تاریخچه برنامه های VIP و باشگاه های غلتکی بالا

مقدمه: چرا «مهمانان ویژه» با صنعت ظاهر شدند

هیجان سرگرمی توده است، اما گردش مالی کسب و کار و ثبات همیشه در بخش کوچکی از بازیکنان ایجاد سهم نامتناسب بستگی دارد. در ابتدا آنها با نقش اجتماعی (اشراف)، و سپس - فعالیت بازی (شرط، فرکانس، وفاداری) متمایز شدند. این است که چگونه پدیده VIP متولد شد: نه فقط یک «مشتری غنی»، بلکه یک مهمان با انتظارات ویژه، که کازینو با امتیازات، خدمات و حریم خصوصی ملاقات می کند.

قبل از صنعت: اشرافی «اتاق سرگرمی»

در سالن های اروپایی قرن های هفدهم و نوزدهم، میزهای بسته ای برای «آنها» وجود داشت: محدودیت های کوچک - در سالن عمومی، بالا - در یک اتاق خصوصی. امتیازات در طبیعت اجتماعی بودند: لیست مهمان، کد لباس، خدمتکاران فردی، اعتبار "برای کلمه افتخار. این وضعیت را نشان داد، اما در حال حاضر تقسیم بندی را در نظر گرفت: یک سرویس متفاوت برای نرخ های مختلف.

اوایل وگاس: کمپس، بوفه و اولین میزبان

در اواسط قرن بیستم، لاس وگاس زبان comps را اختراع کرد - شماره های رایگان، شام، بلیط - به عنوان راهی برای جذب و حفظ مهمانان. در همان زمان، میزبان سفارشی ظاهر می شود: مدیران شخصی که در فرودگاه ملاقات می کنند، جداول کتاب، مسائل مربوط به اتاق ها و محدودیت ها را حل می کنند. سیستم ساده و شهودی بود: «زیاد خرج کنید - بیشتر بدست آورید».

نشانگر اعتباری و نظم و انضباط پرداخت

به طور موازی، یک مکانیسم نشانگر اعتباری صادر می شود - یک امضای غیر نقدی وام پس از بازگشت به خانه بازپرداخت می شود. مارکرها به مهمانان VIP انعطاف پذیری بانکی و کاهش خطرات ذخیره سازی پول نقد و کازینو یک رشته پرداخت قابل کنترل را دادند. پایه و اساس اقتصاد VIP مدرن ظاهر شده است: محدودیت، محاسبه به موقع، شهرت.

فروشگاه های زنجیره ای و مدل VIP آسیایی

در ماکائو و تعدادی از بازارهای آسیایی، یک لایه از اپراتورهای مسافرتی به خدمات VIP اضافه شده است: واسطه هایی که غلطک های بالا را ارائه می دهند، ترجمه، خدمات و گاهی اوقات اعتبار و بدهی را در حوزه قضایی خود قرار می دهند. مسافرخانه ها سالن های VIP را پر می کردند اما تماس های انطباق را به ارمغان می آوردند. با گذشت زمان، مدل شروع به محکم تر تنظیم، و تاکید به روابط مستقیم اپراتور VIP و رشد توده حق بیمه منتقل شده است.

عصر شرکت: از شهود تا تجزیه و تحلیل

از دهه 1970، برنامه های VIP استاندارد شده اند:

ردیابی بازیکن و کارت های وفاداری ثبت شرط و جلسات.
این معیارها شامل ADT (Average Daily Theoretical) و Theoretical Win/Theo - «از دست دادن نظری» به عنوان پایه ای برای رایانه ها است.
تصمیم گیری در مورد اتاق ها، نقل و انتقالات، بلیط ها، محدودیت ها و اعتبار «توسط چشم» ساخته نمی شود، بلکه با توجه به فرمول ارزش مهمان (فرکانس × مدت زمان × نرخ متوسط × لبه خانه).
سطوح سطح بوجود می آیند (طلا/پلاتین/سیاه، و غیره) با افزایش امتیازات.

