کازینو رمزنگاری
دنده تورنت
چگونه مارتین اسکورسیزی سبک فیلمهای کازینویی را تغییر داد
مقدمه: قبل و بعد از «کازینو»
تا اواسط 1990s، وگاس در سینما اغلب صحنه جاذبه بود: جذابیت یکپارچهسازی با سیستمعامل، ستاره ها، باله چشمه، برنده تصادفی. اسکورسیزی «تلنگر دوربین» را انجام می دهد - فیلم را از مخاطب به اتاق موتور تبدیل می کند. «کازینو» تاریخچه ای است از اینکه چگونه پول، قدرت و ویترین مرتب شده اند، جایی که شخصیت ها نه تنها بازی می کنند، بلکه به سیستم بازی خدمت می کنند - و در مورد آن نابود می شوند.
1) تغییر اصلی: از عاشقانه به واقع گرایی عملیاتی
چه بود: اسطوره آسان از شانس، کلاهبرداری به عنوان یک عمل سیرک، «شهر گناه» به عنوان یک پس زمینه.
چه شد: درام تولید. اسکورسیزی اسکلت کازینو را نشان می دهد: صندوق های نقدی، جعبه های گودال، مشاهده، جمع آوری پول نقد، «ماتریس های بانکی» تصمیمات. کلاهبرداری های کوچک فقط یک «ترفند» نیست، بلکه نقض این روند است و به دنبال آن تحریم های خاص - حسابداری برای خشونت.
2) زبان فیلم به عنوان «چشم در آسمان»
اسکورسیزی به طور اساسی ابزارهای بیانگر ژانر را بازسازی کرد.
ناظر دوربین دهانه های طولانی در اطراف سالن، برنامه های بالا و تیز «کراوات» - ما مانند یک رئیس گودال نگاه: از بالا و نقطه خالی.
صداگذاری چندصدایی نه یک صدای همه چیز، بلکه نسخه های متضاد (Ace vs Nikki): اصالت موضوع چانه زنی است.
تدوین - "آمریکانو. مجموعه های سریع اطلاعات، فریم های یخ زده، طرح های «برش» و لغت نامه های تقلب: دانش → لذت بردن از اضطراب.
موسیقی به عنوان موتور صحنه قطره سوزن نشان نمی دهد، اما ریتم را کنترل می کند: از عاشقانه به یک گزارش سرد در یک انتقال موسیقی.
رنگ و لباس به عنوان نشانه ای از قدرت طلا/تمشک - ویترین ؛ فولاد/آبی - کنترل حسابداری. لباس های ایس دماسنج توهم نظم او است.
3) قهرمانان جدید ژانر: مدیر، الهه شعر و موسیقی و مجری
اسکورسیزی مدیر را به عنوان یک چهره اصلی معرفی می کند: مدیر کازینو به احتمالات، SLA ها و شهرت برند فکر می کند.
Ace Rothstin یک بازیکن عاشقانه نیست، بلکه یک کنترل کننده است: KPI بالاتر از نفس است.
زنجبیل یک نمایش نمایشی است که در آن خالی بودن و اعتیاد منطق یک شهر شبیه سازی را نشان می دهد.
نیکی هرج و مرج تحقق یافته است، که هر مقرراتی را نقض می کند.
این است که چگونه ژانر آموزش داده می شود: نرخ نه تنها تراشه ها، بلکه سرمایه انسانی و اقتصاد سیاسی خشونت است.
4) موضوعاتی که ژانر را گسترش داده است
شرکت از گناه. مافیا با یک شرکت جایگزین می شود: گناه ناپدید نمی شود - آن استاندارد شده است.
کنترل در مقابل شانس دین رویه با نوسانات انسانی مواجه است.
عشق مثل یک معامله است. رابطه در یک قرارداد وضعیت و امنیت بسته بندی شده است - و با آن از هم جدا می شود.
شهر آینه ها وگاس خود را نشان می دهد ؛ شخصیت ها با ماسک های خود بیشتر از خودشان ارتباط برقرار می کنند.
5) واقع گرایی «کارگاه»: چگونه سینما آموخت که پیچیده را توضیح دهد
اسکورسیزی فرآیندهای پیچیده را به واژگان قاب سریال تبدیل کرد:- طرح های تقلب و اقدامات متقابل آنها را توضیح می دهد ؛
- نشان می دهد پروتکل های امنیتی و چرخه نقدی;
- یک شخصیت جداگانه از «سر و صدای سالن» ایجاد می کند.
