Καζίνο ως τόπος δράματος και κάθαρσης στον κινηματογράφο

Εισαγωγή: γιατί η κάθαρση αγαπά το πράσινο ύφασμα

Ο Catharsis δεν είναι απλά ένα σωρό συναισθήματα, αλλά μια απαλλαγή μετά από μια σωστά συλλεγμένη ένταση. Τα καζίνο είναι ιδανικά για ένα τέτοιο δράμα: υπάρχουν αυστηροί κανόνες, ορατό στοίχημα, μη αναστρέψιμη οριστικοποίηση και μια δημόσια άποψη ότι τόσο οι δικαστές όσο και οι αποπλανητές. Σε αυτό το «ενυδρείο» από το φως και την κάμερα, ο θεατής κατανοεί αμέσως τι διακυβεύεται, και η παύση πριν η απόφαση γίνει πιο δυνατή από τη μουσική.

1) Τελετουργικό θέατρο: πώς η τάξη γεννά δράμα

Τα καζίνο είναι τελετουργικά: «στοιχήματα φτιαγμένα», διανομή ανά ώρα, «όχι άλλα στοιχήματα», αναμέτρηση. Το τελετουργικό είναι ο μετρονόμος της σκηνής. Ο σκηνοθέτης αλλάζει ελαφρώς το ρυθμό (μακρά παύση του ντίλερ, ξαφνική κραυγή, καθυστέρηση της κάμερας στο χέρι) - και η ένταση εκτοξεύεται.

Επίδραση: Η αυστηρή μορφή καθιστά τη διαταραχή σωματικά ευδιάκριτη. τη στιγμή της αποτυχίας, ο θεατής βιώνει αυτό το πολύ καθαρό κύμα - κάθαρση.

2) Ασυμμετρία πληροφοριών - παλμός αναμονής

Δεν βλέπουμε τα πάντα στο πόκερ, η κάρτα του ντίλερ είναι κρυμμένη σε μπλάκτζακ, η μοίρα πετάει σε έναν κύκλο στη ρουλέτα. Η δοσολογία της γνώσης είναι το κύριο εργαλείο του διευθυντή:

έδειξε ένα κλειστό φύλλο - και ο θεατής «παίζει» τη σκηνή στο κεφάλι του·
«ξέχασε» τη μουσική στα τελευταία δευτερόλεπτα - μπορείτε να ακούσετε την αναπνοή?
έριξε το βλέμμα της κάμερας στον παρατηρητή στο «μάτι του Θεού» - και το προσωπικό στοίχημα μετατρέπεται στην αυλή της δημόσιας αίθουσας.
Ο Catharsis εμφανίζεται όταν το στοιχείο συμπίπτει με την επίλυση της ηθικής ή του συναισθήματος: ο ήρωας καλεί όχι μόνο την τράπεζα, αλλά και την αλήθεια για τον εαυτό του.

3) Η τιμή του στοιχήματος: το χρήμα ως μεταφορά για τον εαυτό του

Στις καλύτερες σκηνές, το στοίχημα δεν είναι χρηματικό, αλλά υπαρξιακό: φήμη, αγάπη, ελευθερία, η ευκαιρία να εξιλεωθεί στο παρελθόν.

Αν ο ήρωας βάζει μόνο τσιπ, ο τελικός είναι η λογιστική.

Αν ο ήρωας βγάζει νόημα, το τέλος είναι μια δραματική λάμψη: δάκρυα, γέλια, σιωπή, μερικές φορές - κενό, που είναι πιο ειλικρινές από χειροκροτήματα.

4) Ήχος και σιωπή: η κάθαρση ακούγεται πριν εμφανιστεί

Το βουητό της αίθουσας, το κλικ των τσιπ, το τρίχωμα της σχισμής και... αιφνίδια σιωπή πριν από την αποσύνθεση. Μια δυνατή σκηνή συχνά «μηδενίζει» τη μουσική και αφήνει απτικούς ήχους: ένα θρόισμα μιας κάρτας, ένα χτύπημα μιας μπάλας σε μια τρύπα, μια μικρή ανάσα. Παραδόξως, είναι η σιωπή που επιτρέπει στον θεατή να ζήσει σωματικά το denouement - η κάθαρση γίνεται σωματική.

