فرهنگ و تاریخ

از لحاظ تاریخی، نگرش به قمار در میانمار توسط بودیسم تراوادین تعیین شده است: بازی کردن برای پول به عنوان حواس پرتی از فضیلت و منبع خطرات اجتماعی درک می شود.

در دوران استعمار، اشکال سازمان یافته هیجان (قرعه کشی، قرعه کشی در حال اجرا) ظاهر شد، اما آنها در فرهنگ عامه ریشه ندارند.

پس از استقلال, دولت به طور مداوم شیوه قمار محدود, حفظ تنها فرمت های مجاز باریک (gosloteria) و منع مشارکت شهروندان در قمار.

راه «بازی» مدرن به گردشگری و مرزها منتقل شده است: کازینو در شهرهای مرزی بر خارجی ها متمرکز شده است، در حالی که سرگرمی های سنتی غیر قمار - chinlone (بازی با یک توپ خیزران)، جشنواره ها، رقص ها و اجرای تئاتر در داخل کشور تسلط دارند.

اجماع اجتماعی یکسان باقی می ماند: حفظ اشکال فرهنگی اوقات فراغت و حفظ هیجان تجاری در حاشیه زندگی عمومی.