- پس از «کازینو»، بیننده انتظار نه تنها درام، بلکه یک اثر آموزشی: سبک تصویب استانداردهای قابلیت اطمینان رویه.
6) نفوذ: فیلم ها و برنامه های تلویزیونی پس از 1995
سرقت ها و گروه های جنایی بیشتر مایل به چسباندن پنجره با دفتر پشتی هستند: طرح ها، ریاضیات ریسک، SLA، صفحات وضعیت جهان جرم و جنایت.
درام های پوکر/کارت، روانشناسی سالن را از اسکورسیزی می گیرند: نئون، آکوستیک، «فشرده سازی» فضای اطراف راه حل.
Prestige TV (سریال های گانگستری، سریال های شرکتی) ویرایش «info-tie-ins»، صدای چند صدایی، گزارش سرد در مورد احساسات به عنوان معیارها را به ارث می برد.
اپتیک جنسیتی تصویر «muse showcase» در حال حاضر به عنوان انتقاد از شیء به جای رمانتیک کردن آن خوانده می شود.
7) چک لیست فنی برای «scorsesizing» یک فیلم کازینو
به طور خلاصه، روش های خود را تبدیل به شرایط مرجع برای پیروان:1. صدای دوگانه با تفسیرهای متناقض.
2. ردیابی عکس ها در سراسر سالن به عنوان یک اعلامیه کنترل «همه چیز».
3. مونتاژ اطلاعات برای فرآیندهای پیچیده (پول، تقلب، امنیت).
4. صحنه های درایو صدا به دلیل موسیقی و عمل مخالف.
5. قدرت/هرج و مرج کد رنگ و لباس به عنوان یک لایه از معنی.
6. خشونت مانند یک عملیات حسابداری است، بدون یک فریب عاشقانه.
7. سنگ قبر نهایی سیستم (نه قهرمان): تاریخ شهر/صنعت مهمتر از سرنوشت جداگانه است.
8) آنچه او با تصویر «بازیکن» انجام داد
بازیکن متوقف شده است به یک "شکارچی ثروت. در دنیای اسکورسیزی، میز محل کار سیستم است، نه عرصه عاشقانه. برنده شدن بدون ساختار تصادفی است ؛ شخصیت و نظم و انضباط مهم تر از «دست زیبا» است. بنابراین، «بازیکن» به یک مدیر ریسک تبدیل می شود - حتی اگر او لباس رسمی بپوشد.
9) چرا «کازینو» قدیمی نیست
بحث در مورد سیستم ها، نه فقط مردم - بنابراین توضیح می دهد در حال حاضر.
ترکیبی از ملودرام، گزارش و مقاله - تراکم نادر از فرم.
نشان می دهد که چگونه برنده شدن سیستم = از دست دادن خود را هنگامی که سفارش یک بت می شود.
10) درس برای کسانی که شلیک (و نوشتن) در مورد قمار امروز
یک سیستم عامل «زنده» ایجاد کنید: نشان دهید که سالن چگونه کار می کند، و نه فقط «چه» اتفاق می افتد.
به چندین صدا حق حقیقت را بدهید - اجازه دهید بیننده نسخه را جمع آوری کند.
موسیقی و رنگ را به عنوان درام بنویسید، نه دکوراسیون.
یک پایان نامه سیستمی تدوین کنید: شهر در مورد چه چیزی صحبت می کند ؟ نئون فقط یک لهجه است.
قیمت کنترل را به یاد داشته باشید: جایی که نظم پایان می یابد و خودفریبی آغاز می شود.
مارتین اسکورسیزی فیلم های کازینو را از یک ژانر شرط بندی نمایشی به یک ژانر صداقت سیستماتیک تبدیل کرد. او به دوربین آموخت که «مانند یک رئیس گودال» تماشا کند، ویرایش کند تا به زبان فرایندها صحبت کند، موسیقی برای کنترل معنا و شخصیت ها نه در اسطوره شانس بلکه در اقتصاد عواقب زندگی کند. از آن زمان، هر فیلم در مورد وگاس با اندازه گیری آن اندازه گیری می شود: چقدر حقیقت در مورد سیستمی که می تواند مقاومت کند - و چقدر انسانیت را می تواند از زیر شیشه و نئون نجات دهد.