کازینو رمزنگاری
دنده تورنت
کازینو در معماری مدرن دبی و ماکائو
مقدمه: یک صحنه - سناریوهای مختلف
ماکائو در طول دو دهه گذشته تبدیل به یک کتاب درسی از استراحتگاه یکپارچه: قمار در اینجا یک ماژول در سیستم موزه ها، تئاتر، MICE، باغ و خرید می باشد. دبی، که هویت را بر روی روبناها، نمای رسانه ها و فضاهای عمومی با «دوز wow» بالا می سازد، تکنیک های معماری مشابه (آتریوم ها، تفرجگاه ها، پل ها، باغ ها، «کارگردانی شبانه») را نشان می دهد، اما از لحاظ تاریخی آنها را بدون تکیه بر کازینو به عنوان یک تابع توسعه داده است. از نظر طراحی فضاها - این جهان ها اغلب با همان زبان فرم، نور و جریان صحبت می کنند و مشکلات مختلف سیاست و برند را حل می کنند.
1) DNA شهری: چگونه برنامه را به شب می خواند
ماکائو: یک نوار مداوم از شهرستانها رفت و آمد مکرر. چشم انداز توسط دهلیزهای غول پیکر، «خیابان ها»، کانال ها، گنبدها و اتصالات شناور بین ساختمان ها تشکیل شده است. کازینو «قلب» ترکیب است: «چهارم» غذا، تئاتر و گالری های خرید از آن متفاوت است.
دبی: یک افق نمادین با تمرکز بر سایه های عمودی، تفرجگاه ها و چشم انداز رسانه ها. فضای کار در بسته نرم افزاری «بازار - تفرجگاه - خاکریز - پارک - مشاهده»، که در آن درام از شب در اطراف نشان می دهد، خوری و خرده فروشی ساخته شده است. از نظر معماری، اینها همان اصول «چند لنگری» هستند که در منطق IR وجود دارد، اما بدون سالن اجباری با بازی.
2) نما به عنوان یک تئاتر: رسانه، نور، هندسه
ماکائو: نماهای عظیم رسانه ای و پوسته های مضمون مانند روزنامه وقایع خوانده می شوند. شبح متکی بر قوس های قابل تشخیص، پل های آسمان، دهانه های «پورتال» و چهره هایی است که به نقاط ناوبری تبدیل می شوند.
دبی: نمای صفحه نمایش، راه حل های روشنایی جنبشی، تاسیسات بزرگ آب و آتش نشانی. هندسه - از پارامترهای به حجم کریستالی - زبان نام تجاری شهر جهانی صحبت می کند. در هر دو مورد، نور یک ماده برنامه ریزی شهری است که جریان ها و لحظات را برای دوربین تنظیم می کند.
3) سناریوی داخلی: از پرولوگ تا اوج
ماکائو: میدان ورودی → باغ دهلیز → گالری آشپزی → سالن ها و تئاترها. مسیر توسط «لنگرها» خوانده می شود: چشمه، گنبد، مجسمه سازی، آشپزخانه باز. تغییر سرعت از طریق «مناطق بافر» ریتم استراحت یک دیدار طولانی را می دهد.
دبی: یک سناریوی مشابه «prologue - exposition - climax»، اما اوج اغلب یک پلت فرم رویداد، تراس مشاهده یا نمایش آب است ؛ نقش «سالن» توسط نشان می دهد و خوشه های خرده فروشی گرفته شده است. ناوبری بر اساس دیدگاه های عمودی و «فریم ها» با یک برنامه بلند مدت است.
4) پیمایش بدون نقشه: راه یابی معماری
قوانین هر دو شهر:1. محورها و چشم اندازها با یک «لنگر» بصری هر 40-60 متر.
2. کد نور: محیط برای حمل و نقل، لهجه برای کلاهبرداری، کار برای عملیات (دفاتر بلیط/بلیط/پذیرش).
3. شیب کف و سقف به جای علائم: با تغییر ارتفاع و بافت، معمار سرعت و انتخاب بصری را تنظیم می کند.
تفاوت: در ماکائو، محور به دنبال «کاهش» به هسته کازینو، در دبی - به مرحله عمومی (خاکریز، چشمه، مشاهده، مربع رویداد).
5) فضاهای عمومی و بازده شهری
ماکائو: "رایگان" باغ، چشمه، تاسیسات و گالری طولانی بازدید و کاهش فشار از "بازی به عنوان تنها هدف. بازده عمومی - در قالب مربع، برنامه های هنری و رژه های خیابانی در داخل استراحتگاه.
دبی: خاکریزها، پارک ها، بلوارها و «اتاق های نشیمن شهر» با هسته های خرید و سرگرمی تقویم رویدادها و دسترسی بالا برای ساکنان را تشکیل می دهند. طرح مشابه است: پرولوگ سخاوتمندانه → صحنه های پرداخت شده → oases «آرام».
6) بیوفیلیتی و آب و هوا
هر دو شهر به طور فعال از باغ های دهلیز، آینه های آب و «طراحی آب و هوایی نرم» استفاده می کنند: خنک کننده تبخیری، پرگولا، جیب های سایه، سقف های سبز. ماکائو این کار را برای پیاده روی های داخل شهر «زیر سقف»، دبی - برای دوختن فضاهای بسته و باز در آب و هوای شدید انجام می دهد.
7) آکوستیک و تاکتیکی
آکوستیک: میکروپرفورشن، گچ متخلخل، زمینه های فرش و سقف های «شناور»، حجم های غول پیکر را خفه می کنند.
