چگونه کارت های بازی تبدیل به یک عنصر فرهنگ شد

مقدمه: چرا «52 کاراکتر» خارج از بازی زندگی می کنند

عرشه هر دو الفبای تصاویر، یک ماژول طراحی و یک استعاره روانشناختی از انتخاب است. با تشکر از هندسه ساده لباس و ارقام قابل تشخیص، کارت ها به راحتی نقل قول می شوند - در پوسترها، در فیلم ها، در لباس ها، در آرم ها، در هنر خیابانی و یادداشت ها. در نتیجه، آنها به یک زبان فرهنگی تبدیل شده اند که بدون ترجمه قابل درک است.

ادبیات و تئاتر: نقشه به عنوان یک دستگاه دراماتیک

نماد خطر و سرنوشت «کارت» در متن اغلب به معنای انتخاب، وسوسه یا بازپرداخت است: بازی برای شکست، قرعه کشی یک کارت برنده، بازی کارت - استعاره های پایدار.

انواع و آرکتایپ ها پادشاه/بانوی/جک - نقش آماده: قدرت، وسوسه، طفره رفتن. آسان است برای ایجاد یک گفتگو از وضعیت و فتنه از طریق آنها.

قهرمان روانشناسي صحنه کارت شخصیت را نشان می دهد: چه کسی بلوف می زند، چه کسی شانس را می شمارد، چه کسی بعد از «سری خوشحال» عجله می کند. چند صفحه در جدول جایگزین فصل مونولوگ داخلی می شود.

نقاشی، گرافیک، پوستر: گرافیم لباس به عنوان طراحی کامل

مینیمالیسم و تضاد قله ها، کرم ها، دایره ها، باشگاه ها اشکال ساده ای هستند که از هر فاصله ای خوانده می شوند ؛ بنابراین، آنها بومی پوستر، نمادها، pictograms هستند.

دوره های سبک. در هنر نو، کارت های رمانتیک، در هنر دکو - هندسه، در هنر پاپ - تبدیل به آیکون های فرهنگ توده ای شد.

هنر خیابانی. الگوهای لباس و سایه از ارقام آسان به استنسیل - از این رو وقوع مکرر خود را بر روی دیوار و اسکیت بورد.

فیلم و تلویزیون نشان می دهد: عرشه به عنوان یک زبان تنش

مونتاژ از شانس. ترکیب عرشه = «مونتاژ سرنوشت»، نزدیک به پیپ = پیش بینی اتصال.

کدهای جنس. در توطئه های جنایی و پرماجرا، نقشه ها یک راه سریع برای معرفی سهام و قوانین هستند ؛ در درام های روانشناختی - برای نشان دادن بلوف و خود فریب.

استعاره های بصری نقشه های فرو ریختن - فروپاشی سفارش; آس در آستین - منابع پنهان; جوکر - هرج و مرج و محرومیت از سیستم.

مد و نام تجاری بصری: از سالن کرست به لباس خیابانی

چاپ و لوازم جانبی. لباس ها و ارقام مانند الگوهای جهانی کار می کنند: روی ابریشم، جین، کفش ورزشی، کیف، جواهرات.

کد لوکس و بازی. دایره زنگی و کرم روی یک پالت قرمز و سیاه، تصویری از «خطر و وضعیت» ایجاد می کند - یک تکنیک مورد علاقه از مارک های براق و حق بیمه.

خیابان و اسکیت قله ها و باشگاه ها هندسه تهاجمی هستند: از فاصله دور خوانده می شود، آن را به خوبی بر روی تخته ها و hoodies مناسب است.

Illusionism و سحر و جادو مرحله: نقشه ها به عنوان یک ابزار معجزه

تکنیک و روانشناسی زور، ترکیب نادرست، گمراهی - کارت ها مردم را آموزش دادند تا به احساسات خود شک کنند.

جادوی کارت به عنوان یک پل فرهنگی از سالن های قرن نوزدهم تا انقلاب یوتیوب: ترفندهای کارت دموکراتیک ترین ژانر توهم است که نیازی به مرحله و غرفه های گران قیمت ندارد.