«نهنگ»، VIP و جرم حق بیمه است

نهنگ/» نهنگ» - فوق العاده VIP با محدودیت های شدید، میزبان شخصی 24/7، ورودی های خصوصی، سوئیت ها، زمین های فردی و قوانین سفارشی در انطباق.

VIP - ADT بالا، بازدیدکننده داشته است مکرر، نشانگر اعتباری، جداول تضمین/بلیط، ارتقاء و خدمات اولویت.

توده حق بیمه - «وسط نخبگان»: سهام بالا در سالن عمومی، یک بسته غنی از کامپیوتر (سلیقه در غذا، نشان می دهد، چشمه های معدنی)، بدون کامل حریم خصوصی «نهنگ». این بخش بود که ستون پایداری شد: بزرگ در اندازه، قابل پیش بینی در درآمد.

معماری امتیاز: چگونه مناطق VIP کار می کنند

لابی های خصوصی و آسانسور، چک کردن بدون صف، میز نقدی جداگانه و دفاتر اعتباری.

سوئیت ها و ویلا ها با یک دربان شخصی، آشپزخانه آشپز «در اتاق»، میله های بسته، اتاق های سیگار.

زمین های VIP: جداول جداگانه باکارات/بلک جک، ساکت تر، محدودیت های بالاتر، تیم های فروشنده ثابت، تراشه های RFID و افزایش کنترل.

خدمات برگشت از خانه: میزبان، هماهنگ کننده، مدیریت محدودیت، افسران ریسک، KYC/AML.

انطباق و حریم خصوصی: بخش نامرئی کوه یخ

خدمات VIP مدرن بر سه پایه استوار است:

1. KYC/AML - تأیید هویت، منابع مالی، گزارش.

2. بازی مسئول - محدودیت، وقفه، خود حذفی، اطلاع رسانی ؛ در کانال VIP، این مکانیزم ها همان اجباری است.

3. حریم خصوصی - ذخیره سازی داده ها در نرخ ها و بازدید ها، قانون «بدون عکس» در اتاق های خصوصی، مقررات ارتباطی بدون افشای جزئیات به اشخاص ثالث.

CRM و شخصی سازی: زمانی که لوکس به علم تبدیل شد

تقسیم بندی در سطح رفتار (دسکتاپ/اسلات، اندازه پیشنهاد، زمان بازدید، پاسخ کامپیوتر).

عوامل: یادآوری حوادث، سالگرد، نشان می دهد مربوطه ؛ پیشنهادات پویا (بازی رایگان/اعتباری رفت و آمد مکرر/بلیط).

مدل LTV: از یک سفر به چرخه زندگی مهمان ؛ promos برای حفظ حاشیه پس از comps برنامه ریزی شده است.

Omnichannel: میزبان + برنامه های کاربردی + مرکز تماس ؛ پیشنهادات «با یک کلیک» در دسترس هستند و با تعداد اتاق ها و رستوران ها هماهنگ می شوند.

اقتصاد امتیاز: چه مهمان می شود و چه رفت و آمد مکرر می شود

مهمان - زمان، توجه، حفظ حریم خصوصی، حل دستی مسائل، اوقات فراغت «بدون درز»، احتمال بالا دسترسی به دارایی های کمیاب (جداول، بلیط، ویلا).

رفت و آمد مکرر - گردش مالی قابل پیش بینی، غلظت درآمد، بارگذاری برنامه ریزی شده از تعداد اتاق ها، فروش متقابل (سلیقه در غذا، خرید، نشان می دهد)، و از همه مهمتر - وفاداری، که دشوار است به کشیدن یک رقیب.

چگونه آیین ها تغییر کردند: از درخشندگی ظاهری به یک مجموعه آرام

اگر قبلا لوکس «نمایش» (تاکسیدو، دوربین، فرش) بود، پس از آن VIP مدرن قدردانی نامرئی: ورودی جداگانه، نقل و انتقالات خصوصی، رستوران اتاق، دقیقترین عکس/محتوا آداب و رسوم. در عین حال، تقاضا برای تجربه معنی دار افزایش یافته است: مجموعه های هنری، جشنواره های آشپزی، اقامتگاه های ورزشی و کنسرت.