مواد: «مراسم» (سنگ، برنج، شیشه) با «گرم» (چوب، منسوجات) یافت می شود. برای ماکائو، این یک راه برای تأکید بر مراسم است ؛ برای دبی، بخشی از زبان سبک زندگی لوکس.
8) UX از تجربه صادقانه و معماری مسئول
ماکائو: IR نشان می دهد کمک می ایستد، مکث مناطق، خروجی قابل خواندن، برچسب زدن روشن از قوانین و قابلیت های خود کنترل - عناصر بازی مسئول به معماری یکپارچه شده است.
دبی: «UX صادقانه» از طریق ناوبری قابل خواندن، دسترسی، مسیرهای حسی و سناریوهای اوقات فراغت بین جاذبه ها کار می کند. در هر دو جهان، طراحان از «هزارتوها» به مسیرهای اخلاقی بدون تله حرکت می کنند.
9) ESG و مهندسی: انرژی، آب، داده ها
انرژی: سناریوهای BMS، بازیابی، روشنایی پویا، VRV/VRF.
آب: باران/آب برای آبیاری و خنک کننده، لوله کشی صرفه جویی در آب ؛ در دبی یک موضوع اولویت با توجه به زمینه بیابان است.
مواد: EPD/HPD، مدولار پایان، زنجیره های محلی.
شکل: BIM → FM، دوقلوهای دیجیتال برای شبیه سازی جریان، آب و هوا، تخلیه، بارگیری پارکینگ ؛ تجزیه و تحلیل «نقشه گرما» برای تطبیق طرح بندی.
خط پایین: «یک آیکون به خاطر یک آیکون» پایین تر از «آیکون با گزارش» است - معماری باید کار کند، نه فقط «شلیک».
10) کدهای فرهنگی و زبان محل
ماکائو: نماد شانس، اعداد و رنگ های «شاد»، مراسم حفظ حریم خصوصی (سالن های VIP)، ارتباط تنگاتنگ با تولیدات تئاتر و غذا. معماری بر مراسم تأکید دارد.
دبی: جهانی شدن کلان شهر جهانی: پانوراما، آب، پل ها، سایت های «آسمانی»، جشنواره های نور، تاسیسات هنری. معماری برای دسترسی به جهان و سرعت نوآوری صحبت می کند.
11) ضد الگوهای (چیزی برای جلوگیری از در هر دو زمینه)
راهرو به پایان می رسد مرده و «دخمه پرپیچ و خم» بدون خروجی بصری.
بیش از حد نور: همان روشنایی → خستگی بصری.
انعکاس دهليزها بدون استراتژي صوتي
مضامین دروغین: دکور بدون پشتیبانی از برنامه ریزی و خدمات.
امنیت نامرئی: تقاطع مهمان و تدارکات جریان، «ماسک» خروج تخلیه.
12) موارد کوچک (نوع شناسی عمومی)
ماکائو، شهر زیر سقف منطقه «محور طولی «- دهلیز - گالری - سالن ها - باغ ها. نشانگرها: گنبد، نقطه آب، قوس مکث - هر 50-70 متر.
دبی "آیکون + تفرجگاه. «بسته نرم افزاری «بازار - خاکریزی - پارک - میدان رسانه - مشاهده. "نشانگر: نمایش آب، پل، باغ آسمان. مکث - تراس و حیاط «آرام».
13) چک لیست معمار و توسعه دهنده
ترکیب بندی
محور اصلی + «جیب» ثانویه اتاق.
لنگر هر 40-60 متر (آب/نور/هنر).
فیلترهای نیمه باز «ulitsa → interyer» (پرگولا، سایبان، صفحه نمایش).
نور و صدا
محیط/وظیفه/لهجه با پویایی روزانه.
Coef جذب ≥0,6 در مناطق انتظار ؛ انتشار در دهليزها.
الگوهای بارق را در گذرگاه ها حذف کنید.
ورود و امنیت
مسیرهای بدون مانع، پیکتوگرام های لمسی، «اتاق های آرام».
عملکرد و الگوهای قابل مشاهده ؛ ارسال مهمان و جریان لجستیک
نقاط و مکان های نوشیدن برای مکث در شعاع 60-90 متر.
ESG و عملیات
بهره وری انرژی و آب تحت نظارت BMS
اتمام مدولار، مواد محلی، مجموعه جداگانه.
BIM → FM و دوقلو دیجیتال برای جریان/آب و هوا.
UX و اخلاق
ناوبری صادقانه و «اصطکاک نرم» (تایمر، مکث).
در ماکائو - دید قوانین/محدودیت ها و کمک سریع ؛ در دبی - دسترسی و «بازخورد» قابل خواندن برای راحتی.
نتیجه گیری: یک دستور زبان از فضا - معانی مختلف
معماری کازینو مدرن در ماکائو و زبان معماری دبی از دستور زبان مشترک برداشت ها استفاده می کنند - رسانه ها، باغ ها، پل ها، دهلیزها، صحنه های عمومی، UX اخلاقی و ESG. اما معانی متفاوت است: ماکائو شهر را در اطراف هسته بازی به عنوان بخشی از یک شب فرهنگی سازماندهی می کند ؛ دبی یک کلان شهر جهانی از رویدادها را ایجاد می کند، جایی که همان دستور زبان برای نمایش، خرده فروشی، غذا و دیدگاه های افق اعمال می شود. برای یک معمار و یک توسعه دهنده، تنها یک درس وجود دارد: طراحی یک «تابع» نیست، بلکه یک سناریو است که در آن شکل، نور، آب و هوا و اخلاق با هم کار می کنند - و پس از آن هر شهر نه تنها یک تصویر روشن، بلکه یک ارزش اجتماعی طولانی مدت است.