5) Οπτική ελέγχου: κοντινά μάτια και μάτια στον ουρανό

Κοντινά χέρια, μάτια, ιδρώτας στο ναό - οικειότητα της επιλογής. Η απότομη απόκλιση της κάμερας «up» είναι μια υπενθύμιση: το σύστημα βλέπει. Η αντίθεση αυτών των δύο γωνιών εξισώνει την προσωπική απόφαση και εξουσία, και η κάθαρση γεννιέται από τη σύγκρουση του «Ι» και της «πόλης».

6) Τρία αρχέτυπα που οδηγούν σε καθαρισμό

Επόπτης (διαχειριστής, επαγγελματίας). Αψίδα: Από την πίστη στη διαδικασία μέχρι την αποδοχή της ανθρώπινης αστάθειας. Κάθαρση - στην αναγνώριση των ορίων ελέγχου.

Χάος (εκτελεστής, παράνομος, απατεώνας). Αψίδα: από την παραβίαση των κανόνων μέχρι την αντιμετώπιση του κόστους της αναρχίας. Κάθαρση - σε έναν υπολογισμό ή μια σπάνια πράξη ελέους.

Μούσα/βιτρίνα (χάρισμα, αντικείμενο επιθυμίας). Αψίδα: από την εξωτερική ευφυΐα στην έκθεση κενού ή στην επιλογή υποκειμενικότητας. Κάθαρση - στην αφαίρεση της μάσκας.

7) Γενετική μηχανική της κάθαρσης

Ληστεία (απάτη/ληστεία).

Κάθαρση - σε μια «καθαρή έξοδο» ή σε μια όμορφη αποτυχία, όπου η φιλία αποδεικνύεται πιο ακριβή από τη λεία. Το τελετουργικό είναι έξυπνα σπασμένο, ο θεατής βιώνει χαρά από τα μαθηματικά του σχεδίου.

Δράμα εθισμού.

Ο Catharsis είναι πικρός: ο ήρωας «βλέπει τον εαυτό του» στο σημείο της μη επιστροφής. Δεν υπάρχει μουσική, η κάμερα είναι ειλικρινής. Ο Ντετέντε δεν κερδίζει, αλλά αναγνωρίζει την ήττα ως ευκαιρία να επιστρέψει στον εαυτό του (ή στην αδυναμία της).

Δράμα παραγωγής καζίνο.

Η κάθαρση είναι ψυχρή: το σύστημα κερδίζει ή μεταδίδει την ανθρωπότητα. Η αλήθεια της διαδικασίας είναι σημαντική: όταν ο θεατής κατανοεί πώς λειτουργούν τα πάντα, οι αποφάσεις που λαμβάνονται προκαλούν καθαρισμό μέσω της σαφήνειας.

Ρομαντική γραμμή/μελόδραμα.

Κάθαρση - επιλέγοντας «εσύ» αντί για «τράπεζα»: ο ήρωας σπάει την εξάρτηση από την τύχη. Ο τελικός φαίνεται να είναι «μικρός», αλλά ηθικά - μεγάλος.

8) Ανατομία μιας τέλειας σκηνής (Catharsis Constructor)

1. Στοίχημα με την τιμή: προσδιορίστε ότι ο ήρωας κινδυνεύει επιπλέον του χρήματος.

2. Το τελετουργικό έχει οριστεί: ο θεατής κατανοεί τους κανόνες και το ρυθμό.

3. Πληροφορίες σε δόση: ένα άγνωστο είναι κρίσιμης σημασίας.

4. Αλλαγή γωνιών: το δέρμα του ήρωα ↔ «μάτι στον ουρανό».

5. Αντίστροφη μέτρηση: βλέπουμε τη στιγμή της μη αναστρεψιμότητας (ταλάντευση του χεριού του εμπόρου, ρολό των ζάρια, «τα στοιχήματα είναι κλειστά»).

6. Σιωπή: αναδείξτε τη μουσική, αφήστε την ανάσα/το θόρυβο της αίθουσας.

