کازینو رمزنگاری
دنده تورنت
قمار در ادبیات قرن نوزدهم
مقدمه: هنگامی که بازی به زبان قرن تبدیل شد
قرن نوزدهم زمان پیشرفت صنعتی، حباب های مالی، جنگ های امپریالیستی و لذت های جدید شهری است. کازینوها و قمارخانهها از پاریس و هامبورگ تا بادن بادن و مونت کارلو به آزمایشگاههای اجتماعی تبدیل میشوند: در اینجا آنها شخصیت، سرمایه و سرنوشت را بررسی میکنند. ادبیات بلافاصله این زبان را انتخاب می کند - کارت ها، استخوان ها، رولت ها تبدیل به نمادهای شانس، وظیفه، گناه و امید می شوند، یعنی اعصاب کلیدی دوران.
زمینه تاریخی: کجا و چه چیزی بازی کردند
جغرافیا: پاریس (کاخ سلطنتی)، هامبورگ و همبورگ، بادن-بادن و ویسبادن، مونت کارلو (از دهه 1860)، باشگاه های لندن (سفید پوستان، بروکس)، سالن های سنت پترزبورگ «بانک ها».
بازی ها:- فرعون (faro) و stoss شرط سریع در برابر «بانک»، نماد «گرم شدن» شانس است.
- Trente-et-quarante و رولت - حساب احتمال و هیپنوتیزم چرخش (نماد نیمه دوم قرن).
- whist/whist و پیچ - شیوه های نیمه سکولار نظم و انضباط، حافظه و مشارکت ؛ در نثر است که اغلب یک «ماسک» از نجابت بیش از هیجان وجود دارد.
- کد اجتماعی: سالن قمار آینه ای از املاک است: از افسران و عنوان لافرها به مدرنیست های بورژوایی و استان های «بی قرار» که به دنبال یک مسیر کوتاه برای شناخت هستند.
انگیزه ها و معانی اصلی
1. سرنوشت در مقابل محاسبه نقشه به عنوان یک اوراکل در برابر اعتقاد جدید به آمار و «حساب خوشبختی».
2. وظیفه و شرم هیجان اقتصاد افتخار را نشان می دهد: از دست دادن نه تنها منفی بر روی کاغذ، بلکه سقوط اجتماعی است.
3. نمایش زن و بازیگر زن از «ریسک ریسک» به شرکت کننده فعال، متون اولیه بین طلسم و ذهنیت نوسان می کنند.
4. زندگی مدرن مانند تب است. سالن یک شتاب دهنده زمان است: در اینجا زندگی «در تیراندازی شتاب» زندگی می کند.
5. دوگانه و وسواس بازیکن یک فرد دو نفره است: روز منطقی و شب تاریک.
کلاسیک روسی: عرفان، کمدی و کلینیک اعتیاد
پوشکین - «ملکه پیک» (1834)
چه چیزی: محاسبه سرد هرمان با یک «کد سه کارت» غیر منطقی برخورد می کند.
چرا خواندن: عرفان کارت به عنوان انتقاد از عقلانیت روشنگرانه: جایی که قهرمان در کنترل اطمینان دارد، ادبیات قیمت میل را به ارمغان می آورد - ترس، گناه و جنون. نقشه در اینجا نماد سرنوشت است، نه یک ابزار.
Lermontov - «Stoss» (1836، قطعات)
درباره چی: یک بازی شبانه، یک وسواس کابوس، شکل یک «مرد بانک قدیمی».
اپتیک: گوتیک عاشقانه بازی: سالن به تئاتر تاریکی تبدیل می شود و شرط بندی به یک معامله با سایه تبدیل می شود.
گوگول - «بازیکنان» (1842)
درباره چی: یک کمدی از متقلبان، جایی که کلاهبرداران، کلاهبرداران را پرورش می دهند.
معنی: افشای تئاتر اجتماعی: هیجان ادامه فریب روزمره است ؛ برنده شدن مسئله مرحله بندي است.
داستایوفسکی - «بازیکن» (1866)
درباره چه: پائولین، ژنرال، آقای آستلی و «من» راوی در تب رولت.
چرا این اوج است: روانشناسی اعتیاد «از درون» نوشته شده است (تجربه ویسبادن/همبورگ). رولت یک ماشین زمان و گناه است: قهرمان پول را دوست ندارد، بلکه آستانه بین سقوط و نجات است. در اینجا یک کلینیک واقعی از هیجان متولد می شود: مراسم، شیب، نشانگر «تقریبا پیروزی»، خود فریب با وام.
تورگنیف - «دود» (1867)
Baden-Baden به عنوان صحنه ای از جامعه روسیه.
چرا بخوانید: کازینو اروپایی kurzal تمدن مدرن است: صحبت، شایعات بی اساس، سیاست - همه چیز با اعداد شرط بندی مخلوط شده است. هیجان پسزمینهای از ابهام اجتماعی و اخلاقی است.
جهان فرانسوی زبان: پول به عنوان سرنوشت شهر
بالزاک - «پوست شاگرین» (۱۸۳۱) و «کمدی انسانی»
چه چیزی: یک میل که «پوست» حیاتی را مصرف می کند و پاریس به عنوان یک بازار برای موفقیت است.
هیجان بالزاک: نه تنها کارت ها - تبادل، قرعه کشی، گمانه زنی. پاریس کارگاهی است که در آن شخصیت ⇄ سرمایه به طور مداوم تبدیل می شوند.
مریمه/موپاسان (داستان کوتاه)
بازی ها و شرط های اپیزودیک به عنوان تست های اخلاقی: صحنه های لاکونیک که در آن فرد در لحظه انتخاب قابل مشاهده است.
