کازینو رمزنگاری
دنده تورنت
هیجان در متون و تفاسیر مذهبی
مقدمه: چرا ادیان به بازی نگاه می کنند
هیجان فقط شرط بندی پول نیست. این یک راه خاص برای مقابله با شانس است: به آن معنی بدهید، آن را برای میل به کار ببرید. سنت های مذهبی برای قرن ها تلاش کرده اند تا این مورد را «اهلی» کنند - به نام Providence، karma، tao - و به همین دلیل با دقت جدا از آن به عنوان یک تصادف رویه ای از قمار به عنوان کشت اشتیاق و آسیب. در زیر یک نقشه از روش های اصلی است.
یهودیت: «بازیکن تاس» و مشکل یک معامله عادلانه
پيام ها. در تاناخ، بسیاری به عنوان یک راه توزیع (زمین، خدمات) یافت می شود - یک روش، نه پیشگویی. اما تلمود به شدت از «mesahek b 'quvia» - قمارباز انتقاد می کند. او را می توان یک شاهد بی ارزش در دادگاه دانست: درآمد او یک «شغل بیهوده» است و معامله خود را اغلب asmakhta (وعده بدون قصد واقعی)، که به معنی سود ناعادلانه است.
مرزها. بازی های پولی، جایی که نتیجه کاملا تصادفی است، مشکل ساز هستند: آنها اخلاق کاری و عدالت معامله را تضعیف می کنند. بازی های تخته ای بدون پول قابل قبول هستند.
پاسخ های معاصر قرعه کشی های کمک مالی و «raisers» برای کنیسه ها توسط خاخام ها مورد بحث قرار می گیرند: آنها اغلب با قوانین روشن، شفافیت و عدم وجود «شکار» برای نقاط ضعف شرکت کنندگان مجاز هستند.
مسیحیت: از بسیاری از رسول به انتقاد اخلاقی از هیجان
نوشته ها در کتاب مقدس، قرعه کشی به عنوان وسیله ای برای انتخاب استفاده می شود که مردم به دنبال اراده خدا هستند (سهم سرزمین اسرائیل، انتخاب متی به جای یهودا). این یک تصادف رویه ای است، نه اعتقاد به «ثروت کور». در عین حال، انجیل نشان می دهد که چگونه سربازان «مقدار زیادی» در مورد لباس عیسی را پرتاب می کنند - یک قسمت که نماد بدبینی بی رحمانه هیجان است.
رسم و رسومات
الهیات اخلاقی کاتولیک اجازه می دهد تا بازی های متوسط به عنوان شکلی از استراحت، در حالی که رعایت عدالت: شما می توانید خانواده از لازم محروم نیست، فریب، تسلیم به اعتیاد ؛ جایی که اعتدال و عدالت نقض میشود.
ارتدکس در اپتیک زاهدانه اغلب هشدار می دهد: هیجان احساسات (عشق به پول، غرور، خشم) را تحریک می کند، توجه به نماز و همسایگان را از بین می برد. تمرین این است که دلسرد، اعتراف، ارائه هوشیاری.
در تعدادی از سنت های پروتستان (میراث پیوریتن و انجیلی)، انتقاد سخت تر است: هیجان - اتلاف هدایا و نوعی رفتار وابسته ؛ مجاز بودن بازی های «بی ضرر» به صورت محلی مورد بحث قرار می گیرد.
امروز. کلیساها برنامه های روحانی را برای کمک به معتادان، مخالفت با بازاریابی قمار تهاجمی و حمایت از مقررات اخلاقی توسعه می دهند.
اسلام: Meisir/Kimar به عنوان «کود نفرت» ممنوعیت
قرآن و سنت هیجان (meisir، kumar) و مست نامیده می شوند ناپاک: آنها «بذر دشمنی و نفرت»، منحرف کردن اذهان از بزرگداشت خدا و نماز. ممنوعیت اساسی است: مشارکت در بازی های شانس ارزش گناه است، حتی اگر پول به «اهداف خوب» هدایت شود.
گسترش مفهوم. fakihs کلاسیک مورد بحث قرعه کشی، قرعه کشی، شرط بندی ؛ مدرن - بازی با «مجموع صفر» و تصادفی غالب، که در آن عدم تقارن نادرست وجود دارد.
منطقه خاکستری بیمه، سرمایه گذاری و شیوه های مبادله برای gharar (عدم اطمینان غیر قابل قبول) و r̃iba تجزیه و تحلیل. نتیجه بستگی به ساختار محصول دارد: جایی که ریسک کارآفرینی است و به طور عادلانه تقسیم می شود، پذیرش امکان پذیر است ؛ جایی که خطر - قمار و بهره برداری - ممنوعیت همچنان ادامه دارد.
بودیسم: «زندگی مناسب» و رد شرایط رنج
اخلاق در راه ششم «معیشت مناسب» فعالیت هایی را افزایش می دهد که رنج و اعتیاد را افزایش می دهد - این معمولا شامل قمار (به عنوان یک ماهیگیری و به عنوان یک عمل).
روانشناسی. هیجان باعث تشنگی می شود، جهل در مورد دلیل شادی را افزایش می دهد، باعث می شود حالت بی احترامی (حسادت، خشم، پشیمانی).
تمرین کنید. توصیه ها - ذهن آگاهی، نظم و انضباط، شرایط محدود کننده (مکان ها، افراد، محرک ها)، سخاوت و تبدیل تشنگی به مراقبت.
