فرهنگ و تاریخ

عراق وارث بین النهرین است، جایی که شهرها، نوشتن و اولین کدهای سرچشمه گرفته است. پادشاهی های سومری، اکدی، آشوری و بابلی حماسه ها، زیگورات ها و دانش نجومی را ترک کردند.

در دوران عباسیان، بغداد به مرکز علم و هنر تبدیل شد و بورس تحصیلی عربی و اسلامی را تشکیل داد.

بافت فرهنگی مدرن چند ملیتی است: اعراب و کردها، ترکمن ها، آشوریان، ارامنه ؛ شیعیان و اهل سنت، ایزدی ها، مسیحیان مراسم، تعطیلات و زیارتگاه ها را حفظ می کنند (از اربعین در کربلا تا نوروز در کردستان).

سنت موسیقی «makam عراقی»، عود و شعر همچنان در کنار صنایع دستی (فرش، منبت کاری، سرامیک) زندگی می کنند.

آشپزخانه متکی به برنج، خرما، ماهی مشک و ادویه جات معطر است. مهمان نوازی و چای/کاوا بخشی از آداب و رسوم روزمره است.

قرن بیستم و بیست و یکم جنگ، تحریم و مهاجرت را به ارمغان آورد، بلکه احیای موزه ها، ادبیات و سینما، هنر خیابانی و جشنواره های جدید: صحنه فرهنگی بین حفظ میراث و یافتن صدای مدرن تعادل برقرار می کند.