Ενθουσιασμός στην αρχαία Κίνα: η γέννηση τυχερών αγώνων

Εισαγωγή: Γιατί η Κίνα είναι το «λίκνο» των μορφών παιχνιδιών

Η ιστορία του ενθουσιασμού στην Κίνα δεν είναι μόνο οι αρθρώσεις και τα χαρτιά. Πρόκειται για μια συγχώνευση χειροτεχνιών (οστών, μπαμπού, μεταξιού), αστικής αναψυχής, θρησκευτικών και φιλοσοφικών συζητήσεων και των οικονομικών αναγκών του κράτους. Πολλές από τις συνήθεις μορφές μας - ντόμινο, χαρτιά, κλήρωση λαχειοφόρων αγορών - έλαβαν πρόωρες μορφές εδώ, και στη συνέχεια «ταξίδεψαν» κατά μήκος των εμπορικών οδών προς την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη.

Πρώιμες μορφές τύχης: από οστά σε ντόμινο

Οστά και παρτίδα. Σε αρχαιολογικά συγκροτήματα της εποχής Ζου Χαν, υπάρχουν οστά και ξύλινες ράβδους με σημάδια - οι προκάτοχοι των ζάρια και των παρτίδων. Χρησιμοποιήθηκαν σε τυχερά παιχνίδια.

Domino και λογική «σημείου». Τα κινέζικα ντόμινο παίρνουν μορφή κατά τη διάρκεια της περιόδου του τραγουδιού: ζεύγη «pips» στις πλάκες αναπαράγουν τη συνδυαστική ρίψη δύο οστών. Αυτά τα σύνολα χρησιμοποιήθηκαν τόσο ως πνευματική διασκέδαση όσο και ως βάση για στοιχήματα σε τσαγιές και πανδοχεία.

Κινεζικοί χάρτες: από «φύλλα» έως καταστρώματα

Παιχνίδια «φύλλων» (葉子戲). Ήδη στο Tan Song, καταγράφονται παιχνίδια με «φύλλα» - ορθογώνιες λωρίδες από χαρτί/μετάξι με πινακίδες και στίχους. Συνδύαζαν λογοτεχνικό έργο και ενθουσιασμό: πίσω από την ποιητική μορφή ήταν τα μαθηματικά της κατανομής της αρχαιότητας.

Heyday υπό τον Σονγκ και τον Γιουάν. Εμφανίζονται καταστρώματα συστημάτων με κοστούμια και τάξεις. Οι κινεζικοί χάρτες επηρεάζουν τις κορεατικές/ιαπωνικές παραδόσεις, και μέσω του Δρόμου του Μεταξιού, της Μέσης Ανατολής και των Ευρωπαϊκών πρακτικών. Η οπτική γλώσσα (τελείες, χαρακτηριστικά, ιερογλυφικά) θέτει τα θεμέλια για «αφηρημένες» στολές που δεν συνδέονται με εμβλήματα.

Loteria, «εισιτήρια πουλιών» και μύθοι για το Μεγάλο Τείχος

Σάρωση πόλεων. Στις λιμενικές περιοχές του νότου, προκύπτουν παιχνίδια λαχειοφόρων αγορών, όπου μαντεύονται ιερογλυφικά/σύμβολα. Τα «λευκά εισιτήρια περιστεριών» (白鴿票 κοινώς «εισιτήρια πτηνών») είναι διαδεδομένα, με το ψευδώνυμο αυτό λόγω των περιστεριών των αγγελιοφόρων.

Κρατικό συμφέρον. Σε διαφορετικές εποχές, οι αρχές είτε απαγόρευσαν είτε βασίζονταν σε ελεγχόμενες κληρώσεις για να αναπληρώσουν το δημόσιο ταμείο και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Μια σημαντική ανάλυση του μύθου. Η δημοφιλής πλοκή που χρηματοδότησε το «Κινέζικο keno» την κατασκευή του Μεγάλου Τείχους της Κίνας αναφέρεται σε ύστερους θρύλους. Οι ιστορικοί τονίζουν: η σύνδεση μεταξύ συγκεκριμένων κληρώσεων και η κατασκευή του τοίχου στην αρχαιότητα δεν τεκμηριώνεται. Είναι ορθότερο να γίνεται λόγος για περιοδικές προσπάθειες των αρχών να χρησιμοποιούν τέλη λαχειοφόρων αγορών για αστικές ανάγκες και υποδομές.

Χώροι παιχνιδιού: Από τα δάκρυα στα μπουρδέλα

Teahouses, πανδοχεία, νυχτερινές αγορές. Η ζωή της πόλης γύριζε εδώ και εμφανίστηκαν «γωνίες της τύχης»: ντόμινο, κόκκαλα, πάρτι καρτών.