هندوئیسم و سنت جین: کارما، «تاس» و درسی درباره قدرت اشتیاق
حماسه و دارما در Mahabharata، بازی تاس یک فاجعه می شود: پادشاهی و افتخار به دلیل تاثیر و محبت از دست داده است. اخلاقی: گناه در استخوان ها به خودی خود نیست، بلکه در بی اختیاری و بیماری میل است ؛ حاکم باید نمونهای از یک اقدام باشد.
Dharma shastras اغلب هیجان را به عنوان منبع بدهی و فروپاشی اقتصاد محکوم می کند.
تمرین کنید. بازی های فرهنگی ممکن است به عنوان مراسم/جشن باقی بمانند، اما شرط بندی و اعتیاد به سنت اخلاقی ممنوع است.
سیکیسم، کنفوسیوس و اپتیک تائوئیست: نظم، کار و حفظ احساسات
سیک رحت ماریادا صریحاً قمار را ممنوع می کند: آنها نظم و انضباط را نقض می کنند و زندگی جمعی را تضعیف می کنند.
کنفوسیوس بر نظم و انضباط، وظیفه و شرم تأکید دارد ؛ قمار «پول آسان» برای هماهنگی خانواده/سلسله مراتب مضر است.
دیدگاه تائو نرمتر است، اما از مداخله خشونت آمیز در مسیر طبیعی انتقاد می کند که شامل پیگیری «شانس سریع» است.
تفاوت کلیدی: هیجان ≠ زیاد
در بسیاری از سنت ها، تعداد زیادی به عنوان یک تصادف رویه ای مجاز است (زمانی که طرفین موافق هستند و نتیجه یک معاون ایجاد نمی کند): توزیع خدمات، صف ها، اموال با حقوق برابر. قمار جستجو برای سود شخصی از شانس است، اغلب به هزینه دیگری، با پرورش اشتیاق: در اینجا انتقاد مذهبی تقریبا جهانی است.
عدالت اجتماعی: چه کسی بیشترین آسیب را می زند
اخلاق دینی نه تنها به گناه فردی، بلکه به آسیب ساختاری نیز توجه دارد:- جریان منابع از آسیب پذیر به «خانه» ؛
- افزایش بدهی ها، فروپاشی خانواده ؛
- بازاریابی برای معتادان ؛
- «خصوصیسازی بردها و اجتماعی کردن زیانها» از طریق مالیات و حمایت دولت از وابستگیها.
- از این رو - خواستار تنظیم، مسئولیت کسب و کار و حمایت از برنامه های کمک.
مسائل و تفسیرهای فعلی
1. قرعه کشي براي هميشه "بخشی از سنت اجازه می دهد تا برای داوطلبانه روشن، شفافیت، محدودیت ؛ دیگران همان مکانیک وابستگی و دلسرد را ببینید.
2. ورزش های الکترونیکی، جعبه های غارت، شرط بندی گاه به گاه. متکلمان به طور فزاینده ای از اصل قیاس استفاده می کنند: اگر وابستگی، بهره برداری، عدم تقارن نادرست وجود داشته باشد - ارزیابی مانند هیجان.
3. سرمایه گذاری در مقابل بازی معیار این است که آیا ارزش واقعی ایجاد شده است و خطر به طور عادلانه به اشتراک گذاشته شده است یا اینکه فقط یک شرط بندی در نوسانات با آسیب پذیری شخص دیگری است.
4. درمان اعتياد. ادیان بر جامعه، مراسم متانت، نظم و انضباط، مسئولیت - همراه با کمک حرفه ای تاکید می کنند.
«لنگرهای» عملی اخلاق دینی (چک لیست کوتاه)
هدف: آیا این یک بازی استراحت/اجتماعی است یا تعقیب یک «معجزه» ؟
قیمت: آیا خانواده، کار، بدهی رنج می برند ؟ آیا بدهی/فریب وجود دارد ؟
آزادی: آیا می توانم متوقف شوم ؟ چه کسی محدودیت می گذارد - من یا «خانه» ؟
عدالت: عدم تقارن طرف کیست ؟ آیا از افراد آسیب پذیر سوء استفاده می کند ؟
اثر معنوی: آیا این قدردانی و سخاوت را افزایش می دهد یا حرص و طمع و خشم را افزایش می دهد ؟
خط پایین: مخرج مشترک - هوشیاری، عدالت، رحمت
متون مذهبی شانس را به عنوان یک ابزار و هیجان را به عنوان یک اشتیاق تشخیص می دهند. اولی در امور عمومی ممکن و مفید است ؛ دومی تقریبا همیشه خطرناک است: کار را از بین می برد، روابط را از بین می برد، همسایه را «حریف» می کند و از شانس - بت است. تفسیرهای مدرن در سه درخواست همگرا هستند:1. هوشیاری و اندازه گیری (محدودیت های شخصی و اجتماعی).
2. عدالت (سیستم را بر روی آسیب پذیر ایجاد نکنید).
3. بخشش (برای کمک به کسانی که معتاد هستند، نه آنها را خجالت).
بنابراین مذهب این مورد را به جای خود باز می گرداند: یک فرد برده شانس نیست. او آزاد است - از جمله آزاد است که تاس را زمانی که قیمت بیش از حد بالا است رول نکنید.