تصویر کازینو در فرهنگ و سینمای کوبا (کوبا)

کازینوها در هاوانا پیش از جنگ نه تنها اقتصاد شب بودند، بلکه زبان فرهنگ بصری نیز بودند: نئون، ارکسترها، نمایشها، تاکسیدوها، پوسترها با وعده «شانس بزرگ». پس از 1959، این تصویر به طور ناگهانی علامت خود را تغییر داد: از نماد تبلیغاتی «نمایشگاه کارائیب» به انتقاد اخلاقی و سیاسی و حافظه تاریخی. این مقاله در مورد چگونگی به تصویر کشیدن کازینوها در فرهنگ کوبا و اطراف آن است، چه معانی به آنها نسبت داده شده است و چرا این تصویر هنوز در سینما و تخیل توریستی زنده است، اگرچه بازی های پولی ممنوع است.

1) شمایل نگاری «دوران طلایی»

نئون و مدرنیسم: نمای هتل های «برج»، نشانه ها، اتاق های آینه، شمارنده های نوار ساخته شده از چوب جلا.

موسیقی و صحنه: مامبو، چا چا، گروههای موسیقی بزرگ به عنوان موسیقی متن فیلم از شانس ؛ کاباره پل بین نمایش و بازی است.

مد: تاکسیدو، لباس شب، پر و پولک، کمد لباس «برنده» است.

مراسم موفق باشید: حرکات روی میز، نشانه های فن به عنوان سوغات، تست «برای یک شماره خوش شانس».

این عناصر هنوز هم در پوسترهای یکپارچهسازی با سیستمعامل، کارت پستال، در شب هتل تلطیف بدون پول شناخته شده است.

2) چگونه سینما «بسته بندی» کازینو

سینما هاوانا را به صحنهای جهانی تبدیل کرد: عشقی همراه با شانس، تریلری سیاسی، تمثیلی اخلاقی. انگیزه های مکرر:

توهم کنترل («چرخش دیگر/دست دیگر») به عنوان یک موتور دراماتیک.
فساد و حمایت «قیمت پنهان» درخشندگی است.
مرز انتخاب شخصی: قهرمان خود را بین عشق، اشتیاق و تاریخ پیدا می کند.

3) سه اپتیک: رسمی، بین المللی، دیاسپوریک

اپتیک ها	پایان نامه	تن معمولی	چه چیزی در قاب است
رسمی (بعد از سال 1959)	کازینو = نماد معاونت و وابستگی	انتقادی، آشکار	لوکس ↔ فقر، مافیا، ludomania
بین المللی	هاوانا یک صحنه درام عجیب و غریب است	رمانتیک/نئو نور	موسیقی، نئون، جاسوسان، سقوط نهایی 1959
دیاسپوریک	خاطره آزادی اوقات فراغت پیش از جنگ	نوستالژیک	باشگاه ها، داستان های خانوادگی، «دنیای گمشده»

هیچ یک از متخصصان بینایی واقعیت را خسته نمی کنند ؛ آنها با هم یک چندصدایی از تصاویر را تشکیل می دهند.

4) نمونه فیلم و توطئه (انتخاب بر اساس)

حوا از شکستگی: نقاشی, که در آن اوج شب 1959 است; کازینو به عنوان «اتاق انتظار داستان» (داستان در مورد آخرین شب، آخرین پیروزی، آخرین پرواز) عمل می کند.

نئو نوآر در مورد معاملات و حمایت: قهرمان بین میز و معامله «در کابینه»، جایی که بازی استعاره ای از فساد است.

سینمای انتقادی در مورد نابرابری: درخشندگی جداول در مقابل زاغه ها کنتراست به عنوان یک استدلال برای اخلاق است.

درام های نوستالژیک: حماسه های خانوادگی، جایی که کازینو پس زمینه جوانان و مهاجرت قریب الوقوع است.

حتی زمانی که فیلم ها در خارج از کوبا ساخته می شوند، اغلب به واژگان بصری هاوانا باز می گردند: Malecón، کاباره زیر درختان نخل، سالن رولت، نوازندگان در لباس سفید.

5) موسیقی صفحه نمایش: از موفق باشید موسیقی متن فیلم به موسیقی متن فیلم حافظه

تا سال 1959: ریتم تنظیم سرعت ویرایش - شرط سریع، رقص سریع.

پس از 1959: موسیقی اغلب گذشته را دوباره تفسیر می کند - boleros و خواب به نظر می رسد مانند حافظه و افسردگی زمانی که قاب به یاد «دوران طلایی» بدون بازی.

6) چگونه نمایندگی رسمی تغییر کرده است

1960-1980: تجزیه «ویترین شرور»، تأکید بر تضاد اخلاق/کلاس.

1990s-2000s: فضای بیشتری برای داستان های شخصی و میراث فرهنگی (نوازندگان، صحنه ها، معماری) بدون عادی سازی قمار.

امروز: کازینو باقی می ماند topos تاریخی; سیاست فرهنگی واقعی ترویج موسیقی و سینما، اما بدون جزء قمار.

7) تصویر کازینو در گردشگری دوران ممنوعیت

اگرچه قمار غیرقانونی است، صنعت گردشگری گاهی اوقات این سبک را بازتولید می کند:

«کازینو نسخه ی نمایشی» شب بدون پول, با نشانه های فن و سوغاتی;
گشت و گذار یکپارچهسازی با سیستمعامل «در رد پای نئون» - معماری، تاریخ هنرمندان و هتل ها ؛
نمایش کاباره به عنوان یک ژانر در حق خود (موسیقی/رقص، بدون سهام).
بنابراین فرهنگ تصویر دوران را بدون بازگشت به هسته اقتصادی خود نگه می دارد.

8) اخلاق و درس های نمایندگی

آسیب را رمانتیک نکنید: تصویر درخشندگی به راحتی داستان های اعتیاد و خشونت را پنهان می کند.

صادقانه برچسب هنری: سینما و پوستر تفسیر، نه آرشیو.

شنیدن صداهای مختلف: انتقاد رسمی و حافظه دیاسپوریک دو دیدگاه از یک داستان هستند.

9) سوالات متداول

آیا فرهنگ فعلی از بازگشت کازینوها حمایت میکند ؟ نه، اينطور نيست تصویر به عنوان یک زیبایی شناسی تاریخی زنده است، اما رژیم حقوقی ممنوعیت کامل است.

آیا امروز میتوان «این» را دید ؟ در داخل نشان می دهد، موسیقی و مسیرهای یکپارچهسازی با سیستمعامل - بله ؛ بازی پولی وجود ندارد.

چرا سینما دوباره و دوباره به این موضوع بازگشته است ؟ زیرا تضادهای جهانی را متمرکز می کند: شانس در مقابل انتخاب، درخشش در مقابل قیمت، شخصی در مقابل تاریخی.

10) خط پایین

تصویر کازینوها در فرهنگ و سینمای کوبا لایهای از خاطره یک دهه کوتاه است که در آن نئون و موسیقی وعده «شانس آسان» را میدادند و فینال به حکم سیاسی کل یک صنعت تبدیل شد. امروزه این تصویر به عنوان زیبایی شناسی و طرح زندگی می کند، اما نه به عنوان عمل: کوبا ممنوعیت کامل قمار را حفظ می کند و میراث فرهنگی دوران از طریق موسیقی، سینما و داستان های گشت و گذار بازنگری می شود - بدون شرط بندی بر پول و بدون آسیب های عاشقانه.