Kultura i historia

Lesotho jest jedynym krajem w pełni „highland” w Afryce, gdzie grupa etniczna Basotho utworzyła odrębną tożsamość na płaskowyżu Maloti.

W XIX wieku król Moshveshwe zjednoczył różne społeczności, przeżywając naloty i naciski ze strony sąsiadów; W 1868 roku terytorium to stało się brytyjskim protektoratem Basutoland, a w 1966 roku uzyskało niepodległość jako Królestwo Lesotho.

Językami urzędowymi są Sesotho i angielski; synteza chrześcijaństwa i tradycyjnych wierzeń jest silna w życiu codziennym.

Symbolem codziennego życia jest koc z wełny Basotho (seana-marena), stożkowy mokrotlo nakrycie głowy, kucyki górskie i okrągłe szałasy rondavel.

Kultura wspólnot duszpasterskich wyraża się w obrzędach inicjacyjnych (lebollo), przysłowiach i poezji ustnej; scena muzyczna znana jest ze stylu famo (akordeon, sekcja rytmu) i tańca.

Dziedzictwo bardziej starożytnych mieszkańców regionu - skalne obrazy San - zostało zachowane w górskich gorgach i stało się częścią krajobrazu kulturowego.

Doroczne festiwale (np. Morija) wspierają tradycje rzemiosła i żywą historię królestwa.