Როგორ კოორდინაციას უწევს ევროკავშირი ჰემბლინგის ეროვნულ კანონებს
1) ერთიანი კანონის არარსებობა - შეგნებული პოლიტიკა
ევროკავშირმა რამდენჯერმე განიხილა აზარტული თამაშების დირექტივის იდეა, მაგრამ წევრი სახელმწიფოები დაჟინებით მოითხოვდნენ სუვერენიტეტს მორალური და სოციალური პოლიტიკის სფეროში. შედეგად, ბრიუსელი პირდაპირ არ არეგულირებს აზარტულ თამაშებს, მაგრამ:- კოორდინაციას უწევს ზოგად სტანდარტებს (კომისიების და სამუშაო ჯგუფების მეშვეობით);
- აკონტროლებს ეროვნული სტანდარტების თავსებადობას ევროკავშირის უფლებასთან (პირველ რიგში, მომსახურების მიწოდების თავისუფლებით);
- განსაზღვრავს სავალდებულო სტანდარტებს დაკავშირებულ სფეროებში - AML, KYC, GDPR, მომხმარებელთა დაცვა.
2) იურიდიული ბაზა და ევროკავშირის სასამართლოს პრეცედენტები
საკვანძო გადაწყვეტილებებმა (Gambelli, Placanica, Liga Portuguesa, Zeturf და სხვები) განსაზღვრა პრინციპი:ამრიგად, ევროკავშირი მოითხოვს არა აკრძალვას, არამედ დასაბუთებას - რატომ არის საჭირო შეზღუდვები და როგორ უკავშირდება ისინი თავისუფალი ბაზრის პრინციპს.
3) კოორდინაცია ჰორიზონტალური დირექტივების საშუალებით
მიუხედავად იმისა, რომ არ არსებობს „ერთიანი კანონი ჰემბლინგის შესახებ“, ინდუსტრია რეგულირდება ათობით პანევროპული აქტით:- AML Directive (5AMLD/6AMLD) - აზარტული თამაშები შედის სავალდებულო გამანადგურებელი პირების სიაში. მოთხოვნები: KYC, გარიგების მონიტორინგი, საეჭვო ოპერაციების მოხსენება.
- GDPR არის მოთამაშეთა პირადი მონაცემების დამუშავებისა და დაცვის ერთიანი სტანდარტები, ლოგოები, ანალიტიკოსები, აგრეთვე მოთხოვნები DPO და DPIA.
- Consumer Rights Directive - პრემიების, თამაშის პირობების, დაბრუნების გამჭვირვალობა.
- E-Commerce Directive - განსაზღვრავს, თუ როგორ უნდა იმუშაონ ონლაინ სერვისები შიდა ბაზარზე.
- AVMSD (Audiovisual Media Services Directive) - არეგულირებს აზარტული თამაშების რეკლამირებას აუდიო და ვიდეო სერვისებში, განსაკუთრებით არასრულწლოვანთა ჭრილში.
- ციფრული სერვისების აქტი (DSA) - პლატფორმებისა და ბაზრების (მათ შორის სარეკლამო ჩათვლით) პასუხისმგებლობა არალეგალური შინაარსისთვის, მათ შორის აზარტული პროდუქტების ჩათვლით.
4) პანევროპული კოორდინაცია და მონაცემთა გაცვლა
ევროკავშირი მხარს უჭერს Expert Group on Gambling Services, სადაც ეროვნული რეგულატორების წარმომადგენლები (MGA, ANJ, DGOJ, ADM, GGL და სხვ.):- გაცვლით პრაქტიკას RG/KYC/AML;
- შეიმუშავეთ რეკლამირების, მოთამაშეთა დაცვისა და ტექნიკური კონტროლის ერთობლივი სტანდარტები;
- ხელს უწყობენ ნებაყოფლობითი ჰარმონიზაციის პრინციპებს ოპერატორების ჯვარედინი მუშაობის გასამარტივებლად.
გარდა ამისა, მოქმედებს EGBA (European Gaming & Betting Association) - ინდუსტრიული ასოციაცია, რომელიც ხელს უწყობს ერთიან ეთიკურ და ტექნიკურ სტანდარტებს (RG, anti-fraud, privacy, AML, აფილატები, UX).
5) ძირითადი ზოგადი მოთხოვნები ევროკავშირის ოპერატორებისთვის
ქვეყნის მიუხედავად, ლიცენზია, ოპერატორები ვალდებულნი არიან დაიცვან:- KYC/AML ევროკავშირის დირექტივების შესახებ (იდენტიფიკაცია, REP/სანქციები, SoF/SoW);
- GDPR и privacy-by-design;
- საპასუხისმგებლო თამაში (ლიმიტები, თვითკმაყოფილება, კოლინგ-ოფი, RTP გამჭვირვალეობა);
- გულწრფელი რეკლამა და ასაკობრივი ფილტრები;
- B2B პროვაიდერების მოხსენება და კონტროლი;
- RNG/RTP აუდიტი აკრედიტებულ ლაბორატორიებში (GLI, eCOGRA, iTechLabs და ა.შ.).
6) ეროვნულ რეჟიმებთან ურთიერთქმედების მაგალითები
მალტა (MGA) არის პანევროპული მოდელის პიონერი, რომელიც აღიარებულია ევროკავშირის უფლებასთან თავსებად.
გერმანია (GGL) - კოორდინაციას უწევს შეზღუდვებს, მაგრამ ვალდებულია ახსნას მათი პროპორციულობა.
საფრანგეთი (ANJ) და ესპანეთი (DGOJ) - რეგულაციას ქმნიან RG და GDPR სულისკვეთებით.
ფინეთი - მონოპოლიიდან ლიცენზიებზე გადადის ევროკავშირის სტანდარტებთან თავსებადობის ფარგლებში.
ევროკავშირი პირდაპირ არ ერევა, მაგრამ მოითხოვს, რომ ეროვნული ბარიერები არ დაარღვიოს მომსახურების თავისუფლების ბალანსი და მოქალაქეების დაცვა.
7) მომავალი: „რბილი ჰარმონიზაცია“ დირექტივის ნაცვლად
უახლოეს წლებში ევროკავშირი არ გეგმავს ერთი ლიცენზიის შემოღებას. ამის ნაცვლად, ისინი ვითარდება:- Pan-EU Responsible Gaming Framework (RG- ის ერთიანი პრინციპები);
- თვითგამორკვევისა და რეკლამირების ბლოკირების ერთიანი რეესტრები;
- AML და KYC კოორდინაცია EBA და FATF- ის საშუალებით;
- ციფრული სინგლის მარკეტინგის სახელმძღვანელო - რეკომენდაციები ონლაინ ოპერატორებისთვის პროცედურების გაერთიანების შესახებ.
ევროკავშირი პირდაპირ არ არეგულირებს ჰემბლინგს, მაგრამ ქმნის სტანდარტების ეკოსისტემას, სადაც ეროვნული მონოპოლებიც კი ვალდებულნი არიან აკმაყოფილონ KYC, AML, GDPR და მომხმარებელთა დაცვა სუპრაციონალური სტანდარტები. ეს არ არის „ერთიანი კანონი“, არამედ სავალდებულო დირექტივებისა და ნებაყოფლობითი ხელშეკრულებების მოზაიკა, რომლებიც თანდათანობით ევროპულ ბაზარს „რბილი ჰარმონიზაციის“ ზონად აქცევს - სრული ერთიანობის გარეშე, მაგრამ გამჭვირვალეობის, საპასუხო თამაშისა და პროგნოზირების ზოგადი ლოგიკით, ყველა მოთამაშისა და ოპერატორისთვის.