فرهنگ و تاریخ

هسته تاریخی تاجیکستان با سغدیانا و دوران سامانیان همراه است، زمانی که زبان فارسی-تاجیک و فرهنگ نوشتاری کلاسیک تثبیت شد.

مناطق کوهستانی پامیر فرم های آیینی و موسیقی منحصر به فرد را حفظ کردند و فولکلور شهری و shashmak در دره فرغانه و منطقه بخارا-سمرقند توسعه یافت.

Ikata بافندگی (ساتن/adras)، گلدوزی، بافندگی فرش و صنایع دستی طلا و جواهر کدهای صنایع دستی پایدار هستند.

در قرن بیستم، مدرنیزاسیون شوروی صنعتی شدن، آموزش همگانی و دو زبانه روسی-تاجیکی را به ارمغان آورد.

پس از سال 1991، کشور از طریق یک دوره دشوار شکل گیری، بازگشت توجه به نمادهای ملی، سنت های نوروز و توسعه گردشگری فرهنگی بود.

امروزه هویت متکی به ترکیبی از میراث فرهنگی ایران، سنت های جمعی کوهستانی و سبک زندگی مدرن شهری است.