فرهنگ و تاریخ

سنت قمار ژاپنی ترکیبی از شیوه های باستانی و فرهنگ مردمی مدرن است.

در دوره های ادو و میجی، مقامات بارها و بارها بازی های آماتور را برای پول ممنوع کردند، اما قالب های خانگی - hanefuda/oicho-kabu، قرعه کشی های خیابانی، فال ماهجونگ آماتور - همچنان محبوب بودند.

در قرن بیستم، دولت شرط های «اجتماعی مفید» را قانونی کرد: مسابقه اسب سواری (کیبا)، کیرین، مسابقه قایق (کیوتی) و بعداً مسابقات اتومبیل رانی/موتور سواری و قرعه کشی (تاکاراکوجی)، تبدیل آنها به بخشی از زندگی روزمره شهری و تأمین مالی ورزش/زیرساخت ها.

پس از جنگ، پدیده pachinko/pachislot به وجود آمد: سالن های پر سر و صدا و روشن با سیستم تبادل جایزه به نمادی از نئون ژاپنی و اوقات فراغت کار تبدیل شد.

در فرهنگ پاپ، هیجان - از مانگا و انیمه (Kaiji، Akagi) به سینما - به عنوان یک استعاره برای خطر و اراده برای برنده شدن عمل می کند ؛ در زندگی روزمره «نشانه های خوش شانسی» وجود دارد (daruma, maneki-neko).

ژاپن مدرن احترام به قوانین و بازی مسئولانه (محدودیت های شدید و خود حذفی) را با اشتیاق مداوم برای مراسم شانس و رقابت ترکیب می کند و کد فرهنگی قمار همچنان همراه با فرمت های دیجیتال و استراحتگاه های آینده IR به روز می شود.