تصویر یک شعبده باز عرشه در دست نماد کنترل شانس است: زیبایی شناسی «ناسازگاری صادقانه»، جایی که بیننده به طور داوطلبانه «فریب به خاطر تحسین» را بازی می کند.

تبلیغات و بازاریابی: چرا لباس ها فروخته می شوند

معناشناسی فوری قلب = احساس/عشق tambourine = سود/ارزش ؛ پیک = شجاعت/رقابت ؛ باشگاه = کار/رشد.

مکانيک بازي در تبليغات. کارت های خراش، «روزهای جوکر»، «پیشنهادات ترامپ» ترفندهای امضا هستند که به راحتی قابل توضیح و مقیاس هستند.

کمپین های تعطیلات نقوش کارت اغلب با جوک های خیریه عملی و پول نقد - اکو از tombolas قدیمی و lottos در هم تنیده.

سیاست و تبلیغات: «کارت بازی» به عنوان ابزار گفتمان

کلیشه های لفظی. «بازی کارت ملی»، «کارت ترس» - کلیشه های اخبار و سخنرانی ها.

پیکرنگاری پوستر. Joker/skull on the peak/king tyrannine - نمادهای آماده برای مبارزات و پشته ضد فرهنگی.

عرشه دشمن/قهرمان لیست ها/رتبه بندی های بصری به عنوان نقشه هایی برای تبدیل واقعیت پیچیده به یک «مجموعه» ساده از نقش ها طراحی شده اند.

آموزش و پرورش و علم: نقشه ها به عنوان آموزش

حافظه و شمارش کارت های فلش، آزمونها کارت، gamification از درس هستند وارثان مستقیم از عرشه بازی.

احتمالات و منطق مسائل کارتی ترکیبها، شهود بیزی و «خطای بازیکن» را بهتر از هر انتزاعی توضیح میدهند.

جمع آوری و هنر عرشه: از استاندارد به بیانیه نویسنده

Limitki و تامین مالی جمعی. هنرمندان عرشه نویسنده را تولید می کنند: فونت ها، مینی تصاویر، فویل، منبت کاری، زمینه های آینه.

موضوع اصلي. بازسازی تاریخی، franchises پاپ فرهنگی، لباس مینیمالیستی، تک رنگ - عرشه تبدیل به یک «نمایشگاه جیبی».

نقشه ها به عنوان مجموعه NFT/دیجیتال. مجموعه های دیجیتال ایده جدی بودن و نادر بودن را با متحرک کردن شخصیت های قدیمی حفظ کردند.

فضای داخلی، خال کوبی و محیط موضوع

گرافیک دیوار. لباس های بزرگ و چهره های چهره به یک دیوار لهجه در یک نوار و یا بازی انبار.

کد خالکوبی قله - جسارت، شوخی - آزادی، کرم - احساس، دایره زنگی - «در مورد درآمد»: افسانه های شخصی بدون کلمات خوانده می شوند.

دست ساز و دکور. ساعت های ساخته شده از کارت، لامپ های ساخته شده از عرشه، جداول با لایه های اپوکسی - فرهنگ DIY یک ماژول ساده را دوست دارد.

تمرینات معنوی و جادویی: تاروت و خواندن نمادین

زندگی دوگانه تاروت شجره نامه بازی + تفسیر مخفی: arcana قدیمی تر شد «iconography از توطئه زندگی».

در فرهنگ پاپ کارت های تاروت کلیپ ها، پوشش آلبوم، عکس ها را نشان می دهند. حتی یک بیننده آماده نشده، آرکتایپ ها - مرگ، عاشقان، احمق - را به عنوان اسطوره های بصری می خواند.

زبان و استعاره های روزمره

سخنراني. «Trump تا آستین خود را»، «بازی با کارت های باز»، «رها کردن موقعیت»، «زدن عرشه» - عباراتی که فراتر از میز است.

اخلاق ارتباطات. «کارت های باز» = صداقت ؛ «کارت شکسته» = شهرت از دست رفته ؛ زبان عرشه موضوعات اجتماعی را تنظیم می کند.

