فرهنگ و تاریخ

فرهنگ بازی نپال در تقاطع سنتهای محلی و نفوذ همسایگان شکل گرفت.

در زندگی روزمره، بازی های باستانی با پوسته های کاودی و تخته استراتژیک Bagh-Chal («ببر و بز») رایج است ؛ در تعطیلات، به ویژه تیهار (همتای نپالی دیوالی)، احزاب کارت دوستانه بدون تجاری سازی آشنا هستند.

در قرن بیستم، فرمت های تفریحی باشگاه در شهرها بوجود آمد، اما سیاست دولت به تدریج مدل توریستی را تثبیت کرد: کازینو های مجاز در هتل ها فقط برای خارجی ها، شهروندان از ورود ممنوع است.

در آگاهی جمعی، قمار همچنان یک عمل محیطی است و تأکید فرهنگی بر تعطیلات خانوادگی و اجتماعی، ورزش و بازی های سنتی است، در حالی که «تجربه کازینو» به عنوان یک ویژگی از صنعت گردشگری درک می شود و نه زندگی روزمره ساکنان.