فرهنگ و تاریخ

در سرزمین های جمهوری مدرن کنگو در دوره های مختلف، تشکل های نفوذ مردم کنگو، تکه و ویلی وجود داشت ؛ مسیرهای تجاری آنها بین حوضه رودخانه کنگو و ساحل، مراکز اولیه قدرت و صنایع دستی را تشکیل دادند.

در طول دوره استعماری، قلمرو وارد کنگو استوایی فرانسه شد و استقلال در 1960 اعلام شد، پس از آن کشور از طریق مراحل سازماندهی مجدد ایدئولوژیک و اقتصادی ادامه یافت.

چشم انداز فرهنگی چند لایه است: فرانسوی رسمی با لینگالا و کیتوبا (munukutuba)، مسیحیت و اعتقادات سنتی در مراسم و زندگی روزمره در هم آمیخته است.

برازاویل برای صحنه های موسیقی و جشنواره ها (از جمله پان آفریقایی)، که در آن رومبا کنگو و ژانرهای نزدیک به آن صدا شناخته شده است.

زیبایی شناسی خیابان La Sape یک کارت دعوت روشن از سبک و بیان خود پایتخت است.

این میراث در حکاکی های چوبی، ماسک ها و نیروهای طلسم، در سنت شفاهی داستان نویسان و همچنین در غذاهای مبتنی بر کاساوا، ماهی و روغن نخل قابل مشاهده است.

فوتبال ورزش اصلی توده و یک عنصر مهم از هویت شهری است.

با وجود شهرنشینی مدرن، جوامع محلی آداب و رسوم مهمان نوازی، جشن های جمعی و شیوه های صنایع دستی را حفظ می کنند که همچنان هویت فرهنگی کشور را شکل می دهند.