: αύξηση της οικιακής κατανάλωσης των εργαζομένων της τουριστικής βιομηχανίας, η οποία στηρίζει το τοπικό λιανικό εμπόριο και τις υπηρεσίες.
• Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται απασχόληση για νέους επαγγελματίες, γυναίκες και κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών όπου υπάρχουν λίγες εναλλακτικές θέσεις εργασίας.

4) Υποδομές και επενδύσεις

Παράλληλα με την ανάπτυξη του τουρισμού, βελτιώνονται οι οδοί, οι περιφερειακοί αερολιμένες, οι επικοινωνίες, ο ενεργειακός εφοδιασμός και οι ψηφιακές υποδομές. Αυτό μειώνει το κόστος εφοδιαστικής για τις ΜΜΕ και ενθαρρύνει νέους τύπους επιχειρήσεων: από τον αγροτουρισμό και τις εκδρομές γευσιγνωσίας έως τις δημιουργικές βιομηχανίες, τη φωτογραφία και την κινηματογράφηση. Για τους διανομείς και τους προγραμματιστές, υπάρχουν ευκαιρίες για έργα μεικτής χρήσης (ξενοδοχείο + λιανικό εμπόριο + εγκαταστάσεις MICE + οικογενειακή ψυχαγωγία).

5) Ψυχαγωγία και ρυθμιζόμενο iGaming ως «άγκυρα υπηρεσίας»

• αύξηση της ανταγωνιστικότητας των αστικών ξενοδοχείων·
• να δοθεί στους τουρίστες ένας «βραδινός» λόγος για να παραμείνουν στο συγκρότημα·
• δημιουργούν ένα πρόσθετο ρεύμα για εστιατόρια, μπαρ, ζωντανές σκηνές.

Είναι σημαντικό να δοθεί έμφαση στην πολυμορφία: πολιτιστικές επιδείξεις, γαστρονομία, μουσεία, γωνίες της αγοράς αναμνηστικών, οικογενειακές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες - αυτό μειώνει την εξάρτηση από μία πηγή εισοδήματος και καθιστά την προσφορά χωρίς αποκλεισμούς.

6) Δημοσιονομικές επιπτώσεις και τυποποίηση της οικονομίας

• εργαλείο σχεδιασμού επενδυτικών προγραμμάτων·
• αύξηση της αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας μέσω της προβλεψιμότητας του εισοδήματος·
• κίνητρα για «ασβεστώσεις» (μεταφορές, εμπόριο, ψυχαγωγία).

7) ΠΚΔ και βιωσιμότητα

• Ε (Περιβάλλον): όρια στην παρακολούθηση ιδιαίτερα ευαίσθητων περιοχών, πράσινα πρότυπα ξενοδοχείων, διαχείριση αποβλήτων, ενεργειακή απόδοση και διατήρηση των υδάτων.
• S (Κοινωνικές): δίκαιες συμβάσεις με τις τοπικές κοινότητες, κατάρτιση ιθαγενών οδηγών, προστασία της εργασίας, υποστήριξη της βιοτεχνίας.
• G (Διακυβέρνηση): διαφανείς προσφορές, πρότυπα καταπολέμησης της διαφθοράς, ανεξάρτητος έλεγχος των φορέων εκμετάλλευσης, υπεύθυνη διαφήμιση και παρακολούθηση των μετρήσεων της RG.

8) Κίνδυνοι και τρόπος ελαχιστοποίησής τους

Περιβαλλοντική επιβάρυνση: επίλυση με ποσοστώσεις, διαφοροποιημένα τιμολόγια, «πράσινα» πιστοποιητικά.

Εποχικότητα και συμφόρηση της εφοδιαστικής: διαφοροποίηση των διαδρομών, τόνωση του τμήματος MICE στην εκτός σεζόν περίοδο, συσκευασία προϊόντων «φύση + πολιτισμός + γαστρονομία».