روانشناسی تصویر: چرا کارت چسبیده

ابهام داره. بازی = ریسک + لذت کارت های گزارش «خطرناک و زیبا».

تضاد نظم و هرج و مرج یک شبکه روشن از کت و شلوار در برابر تصادفی تسلیم نماد ایده آل مدرنیته است.

کارت شناسايي. آسان است که نقشه/کت و شلوار «خود» را انتخاب کنید و یک سبک شخصی در اطراف آن ایجاد کنید.

تمرین برای مارک ها و سازندگان: نحوه کار با کد کارت

1. زیاده روی نکنید. یک کت و شلوار یا یک قطعه برای خواندن موضوع کافی است.

2. کنتراست را حفظ کنید. هندسه قرمز/سیاه و ساده قدرت طراحی کارت است.

3. اخلاق. نژاد زیبایی شناسی از «بازی» و قمار واقعی ارائه می دهد در ارتباطات، اگر محصول در مورد قمار نیست.

4. محلی سازی. تفاوت های ظریف فرهنگی را در نظر بگیرید (به عنوان مثال معنای 4 در شرق آسیا).

5. تاریخ در جزئیات شاخص های زاویه ای، ارقام دو سر، منبت کاری طلا - نقل قول های کوچک پروژه را قانع کننده می کند.

اسطوره ها و پاکی

افسانه: «نماد کارت همیشه در مورد هیجان است».

در فرهنگ، این یک کد جهانی برای انتخاب، وضعیت، زمان و خطر است. هیجان - فقط یک لایه.

افسانه: «ارقام در همه جا شخصیتهای خاص تاریخی هستند».

واقعیت: اینها سنت های نشر محلی هستند ؛ در اکثر عرشه ها - نقش های انتزاعی.

افسانه: «جوکر یک شخصیت قرون وسطایی است».

واقعیت: بذله گو یک کارت دیر و یک تصویر فرهنگی از «استثنا به قانون» است.

جدول زمانی کوتاه توسعه فرهنگی

قرن XV-XVII - نقشه ها در سالن ها، حکاکی ها و در تئاتر ماسک ها.

قرن XVIII-XIX - صحنه های کارت در نقاشی، رشد چاپ انبوه، توهم.

قرن XX - پوستر، زبان فیلم، هنر دکو/هنر پاپ، کلیشه کارت در تبلیغات.

قرن بیست و یکم - لباس خیابانی، سحر و جادو کارت جریان، الگوهای رفتاری، مجموعه های دیجیتال.

واژه نامه

مناسب - چهار نشانه هندسی از عرشه ؛ «آیکون های فرهنگی»

ارقام - پادشاه، بانوی، جک/شوالیه - آرکه تایپ وضعیت و نقش.

جوکر نماد «وحشی» محرومیت، هرج و مرج، آزادی است.

Iconography یک سیستم از نمادهای بصری پایدار در هنر و طراحی است.

گمراه کردن يه حواس پرتيه توي صحنه ي نمايش.

نتیجه گیری: عرشه به عنوان یک رابط فرهنگی جهانی

کارت های بازی تبدیل به یک رابط معانی شده اند: آنها بازی و هنر، خطر و سبک، ریاضیات و اسطوره را متصل می کنند. هندسه آنها حامل ایده های کامل است، آرکتایپ های آنها نقش های آماده هستند و داستان آنها منبع بی پایان نقل قول ها است. بنابراین، نقشه ها به همان اندازه در پیاده روی، دیوار، قاب و فرهنگ لغت ارگانیک هستند - هر کجا که فرهنگ به یک علامت کوتاه، روشن و قابل درک نیاز دارد.

ایده های ادامه در سایت شما

کارت جادو: 10 ترفندی که روانشناسی ادراک را توضیح می دهد

مد و کت و شلوار: چگونه عرشه در خیابان و سوئیت کار می کند

«کارت در زبان فیلم: صحنه های 20 که در آن یک قطعه عرشه»

«چگونه برای ایجاد عرشه هنر خود را: از لباس مش به منبت کاری و تایپ»