Μπουρδέλα και "σουίτα υπηρεσιών. "Στο κατώφλι της ευχαρίστησης, ο ενθουσιασμός πήγε σε ένα πακέτο με μουσική, επιτραπέζια παιχνίδια, ποίηση. Οι αίθουσες τυχερών παιχνιδιών επιδίωξαν «νομιμότητα» μέσω συνεισφορών σε αξιωματούχους και τοπικούς κανόνες αξιοπρέπειας.

Περιφέρεια και εκθέσεις. Στις αγροτικές ευκαιρίες - απλό λόττο, ρίχνει, μαντέψτε το σύμβολο? τα ποσοστά είναι μικρά, αλλά ο μαζικός χαρακτήρας είναι τεράστιος.

Φιλοσοφία και Ηθικότητα: Κομφούκιος, Λεγκιστές και Βουδιστές

Ρήτρα κομφουκιανής. Οι κομφουκιανοί ήταν ύποπτοι για ενθουσιασμό ως κίνδυνος αποσύνθεσης του «li» (κανόνες συμπεριφοράς) και σπατάλης χρόνου, αλλά επέτρεψαν ψυχαγωγία που δεν κατέστρεψε το χρέος και την οικογένεια.

Legism (fa-jia). Οι νομικοί σκέφτηκαν ρεαλιστικά: όχι την ηθική, αλλά τον έλεγχο και την τιμωρία. Εάν το παιχνίδι προκαλεί διαταραχή - απαγόρευση. εάν η τάξη και ο φόρος είναι ανεκτικοί.

Βουδιστική οπτική. Ο ενθουσιασμός συνδεόταν με στοργή και ταλαιπωρία. Στα τσάρτερ του μοναστηριού υπάρχουν απαγορεύσεις για τους μοναχούς, αλλά μεταξύ των λαϊκών ο Βουδισμός συνυπήρχε με το «εορταστικό παιχνίδι», ειδικά την Πρωτοχρονιά.

Νομοθεσία και ρύθμιση: εκκρεμές απαγορεύσεων και αδειών

Εκκρεμείς εποχές. Περίοδοι σκληρών διαταγμάτων (ο αγώνας ενάντια στην τοκογλυφία, το έγκλημα) αντικαταστάθηκαν από «παράθυρα ανοχής» όταν οι πόλεις εισέπραξαν τέλη από τα θηράματα.

Τοπικοί κανόνες. Συχνά τα πάντα αποφασίζονταν από έναν υπάλληλο της κομητείας: κάπου ντόμινο - ένα πολιτιστικό παιχνίδι χωρίς στοιχήματα, κάπου - ένα αντικείμενο φορολόγησης.

Κοινωνικές επιπτώσεις. Όταν η αύξηση των χρεών και των ενεχύρων περιουσιακών στοιχείων βγήκε εκτός ελέγχου, οι απαγορεύσεις έγιναν αυστηρότερες. με ομαλοποίηση - νομιμοποίηση και πάλι, υπό τον έλεγχο.

Πολιτιστικό αποτύπωμα: λογοτεχνία, παροιμίες, διακοπές

Λογοτεχνία. Στο «Shui hu zhuan» («River Backwaters»), υπάρχουν σκηνές από σπίτια τυχερών παιχνιδιών. στα αστικά μυθιστορήματα του Μινγκ-Τσινγκ, το παιχνίδι είναι φόντο ηθικής και απάτης.

Παροιμίες και ιερογλυφικά καλής τύχης. σετ διακοσμημένων καρτών (福, 財). Τα λόγια προειδοποιούσαν: «Μικρό κέρδος - για τη φιλία, μεγάλο - για την εχθρότητα».

Διακοπές και τελετές. Την Πρωτοχρονιά, οι οικογένειες έπαιζαν για συμβολικά στοιχήματα - «προσκαλώντας καλή τύχη» στο σπίτι. Ο ενθουσιασμός εδώ είναι το κοινωνικό τσιμέντο, όχι ο δρόμος προς τον εμπλουτισμό.

Αριθμοί, πιθανότητα και «λαϊκά μαθηματικά»

Ακόμα και χωρίς τυπική θεωρία πιθανοτήτων, οι παίκτες συσσώρευαν εμπειρικά μοτίβα:

Σειρά και βαθμολογία. Στα ντόμινο και τα φύλλα, ο αριθμός των συνδυασμών που έπεσαν, η «μνήμη» του καταστρώματος είναι δημοφιλής.
Φαινόμενο πλήθους. Το ποσοστό του ομίλου συχνά θεωρούνταν ως «ασφάλιση κινδύνου», αν και μαθηματικά η προσδοκία δεν άλλαξε.
Οικιακό πλεονέκτημα. Οι ιδιοκτήτες σπιτιών εισήγαγαν «προμήθεια», ή κανόνες που άλλαξαν την ισορροπία - μια πρώιμη μορφή της «άκρης του σπιτιού».