7. Denouement με συνέπεια: το αποτέλεσμα αλλάζει την πορεία της ζωής, και όχι μόνο την ισορροπία των τσιπ.

8. Πλαίσιο ηχώ: σύντομο οπτικό αποτέλεσμα (γυαλιά στο τραπέζι, άδεια καρέκλα, κοιτάζοντας στον καθρέφτη/στο νερό των συντριβανιών).

9) Ψυχολογία προβολής: γιατί μας «καθαρίζει» η σκηνή του καζίνο

Διαφάνεια των κανόνων - επενδύουμε γρήγορα στο αποτέλεσμα.

Η χρονική συμπίεση - δευτερόλεπτα είναι ίση με τη μοίρα, ο εγκέφαλος εστιάζει.

Κοινωνικός καθρέφτης - η αίθουσα «κοιτάζει» μαζί μας, η ενσυναίσθηση πολλαπλασιάζεται.

Η εμπειρία της επιλογής - όλοι βίωσαν τη «διανομή» τους στη ζωή, η σκηνή αντηχεί βιογραφικά.

10) Συχνά λάθη που σκοτώνουν την κάθαρση

Κάντε ένα στοίχημα «για τα χρήματα» χωρίς ανθρώπινο τίμημα.

Εξηγήστε τα μαθηματικά - είναι πιο σημαντικό για τον θεατή να νιώθει ρίσκο παρά να κάνει εξετάσεις πιθανοτήτων.

Υπερφόρτωση της μουσικής - η ορχήστρα δεν πρέπει να «αποφασίζει» για τον θεατή.

Μην δείξετε τις συνέπειες - αν δεν έχει αλλάξει τίποτα, δεν θα υπάρξει κάθαρση.

Σπάζοντας το τελετουργικό χωρίς νόημα - χάος για χάρη του χάους υποτιμά το γεγονός.

11) Μίνι περίπτωση: «μικρή» κάθαρση που λειτουργεί πιο σκληρά από «μεγάλη»

Ένας επαγγελματίας ήρωας στο κόκκινο, μπροστά - "τέλειο σημείο. "Διπλώνει ένα δυνατό χέρι και φεύγει από την αίθουσα. Όχι φανφάρα. Γιατί καθαρίζει

Στοίχημα - εγώ εναντίον πειθαρχίας.

Το τελετουργικό διατηρείται, αλλά η «κινηματογραφική» συνήθεια μιας ηρωικής κλήσης σπάει.

Η συνέπεια είναι μια σωζόμενη ζωή/στάση/διαδρομή.

Ο Catharsis δεν γεννιέται από τη νίκη, αλλά από την επιλογή να είσαι ο εαυτός σου.

12) Κατάλογος ελέγχου για σεναριογράφο και σκηνοθέτη

Πού είναι το άτομο με αυτόν τον ρυθμό

Τι τελετουργικό δείχνω - και πού το σπάω ουσιαστικά
Τι δεν ξέρει ο θεατής, αλλά θέλει να μάθει στο φινάλε
Είμαι έτοιμος να αφαιρέσω τη μουσική και να υπομείνω τη σιωπή
Ποια λεπτομέρεια (γυαλιά, τσιπ, ήχος) θα γίνει «πλαίσιο ηχώ»
Πώς θα ξαναγράψει το αποτέλεσμα την πορεία των ηρώων

Συμπέρασμα: η κάθαρση είναι η εντιμότητα της απόφασης

Τα καζίνο ταινιών είναι το τέλειο εργαστήριο επιλογής. Εδώ μπορείτε να δείτε το στοίχημα, μπορείτε να ακούσετε την καρδιά και αναπόφευκτα τον κανόνα "τελευταίο κλικ - αυτό είναι όλο. "Η κάθαρση δεν προέρχεται από μια θαυματουργή κάρτα ή από πυροτεχνήματα σε συντριβάνια, αλλά από έντιμες συνέπειες: ο ήρωας πληρώνει ή δραπετεύει, το σύστημα τιμωρεί ή αφήνει να φύγει, η αγάπη νικάει την τύχη ή αναγνωρίζει τη δύναμή του. Και κάθε φορά που ο θεατής βγαίνει καθαρότερος - γιατί για ένα δευτερόλεπτο βλέπει ποιος θέλει να είναι τη στιγμή του στοιχήματος του.