کازینو رمزنگاری
دنده تورنت
تاریخچه کازینو در اتحاد جماهیر شوروی و باشگاه های زیرزمینی
مقدمه: ممنوعیت به عنوان نقطه شروع
مدل شوروی در ابتدا قمار را «یادگار زندگی بورژوایی» میدانست. جایی برای آنها در اقتصاد رسمی وجود نداشت: سهام بر روی کار، برنامه و اشکال جمعی اوقات فراغت قرار گرفت. اما میل انسان به خطر و بازی در هیچ کجا ناپدید نشده است - آن را به سایه جزئی رفته است: جمع آوری های خانگی «برای علاقه،» کارت های آپارتمان «برای پول»، و سپس - باشگاه های زیرزمینی سازمان یافته است.
1) 1917-1930: شکل گیری ممنوعیت و جابجایی در زندگی روزمره
پس از انقلاب، قمار به سرعت تحت ممنوعیت قرار می گیرد: دولت جدید آنها را با «حدس و گمان» و جرم و جنایت مرتبط می کند.
NEP (1920): آزادسازی زندگی اقتصادی به معنای بازسازی کازینو نیست. بازی های کارت در رستوران ها، آپارتمان های خصوصی، شرکت های هنری زندگی می کنند - به عنوان یک قاعده، بدون پوستر عمومی.
اواخر دهه 1920 - 1930: تشدید مسیر، مبارزه علیه «بی فرهنگی»، رشد اقدامات تنبیهی. کارت «شمع» و «بانک ها» به آشپزخانه و محافل بسته می روند ؛ تقلب حرفه ای («کاتال») در حال حاضر پس از آن استاد تکنیک های برچسب ها و دستکاری عرشه.
2) 1940-1950: جنگ، زندگی خط مقدم و «مراسم کوچک»
دوران نظامی: هیجان در جبهه اغلب به شکل بازی های مورد علاقه، اختلافات، دومینو و استخوان - برای از بین بردن تنش است. هیجان پول محکوم است، اما به طور کامل ناپدید نمی شود.
سالهای پس از جنگ: کمبودها، سیستم های کارت و یک دستور کار اخلاقی سخت به کازینو کمک نمی کنند، اما «کارت های خانگی» به بخشی آشنا از زندگی خصوصی تبدیل می شوند. در عین حال، صحنه جنایی با «مفاهیم» خود، تقویت می شود، جایی که بدهی های کارت و بازی ها یک عنصر خرده فرهنگ هستند.
3) 1960-1970: باشگاه های زیرزمینی، «quatrans» و افسانه های شهری
زیرزمین ساخته شده است. در شهرهای بزرگ (مسکو، لنینگراد، اودسا، تفلیس، روستوف، ریگا، و غیره) quatrains ظاهر می شود - آپارتمان ها و زیرزمین که در آن آنها را نگه دارید "می تواند"، ارائه یک "تمیز" عرشه، به دنبال "در ورودی و" سقف ".
نقش ها و اقتصاد سازماندهنده «برداشت» را از روی میز برمیدارد ؛ «کاتالها» از مهارت دست، برچسبها، تبانی استفاده میکنند. بازی های کلاسیک در حال استفاده هستند: اولویت, نقطه (بیست و یک), «پوکر» تغییرات, جلسات رولت با چرخ صنایع دستی نادر و کوتاه مدت.
حمله پلیس ادارات مبارزه با سرقت اموال سوسیالیستی و تحقیقات تهدید در حال توسعه هستند: شنود، «در فضای باز»، پیاده سازی. فروپاشی شبکه ها با رشد جدید جایگزین می شود - تقاضا پایدار است.
4) دولت «جایگزین»: قرعه کشی و جاذبه های
خداي من. در دهه های 1960 و 1970، قرعه کشی های پولی و پوشاک و بعداً Sportloto گسترده شد. این یک شکل قانونی از هیجان بازی است که عادت «شرط کوچک برای شانس» را تقویت می کند.
دستگاه های حافظه بدون برنده پول نقد. سالن های جذب و ماشین های مهارت («نبرد دریایی»، «تیرانداز از خفا») بخشی از تقاضا برای بازی را برآورده می کنند، اما طاقچه ریسک پولی را نمی بندند.
تعادل ممنوعیت و "انتشار بخار. قرعه کشی ها به مصالحه تبدیل می شوند: اخلاق امن تر از کازینو است، بودجه هزینه ها را دریافت می کند و جمعیت «امید کمی به قمار» دریافت می کند
5) دهه 1980: از آپارتمان ها تا برنامه های نیمه عمومی
جغرافیای زیرزمینی در حال گسترش است. در دوران رکود، کنترل به طور رسمی تنگ است، اما فساد و ارتباطات به زیر زمین اکسیژن بیشتری می دهد. «شب بازی» در رستوران ها، در اتاق های پشتی مراکز تفریحی، در آپارتمان های جمعی پرجمعیت ظاهر می شود.
انگشتهای خیابان. "در بازارها و ایستگاه های قطار، سریع بازی های جعلی "توجه" شکوفه - هیجان عظیم، اما کم حاشیه خیابان.
کد سکوت شرکت کنندگان زیرزمینی به شبکه ای از توصیه ها متکی هستند: «خودشان به خودشان» ؛ مهمان تصادفی بدون ضامن مجاز نیست.
6) پرسترویکا و تعاونیها (1991-1987): گامی به سوی قانونی شدن
جنبش تعاونی مجوز تعاونی ها پنجره ای را باز می کند: باشگاه های بازی «برای شب های فرهنگی» ظاهر می شوند، جایی که کارت ها و «قرعه کشی های خصوصی» به عنوان اوقات فراغت پرداخت می شوند.
