فرهنگ و تاریخ

از لحاظ تاریخی، لیبی فرهنگ قمار خود را توسعه نداده است.

در طول دوره های استعماری و اوایل پس از استعمار، باشگاه های جداگانه و سالن های داخلی عمدتا به عنوان فعالیت های اوقات فراغت برای خارجی ها و نخبگان محلی در طرابلس و بنغازی وجود داشت.

با تثبیت هنجارهای مذهبی و سیاست دولت ممنوعیت، هر صحنه بازی قانونی ناپدید شده است: قمار و قرعه کشی بسته شده است، عمل عمومی شرط بندی از نظر اجتماعی غیر قابل قبول است.

در زندگی روزمره شهر، تنها اشکال غیر عادی اوقات فراغت زنده مانده است - تخته نرد (tawla)، دومینو، کارت و شطرنج در کافه ها، بدون شرط نقدی.

پس از سال 2011، بردار فرهنگی تغییر نکرده است: اخلاق عمومی، هنجارهای مذهبی و ممنوعیت قانونی، فقدان مداوم صنعت قمار را به عنوان بخشی از چشم انداز فرهنگی تشکیل می دهند.