ممنوعیت کامل پس از انقلاب (کوبا)

انقلاب 1959 نقطه گسست برگشت ناپذیری با مدل پیش از جنگ "هاوانا - لاس وگاس کارائیب بود. دولت جدید کازینو را منحل کرد، صدور مجوز فعالیت های قمار را متوقف کرد و یک مانع قانونی کیفری در برابر هرگونه شکل تجاری قمار - آفلاین و آنلاین ایجاد کرد. این ممنوعیت یک نظم جدید فرهنگی و اقتصادی را شکل داد، جایی که «اقتصاد شب» جای خود را به فرمت های اوقات فراغت ایدئولوژیک تایید کرد.

1) چرا ممنوعیت کامل اعمال شد

دستور کار مبارزه با فساد: کازینو با رشوه، شبکه های جنایی و «خاکستری» میز پول نقد همراه بود.

معکوس ضد امپریالیستی: رونق قمار وابسته به تقاضای خارجی (در درجه اول آمریکایی) و نماد وابستگی سیاسی در نظر گرفته شد.

عدالت اجتماعی: لوکس آشکار سالن های قمار در مقایسه با فقر استان ؛ تصمیم گرفته شد که منابع به آموزش و پرورش، مراقبت های بهداشتی و زیرساخت ها هدایت شود.

لفاظی اخلاقی: «جیب معاون» در برابر «نظم و انضباط جدید کار و خانواده».

2) مکانیک تخریب (1959-اوایل 1960s)

بسته شدن سالن های قمار در هتل ها و باشگاه ها ؛ لغو مجوز ها

ملی کردن هتل های کلیدی و مراکز تفریحی ؛ خروج تجهیزات (جداول، ماشین آلات اتوماتیک، زیرساخت های نقدی).

طراحی مجدد صحنه ها: کاباره ها و سالن های کنسرت به صورت انتخابی حفظ شده اند - اما بدون بازی یا شرط بندی.

کنترل اداری و جنایی: سرکوب تلاش برای از سرگیری «کازینوهای خانگی» و قرعه کشی های زیرزمینی.

3) مدار قانونی در «دوران ممنوعیت»

عدم صدور مجوز: هیچ تنظیم کننده و رویه ای برای قانونی کردن کازینو ها، شرط بندی، قرعه کشی ها وجود ندارد.

چارچوب قانونی کیفری: سازماندهی و شرکت در بازی های غیر قانونی مجازات است. مصادره اموال و تجهیزات

بخش آنلاین: هیچ قانون خاصی تصویب نشده است ؛ فقدان یک چارچوب قانونی به عنوان ممنوعیت قمار آنلاین تجاری برای بازار داخلی تفسیر شده است.

4) مبارزه با زیرزمینی

حملات و تحقیقات: نقطه رفت و برگشت از سایت های «خانه»، سرکوب شبکه های جمع شرط.

پیشگیری: کمپین های ایدئولوژیک علیه قمار، افزایش کنترل زندگی شبانه.

اثرات اجتماعی: سایه متمرکز باقی ماند (به عنوان مثال، «درد»)، اما به دلیل تحریم های سخت و سودآوری کم، به یک صنعت توده ای تبدیل نشد.

5) پیامدهای اقتصادی

سقوط گردشگری ارز خارجی: «بسته شب» ناپدید شد (شام - نمایش - کازینو) ؛ کاهش درآمد ورودی به دلار

اشتغال: هزاران نفر از کارگران سرگرمی تغییر جهت، مهاجرت و یا به بخش های مرتبط رفت.

بازتوزیع منابع: هزینههای تلفیقی دولت در حوزههای اجتماعی اولویتدار ؛ درآمد قمار به عنوان یک رده مالی ناپدید شد.

6) تغییر فرهنگی

کانون جدیدی از اوقات فراغت: کنسرت، موسیقی ملی و رقص، رویدادهای ورزشی - بدون شرط نقدی.

تفسیر مجدد گذشته: هاوانا پیش از جنگ به عنوان یک «ویترین خراب» تثبیت شده است ؛ در همان زمان، اسطوره نوستالژیک در خارج از کشور و فرهنگ خارجی بوجود آمد.

میراث معماری: هتل های مدرن و صحنه های باقی مانده به عنوان آثار تاریخی دوران، اما بدون عملکرد قمار.

7) قبل و بعد از مقایسه

8) میراث طولانی مدت ممنوعیت

انعطاف پذیری نهادی: سازگاری چند دهه ای از سیاست های بدون حرکت

بازار بدون «پنجره بازی»: عدم امکان قانونی سفید برای اپراتورها و عدم حفاظت از بازیکن در صورت تجدید نظر دریایی.

«دوران طلایی» در حافظه و روایت های توریستی به عنوان بخشی از سرمایه فرهنگی باقی مانده است، اما نه به عنوان یک مدل کسب و کار.

9) مسائل اخلاقی و سیاست عمومی

تعادل ریسک: کاهش دید ludomania در قانونی در مقابل رشد سایه بالقوه بدون مکانیزم حفاظت.

اولویت های اجتماعی: انتخاب آموزش، مراقبت های بهداشتی و فرهنگ «درست»، حتی به قیمت از دست دادن یک بخش بسیار سودآور.

ارتباط با جامعه: این ممنوعیت با استدلال اخلاقی و تصاویر «پاکسازی» از فساد پشتیبانی شد.

10) خط پایین

ممنوعیت کامل پس از انقلاب یک اقدام موقتی نبود، بلکه به هستۀ مدل جدیدی از دولت و جامعه تبدیل شد. کوبا «اقتصاد شبانه» را رها کرد، کازینو را بست و قمار آنلاین را از عرصۀ قانونی کنار گذاشت. قیمت - از دست دادن بخش گردشگری حق بیمه و بخشی از هویت شهری ؛ منافع - یکپارچگی ایدئولوژیک و اولویت دادن به وظایف اجتماعی. این انتخاب مسیر کشور را برای دهه ها شکل داد و یک عامل کلیدی در درک سیاست های اوقات فراغت و گردشگری کوبا است.