مقایسه با جمهوری دومینیکن و پورتوریکو (کوبا)

منطقه کارائیب سه الگوی متضاد از دست زدن به قمار را نشان می دهد. کوبا یک دوره طولانی برای ممنوعیت کامل است. جمهوری دومینیکن - قانونی تنظیم شده بر اساس استراحتگاه ها و درآمدهای مالی. پورتوریکو یک مدل قانونی آمریکایی است: کازینوهای مجاز هتل، یک سیستم انطباق مدرن، توسعه شرط بندی و iGaming در چارچوب استانداردهای ایالات متحده. در زیر یک مقایسه سیستماتیک با تمرکز بر پیامدهای اقتصاد و گردشگری است.

1) رژیم حقوقی

کوبا: بدون مجوز و تنظیم کننده مشخصات ؛ قمار تجاری (آفلاین/آنلاین) ممنوع است.

جمهوری دومینیکن: صدور مجوز کازینو برای هتل ها و سالن های بازی ؛ فرمت های قرعه کشی ملی/خصوصی ؛ شرط بندی تنظیم شده و محصولات آنلاین.

پورتوریکو: کازینو هتل دارای مجوز ؛ شرط بندی ورزشی مجاز ؛ توسعه کانال های آنلاین تحت نظارت دقیق KYC/AML و ممیزی استانداردهای ایالات متحده.

نتیجه گیری: کوبا «تحمل صفر» است، جمهوری دومینیکن «دسترسی تنظیم شده» است، پورتوریکو «مقررات سختگیرانه با ماتریس انطباق آمریکا» است.

2) بخش آفلاین (کازینو، سالن های بازی)

کوبا: هیچ کازینوی قانونی وجود ندارد.

جمهوری دومینیکن: ده ها کازینو در مناطق توریستی (Punta Cana، Santo Domingo، Puerto Plata و غیره) ؛ ارتباط قوی با زیرساخت های هتل و رفت و آمد مکرر.

پورتوریکو: قمار هتل حق بیمه در سان خوان و خوشه رفت و آمد مکرر ؛ شرط بندی در گردشگری MICE و سفرهای دریایی.

3) آنلاین و شرط بندی

کوبا: قمار آنلاین مجوز ندارد ؛ سایت های دریایی غیر قانونی و بدون حفاظت از بازیکن هستند.

جمهوری دومینیکن: اپراتورهای آنلاین مجاز و bookmakers شرکت ؛ ابزار پرداخت و ابزار بازی مسئول به تدریج در حال گسترش است.

پورتوریکو: تنظیم شرط بندی آنلاین و عناصر iGaming با KYC/AML اجباری ؛ ادغام با ارائه دهندگان و حسابرسان آمریکایی.

4) مالیات و بودجه

کوبا: بدون درآمد مالی از قمار ؛ منابع در خارج از بخش قمار توزیع می شوند.

Dominicana: هزینه های مجوز، مالیات GGR/گردش مالی ؛ سود غیرمستقیم از طریق اشتغال و گردشگری.

پورتوریکو: درآمد مالیاتی و هزینه ها در گزارش شفاف ؛ بخشی از درآمد حاصل به برنامه های اجتماعی/ورزش می رود.

5) گردشگری و موقعیت

کوبا: تمرکز بر گردشگری فرهنگی، تاریخی و ساحلی ؛ «اقتصاد شبانه بدون ریسک» (نمایش، موسیقی، «شب های آزمایشی»).

جمهوری دومینیکن: همه در یک: هتل + کازینو + گاسترو + گلف/رویدادها ؛ بازاریابی تهاجمی برای ایالات متحده/اروپا/LatAm.

پورتوریکو: «کارائیب آمریکا» - استانداردهای خدمات ایالات متحده، استراحتگاه حق بیمه، کروز، کنفرانس ها، گردشگری ورزشی.

6) پرداخت، fintech، KYC/AML

کوبا: هیچ راه پرداخت قانونی برای قمار وجود ندارد ؛ زیرزمینی - cash/P2P/crypto با خطرات بالا.

Dominicana: کارت های بانکی، کیف پول محلی، روش های جایگزین کنترل شده ؛ KYC/AML در هنگام ورود

پورتوریکو: مجموعه ای کامل از ابزار پرداخت و به ثمر رساند ؛ روش های ضد پولشویی دقیق و بازی مسئولانه با طراحی.

7) سیاست های اجتماعی و خطرات

کوبا: این ممنوعیت ظاهر قانونی ludomania را کاهش می دهد، اما فضا را برای زیرزمینی بدون حفاظت از مصرف کننده ایجاد می کند.

