فرهنگ و تاریخ

سومالی در شاخ آفریقا به عنوان یک جامعه چوپانان عشایری با یک سنت قدرتمند اسلامی و فرهنگ شفاهی غنی شکل گرفت.

شعر (gabay، geeraar)، اشکال آهنگ و رقص مانند dhaanto، و همچنین قانون عادی xeer و روابط قبیله قوی مرکزی هستند.

در قرون وسطی، سلطان های ساحلی و بنادر تجاری فعالیت می کردند و منطقه را با عربستان و اقیانوس هند پیوند می دادند.

در قرن نوزدهم و بیستم، این منطقه بین بریتانیا و ایتالیا تقسیم شد. در سال 1960 يک ايالت متحد بوجود آمد.

مدرن سازی دوره سیاد باره شامل انتقال زبان سومالیایی به الفبای لاتین (دهه 1970) بود، اما پس از سال 1991 این کشور سقوط نهادهای دولتی و درگیری طولانی را تجربه کرد. نقش مهاجران قابل توجه است، و در مناطق (پانتلند، سومالی لند) دولت خود را توسعه داده اند.

هنجارهای اسلامی و ارزش های جمعی یک نگرش محدود به هیجان را تشکیل می دهند و اخلاق روزمره را تعیین می کنند، جایی که اولویت به اشکال خانوادگی و فرهنگی اوقات فراغت داده می شود.