Ιστορία των αιθουσών τυχερών παιχνιδιών του XIX αιώνα

Εισαγωγή: Η ηλικία στην οποία το παιχνίδι βρήκε σπίτι

Ο 19ος αιώνας κατέστησε το παιχνίδι υποδομή αναψυχής. Ξενοδοχεία και θέρετρα μετατράπηκαν σε κουρουάζ με ορχήστρα και αίθουσες, πόλεις - σε ένα δίκτυο συλλόγων, ποταμών - στην τροχιά των ατμόπλοιων-καζίνο, και σύνορα - στη γραμμή των δικαιοδοσιών. Το παιχνίδι έχει γίνει μέρος της τουριστικής οικονομίας, μια επίδειξη πολυτέλειας και μια πλατφόρμα διεθνούς επικοινωνίας.

Αρχιτεκτονική και σκηνή: πώς έμοιαζε μια «τυπική» αίθουσα

Κρατικές αίθουσες. Υψηλές οροφές, κιονοστοιχίες, πολυέλαιοι (πρώτο αέριο, έπειτα ηλεκτρικό), κάτοπτρα, παρκέτα και χαλιά.

Ζώνες. Μια μεγάλη αίθουσα ρουλέτας/μπακαράτ, «δωμάτια σιωπής» για τα χαρτιά (whist, ferrarol, αργότερα - γέφυρα), αίθουσα ανάγνωσης και μπουφέ.

Υφάσματα και έπιπλα. Βαριά τραπέζια σε σκαλιστά πόδια, πράσινο ύφασμα, μαλακές πλευρές, αναπηρικά καροτσάκια, ξεχωριστοί μετρητές και «κιβώτια σταγονιδίων».

Ορχήστρα και γκαλερί με τα πόδια. Η μουσική έθεσε το ρυθμό της βραδιάς? βεράντες και πεζοδρόμια προσέλκυσαν ένα κοινό που δεν έπαιζε - ήταν ένα θέατρο αξιοπρέπειας, όπου το παιχνίδι είναι μόνο μέρος της παράστασης.

Φως και τεχνολογία: από το φυσικό αέριο στην ηλεκτρική ενέργεια

Ο φωτισμός αερίου αύξησε τη βραδινή διάρκεια ζωής των αιθουσών και επέτρεψε την επέκταση των ωρών λειτουργίας.

Η ηλεκτρική ενέργεια (το τέλος του αιώνα) έδωσε την επίδραση των λαμπερών παραθύρων και τραπεζιών καταστημάτων, βελτίωσε την ορατότητα των στοιχημάτων και το έργο του «οφθαλμού στον ουρανό» - παρατηρητές στις γκαλερί.

Απογραφή. Βελτιωμένα καταστρώματα, ψαλίδες για διάφορα καταστρώματα σε παιχνίδια καρτών, ακριβείς τροχούς ρουλέτας των ευρωπαίων πλοιάρχων, χοάνες μετρητών και χρηματοκιβώτια.

Γεωγραφία: πού έπαιζαν και γιατί

Γερμανικά και Γαλλικά θέρετρα

Baden-Baden, Wiesbaden, Ems - Kurhaus σε μεταλλικά ελατήρια. Το απόγευμα - θεραπεία και βόλτες, το βράδυ - ρουλέτα και baccarat. Τα έσοδα από το παιχνίδι χρηματοδοτήθηκαν από την ορχήστρα, τα πάρκα, τις γέφυρες - το παιχνίδι είναι σαν την ψυχαγωγία + την αστική υποδομή.

Μόντε Κάρλο

Στα μέσα του αιώνα, το πριγκιπάτο στοιχημάτιζε σε ένα «παλάτι ενθουσιασμού»: ένα μηδέν στη ρουλέτα, αυστηρές διαδικασίες, μια όπερα, ξενοδοχεία - το πρότυπο του οικοσυστήματος του θέρετρου, όπου το καζίνο είναι άγκυρα.

Λονδίνο και Παρίσι

Λέσχες του Λονδίνου - κλειστά, με μέλη και συστάσεις· το παιχνίδι αποτελεί μέρος του κώδικα του κυρίου (σφυρίχτρα, κίνδυνος, αργότερα μπακαράτ).

Παρίσι - παιχνίδια για σαλόνια και ιδιωτικές κατοικίες, περιοδικά κύματα απαγορεύσεων και συγκινήσεων· λαμπρές εποχές προσέλκυσαν αλλοδαπούς.

ΗΠΑ: Μισισιπή και Σύνορα

Ατμόπλοια ποταμού με χάρτη/σαλούν φάραο, σαλούν από τη Νέα Ορλεάνη μέχρι το Σαν Φρανσίσκο. Εδώ σχηματίζεται η εικόνα ενός επαγγελματία εμπόρου, εμφανίζονται οι «καθαρές» διαδικασίες και η αντιμετώπιση της εξαπάτησης.

