کازینوها در ادبیات آلمانی

استراحتگاه های آلمانی قرن نوزدهم - Baden-Baden، Wiesbaden، Bad Ems - نه تنها مکان هایی برای «درمان در آب» بودند، بلکه مراکز زندگی اجتماعی با کنسرت، توپ و، البته، کازینو. این محیط صحنه خاصی از ادبیات اروپا را ایجاد کرد: اشراف، نوازندگان، دیپلمات ها، ماجراجویان و نویسندگان در اینجا تقاطع دارند. ادبیات نه تنها درخشندگی سالن ها را ثبت کرد، بلکه روانشناسی ریسک، وابستگی به شانس، «ریاضیات امید» - از پیاده روی روزانه در kurparks به جداول رولت شب.

داستایفسکی و کازینوهای آلمانی: حقایقی علیه اسطورهها

اغلب تکرار می شود که فئودور داستایفسکی «بازیکن در بادن-بادن» را نوشت. دقیق تر، این را بگویم: رمان از تجربه آلمان متولد شد، و آن را نوشته بود (دقیق تر، به آنا Snitkina دیکته) او در حال حاضر در سن پترزبورگ در پاییز 1866 در حالت اضطراری به منظور تحقق قرارداد چاپ و نشر بردگی بود.

• Baden-Baden و Wiesbaden به عنوان نمونه های اولیه. داستایوفسکی چندین بار (از جمله در سال های 1862، 1863، 1865) از «آب ها» بازدید کرد، بازی کرد و از دست داد - و برداشت های کازینو رفت و آمد مکرر به مواد «بازیکن» تبدیل شد.
• «رولتنبرگ» یک شهر جمع است. این ترکیب ویژگی های Baden-Baden (مخاطبان سکولار، ارکستر، مراسم شب) و Wiesbaden (زیرساخت kurhaus، «مکانیک» سالن ها)، و همچنین فضای دیگر استراحتگاه های آلمانی است.
• از زاويه ي روانشناسي صحنه رفت و آمد مکرر آلمان به نویسنده «آزمایشگاه» برای مشاهده: در اینجا خطر بخشی از روال روزانه می شود، و بازی زبان اجتماعی وضعیت، امید و سقوط می شود.

به عبارت دیگر، کازینوهای آلمانی دلیل و صحنه قمارباز هستند، اما خود نسخه خطی بعداً و در جای دیگر ظاهر شد.

دقیقا از فرهنگ رفت و آمد مکرر وارد ادبیات

1. مراسم روز. در صبح - آب و پیاده روی، در بعد از ظهر - بازدید از خیاط و خواندن روزنامه، در شب - یک کنسرت و جداول. قهرمانان ادبی به معنای واقعی کلمه با «کرونومتر رفت و آمد مکرر» زندگی می کنند.

2. صحنه اغوا کننده موسیقی، گالری های آینه، درخشندگی سالن - و «زنگ آرام» توپ در امتداد بخش های چرخ: زیبایی شناسی توهم یک مورد کنترل را افزایش می دهد.

3. ترکیب اجتماعی در یک میز - شاهزاده، اجاره، آهنگساز، معلم ؛ هر کس «شرط» خود را در زندگی دارد.

4. زبان وعده و بدهی در نثر رفت و آمد مکرر، بدهی ها، ضمانت نامه ها، نامه ها به غاصبان کمتر چشمگیر از تعداد کاهش یافته است.

ادبیات آلمانی و «تعطیلات عاشقانه»

• رفت و آمد مکرر به عنوان یک شخصیت در نثر واقع گرایانه اواخر قرن نوزدهم (از داستان های کوتاه «تعطیلات» تا مقالات)، رفت و آمد مکرر یک فشارسنج اخلاقی جامعه است: چه کسی و چگونه وقت خود را صرف می کند، که او را مجاز می داند.
• موضوع وابستگی در حال حاضر نویسندگان قرن (و سپس مدرنیست ها) یک بازی قمار دارند - یک مدل جستجوی عصبی برای راه خروج، شبیه به وسواس عشق و یا بحران خلاق است.
• لحن آلمانی " در هر دو داستان و خاطرات، انگیزه اعتدال و نظم به طور مداوم به نظر می رسد: حتی زمانی که قهرمانان اشتباه می کنند، محیط زیست قوانین، ساعت ها، محدودیت ها را یادآوری می کند.

«بازیکن» به عنوان راهنمای خواندن صحنه رفت و آمد مکرر

• جاذبه های شهر Roulettenburg فضایی است که شانس به نظر می رسد قابل کنترل است، به این معنی که آزادی را وعده می دهد.
• قهرمان حرکت الکسی ایوانویچ فقط یک «قمارباز» نیست، او مردی است که بین اعتیاد و امید اشتباه گرفته شده است - یک محصول معمولی از یک رفت و آمد مکرر که در آن همه چیز به «یک عقب دیگر» فشار می آورد.
• ارقام زنانه پائولین و خانم با «امید معجزه» دو استراتژی مقابله در دنیای سکولار هستند که در آن سرمایه و شهرت معکوس می شوند.

این مختصات در متون آلمانی در مورد استراحتگاه ها نیز یافت می شود: فضای وسوسه، یک قهرمان در مرز کنترل خود، یک ماسک اجتماعی.

چرا کازینوهای آلمانی به یک «مرحله» ادبی تبدیل شدند ؟

زیرساخت ها Courhouses، پارک ها، ارکسترها، مطبوعات «ماشین» کامل برای قطعه، که در آن هر جلسه قابل اعتماد است.

تبلیغات. استراحتگاه های آلمانی مخاطبان بین المللی را جذب کردند - گفتگوی طبیعی بین فرهنگی مناسب برای اقدامات جدید.

اخلاق قوانین. به طور متناقض، این مقررات سختگیرانه است که درام آزادی و خطر را تقویت می کند: زمانی که «همه چیز طبق قوانین است»، مسئولیت قهرمان بیشتر قابل مشاهده است.

میراث برای خواننده مدرن

Baden-Baden امروز تصویر یک رفت و آمد مکرر «کلاسیک» را حفظ می کند و مقررات قمار آلمان بر ایده مسئولیت - وارث مستقیم نظم و انضباط قرن نوزدهم تأکید دارد. خواندن «بازیکن» و متون در مورد استراحتگاه ها، ما درک می کنیم: هیجان در مورد پول نیست، بلکه در مورد قدرت شانس بر اراده و در مورد اینکه چگونه محیط زیست خطر را به یک مراسم تبدیل می کند.

کازینوهای تفریحی آلمان بیش از یک «پس زمینه» برای رمان هستند: آنها یک ماشین ادبی هستند که نویسندگان را مجبور کرده است تا در مورد آزادی، اعتیاد و امید به شیوه های جدید صحبت کنند. داستایفسکی «قمارباز» را در بادن-بادن ننوشت، اما این کازینوهای آلمانی بودند که به او داستان، نوع و روانشناسی رمان را دادند. از آن زمان، Baden-Baden و Wiesbaden در ادبیات اروپا به عنوان مکان هایی باقی مانده اند که درخشش سالن و زنگ زدن توپ سرنوشت انسان را به یک داستان شایسته ادبیات تبدیل می کند.