Dominicana: تعادل مالیات/گردشگری و هزینه های اعتیاد از طریق برنامه های بازی مسئولانه و نظارت.

پورتوریکو: مکانیسم های رسمی خود حذفی، محدودیت ها، خطوط تلفن ؛ استاندارد بالای گزارش دهی

8) اثرات اقتصادی (مجموع)

کوبا: فقدان مالیات و اشتغال در بخش قمار ؛ «چک شبانه» بسته به تقاضای روز/فرهنگی پایین تر است.

دومینیکن: چند برابر برای هتل ها، F&B، حمل و نقل، حوادث ؛ سهم قابل توجهی از رسید توریستی با خوشه کازینو در ارتباط است.

پورتوریکو: دریافت پایدار در هزینه های بالاتر از انطباق ؛ شرط بندی در بخش حق بیمه و MICE.

9) جدول مقایسه (تفاوت های کلیدی)

پارامتر ها	کشور کوبا	جمهوری دومینیکن	پورتوریکو
آیین نامه ها	ممنوعیت کامل	مجوز آفلاین/آنلاین	مجوز ایالات متحده
کازینو ها	نه، اینطور نیست	بله، در هتل ها	بله، در هتل ها
به صورت آنلاین	ممنوع است	تنظیم شده است	قابل تنظیم (شرط بندی/iGaming)
قرعه کشی ها	بدون تجارت	اکوسیستم توسعه یافته	دولت/مجاز
مالیات از بخش قمار	0	ضروری است	ضروری است
پرداخت/ACC	بدون ریل	بانک ها/کیف پول/CCM	انطباق کامل، حسابرسی
بازی مسئولانه	—	الزامات وجود دارد	استانداردهای سختگیرانه
خطرات زیرزمینی	بالا (ضایعات)	عمل کرد	سرکوب کم/هدفمند

10) چه معنایی برای ذینفعان دارد

دولت (کوبا): حفظ ممنوعیت حفظ یک خط ایدئولوژیک، اما نیاز به جلوگیری مداوم از سایه و تقلب سایبری ؛ گردشگری متکی بر فرهنگ و سواحل، بدون حق بیمه «شب» چک.

تجارت: کوبا به روی اپراتورهای بین المللی بسته است. جمهوری دومینیکن و پورتوریکو - باز هستند، اما نیاز به انطباق جدی و مشارکت محلی دارند.

بازیکنان/گردشگران: در کوبا، مشارکت در قمار برای پول یک خطر قانونی است ؛ در حوزه های قضایی همسایه، محصولات قانونی و مکانیزم های حمایت از مصرف کننده در دسترس هستند.

11) چشم انداز تا سال 2030 (سناریو)

کوبا: سناریوی اساسی - حفظ ممنوعیت ؛ فقط تقلید بی پول در هتل ها و یک برنامه فرهنگی امکان پذیر است.

دومینیکن: رشد پایدار با دیجیتالی شدن و سفت شدن AML ؛ تمرکز بر استراحتگاه مجتمع رفت و آمد مکرر، کانال های الکترونیکی و بازی مسئول.

پورتوریکو: تقویت وضعیت «استاندارد منطقه ای انطباق» ؛ گسترش شرط بندی و iGaming در همکاری با ارائه دهندگان آمریکایی.

12) SWOT برای کوبا در زمینه مقایسه

نقاط قوت

سازگاری ایدئولوژیک، دید کم از ludomania قانونی.

سرمایه فرهنگی و تاریخی خارج از دستور کار «بازی».

نقاط ضعف

از دست دادن مالیات و اشتغال در بخش حاشیه بالا.

خطرات زیرزمینی/دریایی بدون حفاظت از مصرف کننده.

فرصت ها

توسعه گردشگری فرهنگی/پزشکی/آموزشی.

تقویت سواد مالی و برنامه های پیشگیری از اعتیاد.

تهدید ها

ارز از طریق دریایی و سایه نشت می کند.

خطرات شهرت از «اتاق» ارائه می دهد در مناطق سفر.

کوبا، جمهوری دومینیکن و پورتوریکو سه مسیر مختلف را از ممنوعیت کامل تا دسترسی قانونی و رعایت دقیق استانداردهای ایالات متحده ارائه می دهند. برای کوبا، این مقایسه بر انتخاب آگاهانه - یکپارچگی ایدئولوژیک و گردشگری فرهنگی به جای «اقتصاد شب» تأکید دارد. برای همسایگان، بخش قمار به عنوان یک لنگر اقتصادی، تحت کنترل ریسک کار می کند. درک این تفاوت ها کمک می کند تا دقیق تر انتظارات توریستی، استراتژی دولت و چارچوب بحث در مورد آینده منطقه کارائیب را شکل دهید.