Ρωσία

Λέσχες Πετρούπολης και Μόσχας (Noble, αγγλικές λέσχες): ρουλέτα, φαραώ, whist; αυστηρός κώδικας ενδυμασίας, βιβλία χρεών, φιλανθρωπικές βραδιές - παίζοντας ως μέρος της κοινωνικής περιόδου.

Παιχνίδια και τα οικονομικά τους

Ρουλέτα. Ευρωπαϊκό μοντέλο με ένα μηδέν στα θέρετρα (μικρότερο περιθώριο, υψηλότερη εισροή επισκεπτών), διπλό μηδέν στις ΗΠΑ (υψηλότερο περιθώριο). Το τελετουργικό των πληρωμών, το «κομμάτι» των διαφημιζόμενων τιμών στην Ευρώπη.

Baccarat/chemin de fer. Αισθητική μεγάλων τσιπ και σύντομων λύσεων. η προμήθεια της τράπεζας αποτελεί διαφανή πηγή εσόδων.

Φαραώ (Faro). Ταχύς ρυθμός, κατανοητές τιμές - αγαπημένο σαλούν και σπαθί μέχρι το τέλος του αιώνα. το θέμα της εξαπάτησης.

Whist → γέφυρα. «Έξυπνο» παιχνίδι καρτών για σαλόνια. τα ποσοστά είναι μέτρια, η κατάσταση είναι υψηλή.

Οστά/κίνδυνος, χάλια. Στα σύνορα - θορυβώδεις αίθουσες και άμεση διασπορά. στην Ευρώπη - μάλλον σπανιότητα.

Πρώιμο πόκερ. Στις ΗΠΑ - κλήρωση και αγέλη? Μέχρι το τέλος του αιώνα, εδραιώθηκε ως ένα αμερικανικό στυλ αναπαραγωγής πληροφοριών και μπλόφας.

Περιθώριο και ρυθμός. Το σπίτι κερδίζει με ενσωματωμένο πλεονέκτημα (ρουλέτα, μπακαράτ), «τράπεζα «/προμήθεια, ή χρόνο/ανάγλυφο στα δωμάτια καρτών. Όσο γρηγορότερες είναι οι διανομές, τόσο υψηλότερος είναι ο κύκλος εργασιών με το ίδιο περιθώριο.

Εθιμοτυπία, ρόλοι και ακροατήριο

Κώδικας ενδυμασίας και τρόποι. Fracas και κρινολίνες στην Ευρώπη· γιλέκα, μανταρίνια και καπέλα - σε αμερικανικά σαλούν.

Γυναικείο κοινό. Στα θέρετρα - ενεργοί συμμετέχοντες σε baccarat/ρουλέτα; στα βρετανικά σωματεία, η πρόσβαση είναι περιορισμένη, αλλά στα σαλόνια του Παρισιού, οι οικοδέσποινες ηγούνται του ρυθμού των βραδιών.

Αλλοδαποί και εποχικότητα. Τα θέρετρα ζούσαν «εποχιακά»: η θερινή εισροή ευγενών και η αστική τάξη - κορυφαίες τράπεζες και μπάλες.

Ασφάλεια και «δίκαιη σκηνή»

Προβολή γκαλερί και "αφεντικά λάκκων. "Οι παρατηρητές έλεγχαν τους κρουπιέρηδες και τους παίκτες.

Αλλαγές καταστρώματος και διαδικαστικός χαρακτήρας. Ανακοινώσεις προσφοράς, δείκτες, γραμμές, απαγόρευση «string betas».

Μέτρα κατά της εξαπάτησης. Καταπολέμηση σημασμένων καρτών, καμπύλες γωνίες, «κολλώδη δάχτυλα», αντικατάσταση τσιπ. κάτοπτρα και φωτισμός ως τεχνολογία διαφάνειας.

Διαφήμιση και δημόσιες σχέσεις

Αφίσες και ταξιδιωτικοί οδηγοί. Τα θέρετρα διαφήμιζαν «αέρα, μουσική και παιχνίδι» ως πακέτο.

Κοσμικές χρονικές εφημερίδες. Νίκες, σκάνδαλα, φιλανθρωπικές κυκλοφορίες - ελεύθερες δημόσιες σχέσεις.

Εμφάνιση εφέ. Η νίκη «με ορατή απόδοση» είναι η καλύτερη διαφήμιση. η ορχήστρα παίζει, το πλήθος μαζεύεται.

Ο νόμος και το εκκρεμές της ηθικής

Αδειοδότηση και μονοπώλια. Η πόλη/πριγκιπάτο ελέγχει τις ώρες λειτουργίας, τον κατάλογο των παιχνιδιών, το μερίδιο του εισοδήματος.

Κύματα απαγορεύσεων. Ηθικές εκστρατείες κλείνουν παιχνίδια στο σπίτι ή κόβουν μορφές. η βιομηχανία μεταναστεύει σε γειτονικές δικαιοδοσίες ή πηγαίνει σε κλαμπ.

Φιλανθρωπία και "κοινωνική έκθεση. "Μέρος του εισοδήματος - για πάρκα, φωτισμό, νοσοκομεία· Αυτό μετριάζει την κριτική και νομιμοποιεί το παιχνίδι ως «μηχανισμό του κοινού καλού».