خطرات و خطوط قرمز

وابستگی و گرمای بیش از حد: کانال VIP از این قاعده مستثنی نیست - شما برای رفاه، مکث، پیشنهاد جایگزین (نمایش، آبگرم، غذا) نیاز به بررسی دارید.

بیش از حد جبران: بیش از حد از کامپیوتر اقتصاد را از بین می برد ؛ ما به انضباط «کامپیوترها ≤ سهم نظریه پرداز» نیاز داریم.

معافیت های انطباق: وسایل نقلیه، صندوق های نقدی، هدایا - همه تحت گزارش و محدودیت ها ؛ بهتر است به «از دست دادن معامله» از از دست دادن مجوز.

اسطوره ها و حقایق

افسانه: «VIP ها همیشه قوانین امتیاز را برنده می شوند».

واقعیت: قوانین بازی یکسان هستند ؛ خدمات و حریم خصوصی متفاوت است.

افسانه: «کامپیوترها می توانند خانه را دوباره تنظیم کنند».

واقعیت: کامپیوترها بخشی از محصول و بودجه هستند. آنها از نظریه پرداز حساب می کنند و حاشیه را لغو نمی کنند.

افسانه: «Junkets لزوما یک منطقه خاکستری است».

واقعیت: مدل مدرن - مجوز، حسابرسی، KYC/AML ؛ عمل «خاکستری» توسط روابط مستقیم VIP و توده های حق بیمه جایگزین شده است.

افسانه: «باشگاه VIP - در مورد پول، نه در مورد تجربه».

واقعیت: بدون تجربه (نمایش، آشپزخانه، هنر، ورزش)، وفاداری ناپایدار است.

گاهشناسی کوتاه

قرن XVII-XIX - اتاق سالن خصوصی برای نرخ بالا.

اواسط قرن XX - وگاس کامپیوتر و میزبان را معرفی می کند ؛ نشانگر و اعتبار تشکیل شده است.

1970-1980 - ردیابی بازیکن، نظریه پرداز، سطوح ردیف ؛ شرکت های استاندارد VIP.

1990s - رونق مگا رفت و آمد مکرر ؛ ویلاهای VIP، ورودی های خصوصی، رویکرد CRM.

2000 - ماکائو و سفرهای تفریحی: گسترش مدل VIP به آسیا ؛ توده حق بیمه رشد.

2010-2020 - انطباق دقیق، RFID، تجزیه و تحلیل LTV، omnichannel، «مجموعه آرام».

واژه نامه

خدمات رایگان/ترجیحی به دلیل ارزش نظری مهمان.

ADT/Theo - میانگین تلفات نظری روزانه، پایه برای رایانه ها و سطح.

نشانگر - نشانگر اعتباری (اعتبار غیر نقدی) برای بازی.

میزبان مدیر شخصی مهمان VIP است.

Junkets واسطه های مجاز برای جذب VIP ها (عمدتا در آسیا) هستند.

جرم حق بیمه - چک متوسط بالا در سالن عمومی ؛ اساس یک کانال VIP پایدار است.

KYC/AML - شناسایی مشتری و روش های ضد پولشویی.

Takeaway: باشگاه های امتیاز به عنوان «مهندسی وفاداری»

برنامه های VIP از انتخاب سالن به یک سیستم پیچیده تقسیم بندی، خدمات و تجزیه و تحلیل، که در آن هر امتیاز توسط اقتصاد و انطباق حمایت رشد کرده است. هدف آنها این نیست که «نخبگان را تحریک کنند»، بلکه برای طولانی کردن رابطه مهمان با رفت و آمد مکرر، تبدیل یک شب یک شب به یک چرخه طولانی از بازدیدکننده داشته است. در آن نهفته است تکامل: از «اتاق سرگرمی» تا مهندسی وفاداری علمی تایید شده، جایی که لوکس نمایش نیست بلکه تنظیم دقیق تجربه است.