اولین کازینوهای «نیمه قانونی» در اواخر دهه 1980، اولین باشگاه ها با مهمانان خارجی، کنترل دسترسی نرم، مجوز رستوران در جمهوری های اتحادیه و مراکز بزرگ و جداول کارت در داخل ظاهر شد.
اثر رسانه ای مطبوعات استدلال می کنند: برخی «اروپایی شدن اوقات فراغت» را می بینند، دیگران - تهدید اخلاق نظری. در واقع، یک استخر پرسنل شروع به شکل: croupier، امنیت، مدیران.
7) چه کسانی هستند «کاتال» و چگونه زیرزمینی کار می کرد (بدون «دستورالعمل»)
"کاتالها "متقلب های حرفه ای با زرادخانه ای از ترفندها: کار با سرعت تحویل، مبادلات "تصادفی"، سیگنال ها، بازی "به نسبت" با یک شریک.
سازمان از شب نرخ ها از قبل مذاکره می شوند، مدت زمان - قبل از «برداشت بانکی» یا صبح. امنیت - «تماشای» در ورودی، تماس کد، حرکت به عقب.
ریسک ها درگیری در مورد بدهی ها، اخاذی، تهدید و در طول بازداشت - موارد جنایی برای سازماندهی فاحشه خانه ها و فعالیت های تجاری غیرقانونی.
مهم: هیجان زیرزمینی «عاشقانه» نیست، بلکه خطر شهرت، ایمنی و آزادی است. در اینجا «دستورالعمل» نمی تواند وجود داشته باشد - فقط یک توصیف تاریخی.
8) فرهنگ و تصویر: چگونه زیرزمینی هنر نفوذ
زبان حیاط ها و حکایات. فرهنگ لغت بازی ها، نام مستعار، داستان در مورد «سری شاد» و «می تواند سوخته» بخشی از فرهنگ عامه شهری است.
سینما و ادبیات اواخر اتحاد جماهیر شوروی. صحنه های کارت و چهره های «dodgers» به عنوان نشانگر انتخاب اخلاقی، وسوسه پول آسان، تضاد بین دنیای «رسمی» و «خصوصی» ظاهر می شود.
9) گذار به دهه 1990: از بازار زیرزمینی به بازار اولیه
فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و اصلاحات بازار یک خلاء قانونی ایجاد می کند: ممنوعیت قبلی برداشته شده است، هنوز هیچ قانون جدیدی وجود ندارد. بر این اساس، اولین کازینوها و شبکههای قانونی سالنهای بازی به سرعت در حال رشد هستند.
تبدیل قاب. برخی از بازیکنان و سازمان دهندگان زیرزمینی به بخش حقوقی می روند: croupiers دوباره آموزش می دهند، مدیران خدمات را مدیریت می کنند، «بلوک قدرت» امنیت می شود.
کد جدید اوقات فراغت. کازینو از «آشپزخانه ها و نیمه زیرزمین ها» به خیابان های بالا حرکت می کند، یک نشانه، روابط عمومی و قوانین باز را به دست می آورد، در حالی که سایه ای از شیوه های قدیمی را که قبلا توسط مکانیسم های نظارتی جدید مبارزه می شود، به ارث می برد.
10) چرا ممنوعیت هیجان را نابود نکرده است
1. روانشناسی تقویت متغیر. ریسک و امید مکانیسم های جهانی رفتار هستند.
2. کمبود جایگزینهای قانونی قرعه کشی ها میل به یک بازی «حرفه ای» را جایگزین نکردند.
3. سرمایه اجتماعی زیرزمینی. توصیه ها، «مردم خود»، ارتباطات غیر رسمی.
4. انگیزه اقتصادی برای سازمان دهندگان، پول سریع ؛ برای بازیکنان، رویای یک «مسافت کوتاه».
5. سایه فرهنگی داستان «مرد حیله گری که سیستم را شکست داد» اسطوره زیرزمینی را تقویت کرد.
11) درسهایی برای مدرنیته
قوانین شفاف بهتر از ممنوعیتها هستند. جایی که مجوزها، محدودیت ها و کنترل های قابل درک وجود دارد، فضای کمتری برای جرم وجود دارد.
آموزش و مسئولیت درک احتمالات، انضباط بانکی و ابزارهای خودکنترلی آسیب را کاهش میدهند.
حساسیت های فرهنگی شیوه های پایدار را نمی توان نادیده گرفت: اگر تقاضا وجود داشته باشد، باید به فرمت های ایمن منتقل شود و نه در زیر زمین.
حافظه ي ريسک زیرزمینی همیشه یک تهدید است: بدهی، خشونت، عدم حمایت قانونی.
نتیجه گیری: سایه ای که نور را توضیح می دهد
تاریخ کازینوها در اتحاد جماهیر شوروی داستان جابجایی و بازگشت است. این ممنوعیت یک اکوسیستم زیرزمینی ایجاد کرد که در آن هیجان در قالب بازی های آپارتمانی و quatrans زنده ماند و دولت سعی کرد با قرعه کشی «بخار را خاموش کند». تجدید ساختار و تعاونی ها راه را برای قانونی شدن - و با آن به استانداردهای جدید شفافیت و پاسخگویی باز کرد. درک این مسیر امروز مهم است: این نشان می دهد که چرا یک سیاست قمار بالغ مبتنی بر رمانتیک کردن زیرزمینی نیست و نه ممنوعیت کامل، بلکه بر قوانین روشن، حفاظت از بازیکنان و صداقت فرهنگی است.