کازینو رمزنگاری
دنده تورنت
از دست دادن درآمد گردشگری پس از ممنوعیت (کوبا)
ممنوعیت کازینو در سال 1959 یک «لنگر» کلیدی برای محصول توریستی هاوانا را بست. قبل از انقلاب، شب با توجه به شام ساخته شده بود - کاباره - بازی - طرح نوار، که در آن کازینو بود که احساسات را به یک چک بالا و درآمد ارز خارجی تبدیل شده است. هنگامی که بازی ناپدید شد، اقتصاد شبانه متلاشی شد و همراه با آن بخش قابل توجهی از درآمد، اشتغال و تقاضای مرتبط با آن.
1) جایی که دقیقا پول گم شده است: نقشه کانال درآمد
گردش کازینو: شرط بندی در جداول و اسلات بخش حاشیه ای ترین هزینه های شب است.
فروش متقابل: «comps» و upsales (کوکتل، شام اواخر، صندلی های VIP) که از طریق جنبش بازیکن وجود داشت.
نمایش ها و صحنه ها: کاباره ها بیننده را از سالن کازینو دریافت کردند ؛ بدون آن، اشغال و چک به طور متوسط کاهش یافته است.
درآمد هتل: بارگیری اتاق، به ویژه برای غلطک های بالا و گردشگران آخر هفته، بستگی به در دسترس بودن بازی دارد.
حمل و نقل و گشت و گذار: تورهای روز، تاکسی، اتومبیل یکپارچهسازی با سیستمعامل - همه چیز با انگیزه شب سوخت شد «به خاطر نشان می دهد و بازی».
2) شوک کوتاه مدت (۱۹۵۹-اوایل ۱۹۶۰)
صفر کردن فوری محتوای بازی: کازینوها بسته می شوند، جداول و ماشین ها ضبط می شوند.
اختلال در زنجیره تامین: سلیقه در غذا حق بیمه، نوشیدنی های وارداتی، صحنه و لباس و کارگاه های مرحله در حال از دست دادن تقاضای اصلی خود را.
فیلم به بیرون درز: croupiers، کارفرمایان گودال، مدیران سرگرمی، نشان می دهد تولید ترک و یا ترک این حرفه است.
حالت آماده به کار هتل: تلاش برای حفظ مخاطبان با برنامه های نشان می دهد بدون بازی یک اثر جزئی، اما بدون «لنگر» چک به طور متوسط کاهش یافت.
3) پیامدهای میان مدت برای گردشگری
تغییر ترکیب توریستی: بخش «شب» حق بیمه از ایالات متحده ناپدید می شود ؛ سهم سفرهای سازمان یافته با انگیزه های مختلف (فرهنگ، ایدئولوژی، مبادلات آموزشی) در حال رشد است.
کاهش درآمد ارز خارجی برای هر مهمان: به جای هزینه های «بازی»، هزینه های پایین تر برای غذا، موزه ها، سوغاتی ها باقی می ماند.
فصلی بودن تشدید می شود: بدون «آهنربای شبانه»، پر کردن افت در خارج از ماه های اوج دشوار است.
سقوط در انگیزه سرمایه گذاری: پروژه های هتل منبع بازپرداخت سریع خود را از دست می دهند ؛ مدرن سازی به تعویق افتاد و یا در هزینه از دولت است.
4) چه کسی سخت ترین ضربه
هتل های کازینو Vedado و Malecona (قبلا Riviera، Capri، Deauville، Habana Hilton/Libre) هسته اصلی مدل کسب و کار را از دست داده اند.
کاباره ها و باشگاه ها: Tropicana و صحنه های دیگر به عنوان نمایشگاه ها حفظ می شوند، اما بدون دلتا «بازی».
کسب و کار کوچک در اطراف پنجره فروشگاه: bartenders، نوازندگان، رانندگان تاکسی، florists، laundries، خیاط - «حاشیه نازک» از اقتصاد شب.
5) اثر دومینو در سراسر زنجیره خدمات
F&B (غذا و نوشیدنی): موقعیت های ویژه و آشپزخانه های نیمه شب که در اطراف پیک های بازی تشکیل شده اند - کاهش فروش پس از نیمه شب.
خرده فروشی و صنایع دستی: خرید انگیزه کمتر «پس از برنده شدن/پس از نمایش».
حمل و نقل: سفارشات شبانه، انتقال کمتر بین هتل ها، باشگاه ها و سالن های خصوصی.