Θέρετρο και οικονομία της πόλης

Πολλαπλασιαστής. Το καζίνο τραβά ξενοδοχεία, εστιατόρια, καταστήματα, θέατρα, μεταφορές.

Θέσεις εργασίας. Κρουπιέρες, ταμίες, μουσικοί, ανθοπωλεία, ράφτες, άμαξες → ένα ολόκληρο οικοσύστημα.

Επενδύσεις. Τα κέρδη του Κουρχάους πήγαν σε αναχώματα, κήπους, προγράμματα συναυλιών - το παιχνίδι έχτισε την πόλη.

Σκάνδαλα και θρύλοι

Χρέη και μονομαχίες. Συγκρούσεις για ισχυρισμούς εξαπάτησης. «μη πληρωμή» - κοινωνικός θάνατος.

Brownie "bayas. "Υποψίες για ανέντιμους τροχούς, έρευνες, δημόσιες επιθεωρήσεις - η γέννηση μιας νοοτροπίας ελέγχου.

Απώλειες αστέρων. Τα ονόματα των διάσημων καλεσμένων έγιναν μύθοι - «προειδοποίηση και ελκυστική ιστορία» ταυτόχρονα.

Μετάβαση στη σύγχρονη: τι απομένει στον XX αιώνα

Επιτραπέζια και υφασμάτινα πρότυπα, ο ρόλος των αφεντικών, και η κάμερα ως διάδοχος της γκαλερί.

Τουριστικό προϊόν «θέρετρο + καζίνο» (Μόντε Κάρλο ως πρότυπο).

Κώδικας εθιμοτυπίας: κώδικας ενδυμασίας, τελετουργικό στοιχημάτων, έγκαιρη πληρωμή - εξακολουθεί να αποτελεί τον πυρήνα της «ειλικρινούς σκηνής».

Χρονολογία (απλουστευμένη)

Αρχές του 19ου αιώνα: Kurhaus of Central Europe σαλόνια του Παρισιού και του Λονδίνου.

Μέσα του αιώνα: Η άνοδος των αμερικανικών αιθουσών τυχερών παιχνιδιών. Ο Φαραώ γίνεται ισχυρότερος, πρώιμο πόκερ. φωτισμός αερίου.

Δεύτερο μισό του αιώνα: Μόντε Κάρλο ως αναφορά; ηλεκτρική ενέργεια· δημιουργία του επαγγέλματος των κρουπιέρων και των αφεντικών των λάκκων.

Το τέλος του αιώνα: τυποποίηση των διαδικασιών, διεθνής τουρισμός, τα πρώτα οιονεί μονοπώλια και σκληρές άδειες.

Γλωσσάριο

Το Κουρχάους είναι θέρετρο με αίθουσες, ορχήστρα και καζίνο.

Αφεντικό πιτ - ανώτερο σε τραπέζια και προσωπικό σαλόνι.

Το Φάρο είναι τραπεζικό παιχνίδι υψηλής ταχύτητας του 19ου αιώνα.

Ο έλεγχος της φήμης είναι μια απερίφραστη πειθαρχία πληρωμής αριστοκρατικών συλλόγων.

Προκατάληψη τροχού - στρεβλές πιθανότητες λόγω ελαττώματος ρουλέτας/φθοράς.

Συμπέρασμα: ο αιώνας που έκανε το παιχνίδι δημόσιο και επαγγελματικό

Ο 19ος αιώνας μετέτρεψε το παιχνίδι από ιδιωτική διασκέδαση σε μια αστική και θέρετρο βιομηχανία με αρχιτεκτονική, μουσική, εθιμοτυπία και ρύθμιση. Εδώ γεννήθηκαν τα επιτραπέζια πρότυπα, οι ρόλοι του προσωπικού, τα μοντέλα περιθωρίου κέρδους και το ταξιδιωτικό μάρκετινγκ. Από τις κουρτίνες μέχρι το Μόντε Κάρλο και τα ποτάμια σαλούν, τότε ήταν που το παιχνίδι έμαθε να λειτουργεί ως μια ειλικρινής διαδικασία και να πουλάει όχι μόνο την ευκαιρία, αλλά και τη σκηνή στην οποία παίζεται αυτή η ευκαιρία.

Συνέχιση ιδεών στην ιστοσελίδα σας

«Kurhaus ως επιχειρηματικό μοντέλο: μουσική, πάρκο και ρουλέτα»

«Ο Φαραώ και ο αγώνας ενάντια στους απατεώνες: Τεχνολογία Ακεραιότητας του 19ου αιώνα»

«Από το φυσικό αέριο στην ηλεκτρική ενέργεια: Πώς το φως άλλαξε το παιχνίδι και την ασφάλεια»

«Καζίνο του ποταμού Μισισιπή: Μύθος και Πραγματικότητα»

«Monte Carlo: Πώς ένα μηδέν έγινε ένα παγκόσμιο εμπορικό σήμα»