فرهنگ و تاریخ

آذربایجان در تقاطع قفقاز و آسیای غربی تشکیل شد و زبان ترکی را با سنت فارسی و اسلامی ترکیب کرد.

مراکز قرون وسطایی - دربند، شماخا، باکو - در زیر شیروانشاه ها، بعدها در مدار صفویان و خانات قفقاز توسعه یافت.

اسلام (عمدتاً سنت شیعه) در معماری منعکس شده است - از کاخ شیروانشاه و برج دوشیزه گرفته تا کاروانسراها.

نمادهای نمادین - فرش (مدارس قره باغ، کوبا، شیروان)، هنر مغول، شعر آشیگ، نوروز، چای و فرهنگ انار.

در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، رونق نفت باکو را به یک مرکز صنعتی و چند ملیتی تبدیل کرد. دوره شوروی شهرنشینی، آموزش همگانی و صحنه قوی موسیقی، تئاتر و سینما را به ارمغان آورد.

پس از سال 1991، این کشور بر هویت فرهنگی تاکید می کند، محله های تاریخی را بازسازی می کند و جشنواره ها را در حالی که سنت های چند زبانه و مهمان نوازی را حفظ می کند، توسعه می دهد.