صنعت رویداد: فشرده سازی بودجه برای دکور، نور، صدا، لباس - حداقل آزمایش و برای اولین بار.
6) ماکرواپتیک: چه اتفاقی برای تعادل پرداخت ها افتاده است
کاهش در توده دلار در دفتر جعبه هتل ها و سالن های شب زنده داری، افزایش سهم گردشگری «روزانه» و «فرهنگی» با چک متوسط تر.
خروج درآمدهای ارزی «سریع»: گردش مالی اقتصاد شبانه در شکل سابق آن ناپدید شده است و کانال های دولتی هزینه های بخش های اجتماعی اولویت را توزیع می کنند.
7) اشتغال و تحول بازار کار
تغییر اشتغال: از اقتصاد شبانه به هتل ها بدون کازینو، مراکز فرهنگی، غذا و سازمان های دولتی.
مهارت های بارگیری شده: صلاحیت های منحصر به فرد (مدیریت گودال، بازاریابی قمار، تولید نمایش) تبدیل به «بیش از حد» می شوند و تا حدی از بین می روند یا ترک می شوند.
8) تحریف های منطقه ای
هاوانا نقش خود را به عنوان «پایتخت شبانه کارائیب» از دست داد وارادرو و استراحتگاه ساحل در روز تفریح، فرمت خانواده و انیمیشن تکیه می کنند.
تقاضای داخلی برای جبران کمبود جریان حق بیمه خارجی ضعیف تر است: میانگین چک پایین تر است، شب کوتاه تر است.
9) چه چیزی جایگزین شد: تلاش برای جبران درآمد
برنامه های فرهنگی: کنسرت، فولکلور، باشگاه های جاز، مدارس رقص، مسیرهای تاریخی.
انیمیشن هتل: «کازینو نسخه ی نمایشی شب» بدون پول، آزمونها، ورزش و کارائوکه - نگه داشتن مهمانان در چارچوب ممنوعیت.
شرط بندی بر روی تصویر گذشته: یک تور یکپارچهسازی با سیستمعامل از معماری «دوران طلایی» به عنوان یک حافظه بی نظیر از نمایشگاه شب.
10) چرا زیان معلوم می شود ساختاری و نه موقت
ممنوعیت به عنوان یک ایدئولوژی، نه یک مکث: عدم وجود یک تنظیم کننده و صدور مجوز، «اشکال نرم» بازگشت بازی را ترک نکرد.
وابستگی مدل پیش از جنگ به یک مشتری خارجی: بدون جریان توریستی آمریکا، اقتصاد قبلی حتی از لحاظ نظری بهبود نمی یابد.
معکوس نهادی: اولویت حوزه اجتماعی و برنامه ریزی است، نه صنعت شبانه با حاشیه بالا.
11) نتایج غیر مستقیم برای برند کشور
تغییر روایت: از «لاس وگاس کارائیب» به دستور کار فرهنگی و تاریخی
از دست دادن بخش حق بیمه: غلطک بالا و «آخر هفته بالا صرف» مهاجرت به حوزه های قضایی دیگر در منطقه است.
ردیابی طولانی: حتی چند دهه بعد، خاطره «شب هاوانا» محققان و گردشگران را جذب می کند، اما درآمد این علاقه با بازی های قبلی غیر قابل مقایسه است.
12) درس برای اقتصاددانان و اپراتورهای تور
1. «لنگر سرگرمی» یک چک را تشکیل می دهد: بدون هسته (قمار در گذشته، آهنرباهای رویداد در حال حاضر)، درآمد شبانه فرو می ریزد.
2. تنوع مهمتر از سرخوشی است: وابستگی به یک بخش، شهر را در برابر شوکهای سیاسی و ژئوپولیتیک آسیبپذیر میکند.
3. نهادها مهمتر از نماها هستند: درآمد پایدار مبتنی بر قوانین و اعتماد است، نه فقط زیرساخت.
ممنوعیت کازینو کوبا را از یک راننده کلیدی درآمد ارز خارجی یک شبه محروم کرد و یک اکوسیستم را به وجود آورد که در آن بازی هتل ها، مراحل، رستوران ها و حمل و نقل را مرتبط می کرد. بخشی از تقاضا به قالب های فرهنگی منتقل شد، اما درآمد توریستی حق بیمه بهبود نیافت: «لنگر» که در آن چک بالا نگه داشته شد ناپدید شد. چرخش تاریخی 1959 فقط تغییر سرگرمی نبود - این تغییر در منطق اقتصادی گردشگری بود که پیامدهای آن هنوز هم احساس می شود.