فرهنگ و تاریخ

بافت تاریخی تانزانیا از شهرهای سواحیلی اقیانوس هند (Kilwa، Zanzibar) با تجارت عرب و هند، قایقرانی داو و موسیقی taraba، دوره استعماری (آفریقای شرقی آلمان و سپس بریتانیا) و استقلال تانگانیکا در 1961 بافته شده است.

در سال 1964، اتحاد با زنگبار، جمهوری متحد تانزانیا را تشکیل داد ؛ دوره اوجاما تحت جولیوس نایر، سواحیلی را به زبان وحدت ملی تبدیل کرد و ایده «جامعه اجتماعی» را تقویت کرد.

پایتخت رسمی دودوما، بزرگترین شهر و موتور فرهنگی دارالسلام است ؛ نمادهای طبیعی - کلیمانجارو، سرنگتی و انگورونگورو - مدتهاست که بخشی از مارک ملی بوده اند.

کد فرهنگی پلی فونیک است: بیش از صد گروه قومی (ماسایی، سوکوما، چاگا، هادزا، و غیره)، میراث اسلامی و مسیحی، و همچنین سنت های زندگی.

صنایع دستی توسط حکاکی های makonde، نقاشی «tingatinga»، درهای سنگی شهر و زیور آلات تزیینی ماسایی شناخته شده است. در زندگی روزمره، پارچه های کانگا و کیتنج با ضرب المثل ها محبوب هستند.

در موسیقی - tarab و شهری «bongo flava»، در رقص - «ngoma».

این غذاها ترکیبی از ادویه های زنگبار، ماهی و نارگیل ساحلی با ذرت «ugali» و سبزیجات «sukuma-wiki» در سرزمین اصلی است.

صحنه معاصر - جشنواره های زنگبار، هنر خیابانی دارالسلام، فیلم و مد - سنت را با شهرنشینی و خلاقیت دیجیتال مرتبط می کند.