Κανονιστική αβεβαιότητα: προβλέψιμοι κανόνες, δημόσιες διαβουλεύσεις, αμμοκιβώτια για πιλότους.

Διαρροή εσόδων στο εξωτερικό: εντοπισμός των αλυσίδων εφοδιασμού, προγράμματα υποκατάστασης εισαγωγών στην HoReCa, ανάπτυξη χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και υποδομή πληρωμών.

9) Στρατηγική 2025-2030: Σενάρια ανάπτυξης

Βασική: σταδιακή επέκταση του αριθμού των αιθουσών, βελτίωση των οδών και της εναέριας κυκλοφορίας, αύξηση των ατομικών οικολογικών περιηγήσεων.

Επιταχυνόμενη: εμφάνιση νέων ξενοδοχείων, ημερολογίων εκδηλώσεων (φεστιβάλ, αθλητικά και επιστημονικά συνέδρια), ανάπτυξη του MICE και του συνδέσμου «ξενοδοχείο + χώρος ψυχαγωγίας + πολιτιστικό σύμπλεγμα».

Καινοτόμες: ψηφιακές λύσεις θεωρήσεων, αγορές τοπικής εμπειρίας, έξυπνες ποσοστώσεις για επισκέψεις σε φυσικούς χώρους, ενσωμάτωση σε fintech για απρόσκοπτες τουριστικές πληρωμές.

10) Πρακτικές συστάσεις

1. Έγκριση μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τον τουρισμό με σαφείς ΒΔΕ (απασχόληση, μέσος όρος ελέγχου, μερίδιο των τοπικών αγορών).

2. Έναρξη προτιμησιακών καθεστώτων για πράσινα ξενοδοχεία, οικολογικά καταλύματα και έργα σε περιοχές χαμηλής απασχόλησης.

3. Εναρμόνιση της αδειοδότησης των χώρων ψυχαγωγίας, ενίσχυση του ελέγχου της RG και της AML/KYC, τυποποίηση της υποβολής εκθέσεων.

4. Επένδυση στην κατάρτιση προσωπικού (οδηγοί, μάγειρες, οικονομικές υπηρεσίες, ειδικοί πληροφορικής HoReCa).

5. Δημιουργία ενιαίου χρονοδιαγράμματος εκδηλώσεων και εθνικής πλατφόρμας εμπορικών σημάτων για το promo.

1. Συγκροτήματα σχεδιασμού με βάση την αρχή των «μικτών εσόδων»: δωμάτια, γαστρονομία, σκηνές, πολιτιστικές παραστάσεις, βιοτεχνικές αγορές, εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

2. Δημιουργία «αλυσίδων εφοδιασμού μικρών αποστάσεων» με ντόπιους αγρότες και τεχνίτες.

3. Εφαρμογή συστημάτων διαχείρισης της ενεργειακής απόδοσης και προσεκτική κατανάλωση νερού.

4. Στους τομείς της ψυχαγωγίας - αυστηρή συμμόρφωση, εργαλεία υπεύθυνου παιχνιδιού, ανάλυση του κινδύνου συμπεριφοράς και περιορισμοί.

5. Προώθηση του ψηφιακού μάρκετινγκ με έμφαση στις οικολογικές και πολιτιστικές αξίες και όχι στα επιθετικά κίνητρα.

Συμπέρασμα: Ο τουρισμός μπορεί να αποτελέσει ισχυρό και βιώσιμο μοχλό ανάπτυξης για τη Γουιάνα και οι κατάλληλα ρυθμιζόμενες μορφές ψυχαγωγίας μπορούν να καταστούν ενισχυτής των ξενοδοχειακών και αστικών οικονομιών. Ο συνδυασμός προσεγγίσεων ESG, προβλέψιμων κανόνων και επενδύσεων σε ανθρώπινο κεφάλαιο θα επιτρέψει στη χώρα να αυξήσει τα έσοδα, να προστατεύσει τη φύση και να εξασφαλίσει ομοιόμορφη περιφερειακή ανάπτυξη.