سنت انگلیسی زبان: باشگاه ها، افتخار و وظیفه
Thackeray - «غرور نمایشگاه» (1847-1848)
درباره چي: دنيايي که مردم با هم شوخي ميکنن.
عصب بازی: قسمت های کارت و شرط بندی با کلاس و شهرت همراه است: از دست دادن یک شکاف در «نمای نجیب زاده» است.
دیکنز - اپیزودها در «امیدهای بزرگ»، «دامبی و پسر»
دربارهی چی: نرخها، بدهیها، ارثیهها.
اپتیک: هیجان به عنوان یک بیماری اجتماعی یک شهر صنعتی: تب پول در برابر اخلاق خانواده و کار
نوع شناسی صحنه های بازی: چگونگی نوشتن «عصب»
1. مراسم و مکث اعلامیه های برجسته، طرح نقشه، «دقیقه به توپ» - متن تقلید از سرعت سالن.
2. اپتیکهای ناظر اغلب - راوی-چشم انداز: تنش از «تماشا و سکوت» رشد می کند.
3. زبان بدن. دست ها «می گویند»، لرزش، لب های خشک - فیزیولوژی استعاره را ملموس می کند.
4. نهایی سازی و نتیجه گیری بهترین صحنه ها در «برنده/از دست رفته» متوقف نمی شود - به دنبال بدهی ها، نامه ها، شکستن، پرواز.
نگاه زنانه و نقشهای زنانه
حتی در کانون های مردانه قرن، سازمان های زن ظاهر می شوند: قهرمانان به عنوان حامل سرمایه (ارث، اجاره)، به عنوان مدیران مراسم (سالن، شب)، به عنوان بازیکنان مستقل (به ندرت، اما به طور قابل توجهی). ادبیات نشان می دهد که چگونه قدرت توجه و اقتصاد ازدواج در تماس با بازی است.
اقتصاد اخلاقی متن: چگونه نویسندگان «بازی» را در نظر می گیرند
Lermontov: سرنوشت قدیمی تر از احتمال است، آدرنالین مهم تر از تعادل است.
واقع گرایان (گوگول، دیکنز): بازی یک تکنولوژی اجتماعی فریب و توزیع مجدد است.
واقع گرایی روانشناختی (داستایوفسکی): وابستگی به عنوان مکانیسم تکرار: شرم → وعده پرتاب → «آخرین شرط» → یک دایره جدید.
پروسس اجتماعی-مالی (Balzac): بازار یک کازینو است، اما با فاصله طولانی.
واژه نامه ای کوچک از یک خواننده قرن نوزدهم
فرعون/stoss یک بازی کارت سریع در برابر بانک است ؛ نماد «سرمایه سریع»
Trente-et-quarante - «قرمز-سیاه»، تب نیمه ریاضی سالن ها.
رولت یک آیکون از مورد مکانیکی است; استعاره از ماشین سرنوشت.
چه کسی - پیش پل ؛ «مدرسه» از حافظه و وضعیت.
بانک - پول در خانه (یا متقلب)، که در برابر آنها بازی می کنند.
چگونه به خواندن امروز: راه ها و سوالات
مسیر 1 - «عرفان و قرار گرفتن در معرض»: پوشکین → لرمانتوف → گوگول.
مسیر 2 - «روانشناسی وابستگی»: بازیکن داستایوفسکی (با نامه هایی از ویسبادن به بیوگرافی) → Turgenev Smoke.
مسیر 3 - «کازینو شهر»: بالزاک (چرم Shagreen، فصل در کاخ سلطنتی) → Thackeray.
سوالات به متن:- چه چیزی به غیر از پول ؟
- چه کسی «صحنه» را هدایت می کند - سرنوشت یا حساب ؟
- آیا بعد از شرط بندی نتیجه ای وجود دارد یا نویسنده ما را با یک معجزه خراب می کند ؟
- فیزیولوژی لحظه (تنفس، دست، شنیدن) چگونه توصیف می شود - آیا این حقیقت را باور دارید ؟
موارد کوچک: سه میکروسکوپ زیر یک ذره بین
1) «ملکه پیک»: به رسمیت شناختن در کارت.
کلید در عرفان نیست، بلکه در افشای خود هرمان است: منطق در نقطه ای که میل قوی تر از معنی است، شکسته می شود.
2) «بازیکن»: آخرین ریوک.
پاراگراف های کوتاه، افعال داغ، تکرار «دوباره» - نثر شبیه سازی شیب. مهم است که با صدای بلند بخوانید - می توانید پالس را بشنوید.
3) «دود»: کورزال به عنوان پارلمان.
اتاق بازی یک اسکنر جامعه شناختی است: مکالمات مهم تر از شرط بندی هستند، اروپا یک نمایشگاه است که در آن روسیه خود را می بیند.
خط پایین: چرا صحنه های قمار قرن نوزدهم پیر نمی شوند
زیرا آنها در مورد «کارت های معجزه» نیستند. "آنها در مورد انتخاب در زمان شتاب هستند. نویسندگان قرن نوزدهم برای اولین بار مدرنیته را به زبان شرط بندی ترجمه کردند: شما می توانید قوانین را ببینید، می توانید قلب را بشنوید، و قیمت شخصی است. از عرفان عاشقانه به «کلینیک» واقع گرایانه - این مسیر باعث می شود «بازی» یکی از توطئه های اصلی قرن باشد. و هر بار که ما پوشکین یا داستایوفسکی را باز می کنیم، وارد سالن می شویم، جایی که هنر فرصتی برای درک خودمان قبل از اینکه توپ به اتاق کسی برسد، می دهد.