Από την αρχαιότητα στη νεωτερικότητα: αυτό που έδωσε η Κίνα στον κόσμο των παιχνιδιών

Υλικά και σχεδιασμός. Τα μπαμπού, τα οστά, το μετάξι και το χαρτί δημιούργησαν ελαφρά, φθηνά, αναπαραγώγιμα μέσα παιχνιδιών.

Συνδυαστική. Κινεζικά σύνολα ντόμινο και κάρτες ενοποιημένες ιεραρχίες και κοστούμια - η βάση για την παγκόσμια τυποποίηση.

Οργάνωση αναψυχής. Τα σπίτια τσαγιού, οι κήποι, οι ψυχαγωγικές περιοχές είναι το πρωτότυπο της βιομηχανίας «ελαφρού ελεύθερου χρόνου» με κανόνες, εποπτεία και «γεμάτη» εμπειρία.

Χρονολογία (απλουστευμένη)

Zhou-Han: ράβδοι/οστά, παρτίδα· καλή τύχη πρωτοπαιχνίδια παράλληλα με θεϊκές πρακτικές.

Tang-Song: παιχνίδια «leaf», πρώιμες κάρτες. σχεδιασμός αστικών μορφών αναψυχής.

Yuan-Ming-Qing: Μαζεύοντας ντόμινο και κάρτες. τοπικά λαχεία/κληρώσεις· κύκλοι απαγόρευσης/αδειοδότησης.

Late Qing: «εισιτήρια πτηνών» στα νότια λιμάνια. τα πρώτα βιώσιμα μοντέλα κοινοτικών τελών μέσω λοταριών.

Μύθοι και ακρίβεια ερμηνειών

"Ο Κενό έχτισε το Τείχος. "Ένας όμορφος θρύλος, αλλά δεν υπάρχει ιστορική επιβεβαίωση.

"Ο ενθουσιασμός ήταν πάντα απαγορευμένος στην Κίνα. "Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια πολιτική που μοιάζει με κύμα: από σκληρά διατάγματα έως ρεαλιστική ανοχή με φόρους.

"Οι κάρτες προέρχονταν από την Ευρώπη. "Αντιθέτως: Τα κινεζικά "φύλλα" και τα καταστρώματα είναι μία από τις πηγές της παγκόσμιας παράδοσης καρτών.

Γλωσσάριο

Domino (骨牌/牌九): σύνολο πλακών με τελείες - συνδυασμός δύο οστών.

Παιχνίδια «φύλλα» (葉子戲): έντυπα πρώιμης κάρτας σε χαρτί/μετάξι.

«Εισιτήρια πτηνών» (白鴿票): το τοπικό λαχείο ζωγραφίζει με ταχυδρομικά «περιστέρια».

Λιούμπο (六博): αρχαίο επιτραπέζιο παιχνίδι. όχι πάντα τα τυχερά παιχνίδια, αλλά ένα σημαντικό πολιτιστικό υπόβαθρο της κουλτούρας των τυχερών παιχνιδιών.

Συμπέρασμα: Κινεζικός ενθουσιασμός ως σχολή κοινωνικής μηχανικής

Τα αρχαία κινέζικα παιχνίδια είναι ένα εργαστήριο για το πώς η κοινωνία εξημερώνει την τύχη: θέτει τους κανόνες, μετρά τον κίνδυνο, πλαισιώνει το παιχνίδι με ηθική και γιορτή, και το κράτος με φορολογία και εποπτεία. Από τις μπάρες των οστών μέχρι τις στολές των καρτών, από τις τσαγιές μέχρι τα λαχεία - εδώ αναπτύχθηκε η γλώσσα της τύχης, κατανοητή στον κόσμο σήμερα.

Για περαιτέρω ανάγνωση στην ιστοσελίδα σας

Εξέλιξη των κινεζικών καρτών αναπαραγωγής: κοστούμια, τάξεις, εξαγωγικές παραδόσεις

Domino και συνδυαστική: γιατί οι «pips» κατέκτησαν πόλεις

Λαχεία και αστικά οικονομικά: Πώς η λοταρία έγινε εργαλείο διαχείρισης

Από τον μύθο στην πραγματικότητα: πώς να ξεχωρίσετε τους θρύλους του παιχνιδιού από την πραγματική ιστορία