فرهنگ و تاریخ

بوتسوانا در تقاطع سنت های مردم Tswana، San (Bushmen) و Kalanga تشکیل شد.

نهاد کلیدی زندگی اجتماعی باقی می ماند kgotla - یک مجمع مردمی که در آن تصمیم گیری توسط اجماع ساخته شده ؛ نقش رهبران سنتی (دیکگوسی) در بخش Ntlo ya Dikgosi تقدیس شده است.

پس از استقلال در سال 1966، این کشور از یک تحت الحمایه فقیر به یک دموکراسی پایدار و درآمد متوسط رفت، عمدتا به دلیل کشف ذخایر الماس (Orapa، از اواخر 1960s) و مدیریت دقیق منابع.

چشم انداز فرهنگی ترکیبی از میراث سان با نقاشی های غار تپه های تسودیلو (سایت یونسکو) و صحنه شهری مدرن گابورون: تئاتر، هیپ هاپ/خانه، هنر خیابانی.

در زندگی روزمره، setswana (زبان)، غذاهای با seswaa و bogobe ارزشمند هستند، و از رقص - setapa و fatisi.

گردشگری و سافاری در اطراف دلتای اوکاوانگو و چوبه از صنایع دستی و جشنواره ها (Maitisong، Dithubaruba، Khawa Dune Challenge) پشتیبانی می کند و فرهنگ بوتسوانا را فراتر از مرزهای خود قابل تشخیص می کند.